نوید صراف | رئال مادرید در فصلی که گذشت

لاس پلانکاس فصل 15-2014 را دست خالی به اتمام رساند. فصلی که با رویای کسب 7 جام شروع شده بود و با کسب سوپر کاپ توسط شاگردان آنچلوتی، همگان به این باور رسیده بودند که رویای 7 جام در یک فصل برای رئالی‌ها کاملاً ممکن و در دسترس است. زمانیکه کهکشانی‌ها رکورد بردهای پیاپی لالیگا را در هم شکستند، هیچ کس فکرش را هم نمی‌کرد که قوهای سپید موفق به کسب قهرمانی در لالیگا نشود اما اوضاع به یکباره برای رئال دگرگون شد تا در نهایت با عدم موفقیت این تیم در کسب جام‌های مهم فصل، کارلتو از کار برکنار شد تا رافا بنیتز پس از سال‌ها دوری از مادرید به برنابئو بازگردد. هرچند رئال موفق شد سوپر کاپ یوفا و جام باشگاه‌های جهان را کسب کند اما بی شک عدم کسب سه جام مهم فصل (لیگ، حذفی و لیگ قهرمانان اروپا) بسیار پر رنگ‌تر است.

در این مقاله بر آن شدیم که چندی از نکته‌های حساس این فصل رئال مادرید را با شما بررسی کنیم.

ال‌دربی‌های بی پایان

دو تیم شهر مادرید یعنی رئال و اتلتیکو در طول 2 فصل گذشته 13 بار در رقابت‌های مختلف به مصاف هم رفتند که 8 بار این دیدار‌ها در این فصل بود. حتماً می‌دانید که رئال در این 8 دیدار تنها یک بار موفق به شکست تیم دوم مادرید شد. یکی از بزرگترین ایراداتی که متوجه کارلتو می‌شد، عدم کسب پیروزی مقابل شاگردان سیمئونه بود. همین عدم نتیجه‌گیری مقابل روخی بلانکو، دو جام و یا حتی سه جام را از دستان رئال خارج کرد. ابتدا سوپر کاپ اسپانیا را به اتلتیکو واگذار کردند. سپس در جام حذفی باز هم قافیه را به تشک‌سازان باختند. در لیگ نیز در هر دو بازی رفت و برگشت بازی را به رقیبشان واگذار کردند تا بارسا در پایان فصل به قهرمانی لالیگا برسد. کهکشانی‌ها تنها در بازی برگشت لیگ قهرمانان اروپا موفق به شکست اتلتیکو شدند که همان برد نیز اگر آردا توران از بازی اخراج نمی‌شد، مشخص نبود که رئالی‌ها موفق به پیروزی شوند یا خیر.

البته نباید فراموش کرد که لاس پلانکاس در این فصل از مصدومیت بازیکنانش بسیار لطمه خورد اما با این حال عدم کسب پیروزی مقابل تیم هم شهری، امری غیر قابل قبول برای هواداران و هیئت مدیره‌ی این باشگاه متمول بود.

جشن تولدی جنجالی

چه کسی فکرش را می‌کرد که برگزاری یک جشن تولد تا به این حد جنجال بیافریند؟

پس از شکست سنگین رئال در ال‌دربی برگشت، کریستیانو رونالدو به همراه تنی چند از بازیکنان این تیم روز تولدش را جشن گرفت. جشن تولد سی سالگی کریس رونالدو که ساعتی پس از شکست تحقیرآمیز 0-4 رئال مقابل اتلتیکو برگزار شد، بازتابی بسیار منفی در میان هواداران رئال داشت. انتشار تصاویر و ویدیوهای این جشن باعث جنجال گسترده‌ای شد و بسیاری گفتند او نباید به فاصله اندکی پس از آن شکست جشن می‌گرفت.پس از انتشار عکس‌های این جشن تولد، هواداران رئال در محل تمرینات این تیم حاضر شدند و با پلاکارد و شعارهای اعتراض‌آمیزشان، خواستار توضیح و برخورد با عوامل این جشن بودند. آنها در محوطه‌ی بیرونی زمین تمرین رئال، پلاکاردی با مضمون «خنده‌های شما مایه‌ی شرمساری ماست» را نصب کردند.

این جشن به حدی برای لاس پلانکاس حاشیه ایجاد کرد که جرارد پیکه پس از قهرمانی بارسا در لیگ قهرمانان اروپا و کسب سه‌گانه، در جشن قهرمانی‌شان کنایه‌ای به رونالدو و جشن تولدش زد. وی گفت: «ممنون از کادرفنی، فیزیوتراپ‌ها، کادر پزشکی، هواداران و مخصوصاً کودین رولدان. واقعاً ممنونم چرا که همه چیز از تو شروع شد!»

کودین رولدان خواننده‌ایست که عکس‌ها و فیلم‌های این جشن را منتشر کرد!

اما ژرژ مندس، مدیر برنامه‌های کریس رونالدو پس از انتشار فیلم‌های این جشن و گسترش اعتراضات، از رونالدو دفاع کرد. او گفت: «کریستیانو بسیار عصبانی بود و اوضاع او به هم ریخته بود. او حرفه‌ای‌ترین ورزشکار روی زمین است؛ حرفه‌ای‌ترین ورزشکار تاریخ. او گفت که قصد ندارد زیاد در جشن بماند اما 40 کودک در آن جشن حضور داشتند و او باید برای دیدن آنها می‌رفت. کریس نخواست که در روز 5 فوریه که تولدش در این روز بود جشن بگیرد. آن روز جشن تولد خواهرزاده‌ی او نیز بود. اما او از شکست بسیار عصبانی بود. چه انتظاری داشتید؟ باید در روز تولدش در خانه می‌ماند و گریه می‌کرد؟»

مصدومیت‌های پی در پی بازیکنان کلیدی

شاید هواداران رئال اکنون پس از پایان فصل سوال «چه می‌شد اگر ... » را بارها در ذهنشان مرور کنند.

چه می‌شدهایی که واقعاً فکر کردن و پاسخ دادن  به آنها، سناریوهای متفاوتی را روبه‌رویمان ترسیم می‌کند. چه می‌شد اگر لوکا مودریچ دچار مصدومیت به این شدت نمی‌شد؟ چه می‌شد اگر خامس رودیگز در بند مصدومیت گرفتار نمی‌شد؟ چه می‌شد اگر گرت بیل، په‌په، کریم بنزما، و سرخیو راموس در بازی‌های حساس فصل توانایی قرار گرفتن در ترکیب تیم را داشتند؟

بی شک اگر این بازیکنان مصدوم نمی‌شدند لاس پلانکاس فصل را کاملاً متفاوت به پایان می‌برد چراکه رکورد 22 برد متوالی توسط همین تیم رقم خورد اما پس از مصدومیت‌های این ستاره‌ها، نوار بردهای پیاپی رئالی‌ها پاره شد و این تیم جام‌ها را یکی پس از دیگری از دست داد. اگر این مصدومیت‌ها نبود شاید اکنون کارلتو همچنان روی نیمکت تیم نشسته بود. به هر حال گذشته را نمی‌توان عوض کرد اما این مصدومیت‌ها برای مربی جدید این تیم درسی شد تا در فصل آینده به فکرِ نیمکتی قدرتمندتر باشد.

پدیده‌ای نوظهور، خریدی موفق؛ خامس رودریگز

زمانی که 63 میلیون پوند برای خرید ستاره‌ی کلمبیایی پرداخت شد، انتظارات از این بازیکنان به سرعت بالا رفت. مادریدیستا بی صبرانه منتظر بودند تا عملکرد این بازیکن را در ترکیب تیم محبوبشان ببینند. در ابتدا خامس نتوانست آنطور که باید و شاید انتظارات را بر آورده کند اما به مرور زمان در ترکیب تیم جا افتاد و روند صعودی او شروع شد.

رودریگز جوان با 17 گل و 15 پاس در اولین فصل حضورش در برنابئو، اثبات کرد که ارزش پولی که برای او پرداخت شده را داشته و می‌تواند به ستاره‌ای قابل اتکا برای کهکشانی‌ها در سال‌های آتی باشد.

خامس رودریگز یک بازیکن بسیار کلیدی در رئال مادرید رافا بنیتز خواهد بود که می‌تواند در پست هافبک تهاجمی باز هم بدرخشد و مهاجمین تیم‌اش را به خوبی حمایت و تغذیه کند.

سوت‌های اعصاب خـُرد کن!

اولین سوت‌های اعتراضی در برنابئو در سپتامبر کذشته پس از باخت برابر اتلتیکو مادرید شنیده شد. آن زمان هدف این سوت‌ها ایکر کاسیاس بود. اما در ادامه این فقط ایکر مقدس نبود که مورد هدف سوت‌های اعتراضی قرار گرفت. بازیکنانی همچون گرت بیل، کریم بنزما و حتی کریس رونالدو نیز مورد هجوم سوت‌های اعتراض‌آمیز مادریدیستا قرار گرفتند.

این سوت‌ها بی‌شک هیچ تاثیر مثبتی در روند کاری لاس پلانکاس نداشت. بلکه برعکس باعث ایجاد استرس و فشار روحی و روانی بر بازیکنان رئال شد و بازیکنی همچون بیل پس از این اعتراضات به صورت محسوسی دچار افت شد و نتوانست بازی خوبی از خود به نمایش بگذارد. در حقیقت دود این اعتراضات به چشم تیم و هواداران مادرید رفت.