تولد روز | میـرو کلوزه 37 ساله شد

میروسلاو جوزف کلوزه! این نام برای ژرمن‌ها تداعی‌گر گلزنی‌های متعدد و در نهایت قهرمانی در جام‌جهانی 2014 است. او نهم ژوئن 1979 به‌دنیا آمد، البته نه در دیار ژرمن‌ها، در اوپوله لهستان. خانواده‌ی او که البته اصالتاً آلمانی بودند و از سالیان دور در لهستان زندگی می‌کردند زمانی که میرو 8 ساله بود راهی آلمان شدند.

پدرش جوزف کلوزه فوتبالیستی حرفه‌ای بود و پیشتر در تیم اوردا اوپوله لهستان توپ می‌زد. باربارا، مادرش هم عضو تیم ملی هندبال لهستان بود. خانواده کلوزه وقتی میرو تنها سه سال داشت ابتدا به فرانسه مهاجرت کردند تا از کشور کمونیست لهستان دور شوند، ولی پس از تنها پنج سال راهی آلمان شدند تا پدرِ میرو بتواند با توجه به اصلیت آلمانی‌اش در این کشور اقامت بگیرد. با وجود اینکه در روزهای ابتدایی حضور در آلمان میرو در تحصیل هم مشکل داشت در نهایت سرنوشت او در دیار ژرمن‌ها رقم خورد.

آغاز فوتبال همراه با نجاری!

از همان روزهای ابتدایی مهاجرت به آلمان فوتبال بازی می‌کرد تا اینکه پس از 11 سال بازی در تیم آماتور اس‌جی بلاباخ دایدلکوف در سال 1998 و زمانی که 19 سال داشت راهی باشگاه هومبورگ شد.

در همین سال‌ها میرو که دوست داشت در کنار فوتبال حرفه‌ای هم بیاموزد به کلاس‌های کارآموزی نجاری رفت و این دوره را با موفقیت پشت‌سر گذاشت. او در این‌باره می‌گوید: "من به این خاطر نجار شدم که از بلندی نمی‌ترسیدم. وقتی روی پاهایم در ارتفاعات بلند مثل شیروانی‌ها می‌ایستم احساس امنیت می‌کنم."

میرو پس از پیوستن به تیم کایزرسلاترن در سال 1999 این حرفه را کنار گذاشت، اما در منطقه زیبای بلاباخ خانه‌ای ویلایی برای خودش ساخت. او زمان‌هایی برای استراحت و آرامش به این منطقه و خانه‌ای که سال‌ها پیش ساخته است می‌رود.

پس از اینکه راهی کایزرسلاترن شد و برای تیم دوم این باشگاه درخشید به تیم اول راه یافت و آنجا هم گلزنی‌هایش را ادامه داد. میرو 5 سال عضو کایزرسلاترن بود و موفق شد به مانشافت هم راه پیدا کند.

وردربرمن تیمی بود که موفق شد این مهاجم توانا را در سال 2004 به چنگ آورد. پنج میلیون یورو مبلغی بود که برمنی‌ها برای او به لاترن دادند، اما واقعاً ارزش او بیش از این‌ها بود. پس از شروعی نه‌چندان خوب به یک‌باره در جمع سبزپوشان اوج گرفت و در سه سال حضورش در وردربرمن 50 بار گلزنی کرد. فصل 06-2005 آقای گل شد و در پایان همین فصل برترین فوتبالیست بوندسلیگا نام گرفت.

آقای گل آن فصل بوندسلیگا که همیشه به خوش‌اخلاقی هم معروف بود بک بار در دیدار برابر آرمینیا بیلفلد در حالی که داور خطای پنالتی روی او تشخیص داده بود به داور اعلام کرد که مدافع حریف خطایی بر روی او مرتکب نشده تا قاضی میدان رأیش را برگرداند.

پوشیدن پیراهن بایرن برای کسب افتخار

اما کلوزه که یکی از فوتبالیست‌ها برجسته‌ی آلمان شده بود می‌دانست با تیم‌هایی مثل کایزرسلاترن و وردربرمن احتمال به‌دست آوردن قهرمانی‌اش چقدر پایین است. تصمیم گرفت سال 2007 به پیشنهاد بایرنی‌ها پاسخ مثبت بدهد و شماره 18 باواریایی‌ها را بپوشد.

در چهار فصل حضور با پیراهن قرمز دو قهرمانی بوندسلیگا و جام حذفی را به‌دست آورد، اما بدشانس بود که با شکست در فینال لیگ قهرمانان 10-2009 برابر اینتر موفق به کسب این جام نشد تا تنها عنوانی باشد که در کلکسیون افتخاراتش نمی‌بیند.

سال 2011 میرو کلوزه تصمیم گرفت از بایرن جدا شود و به سری‌آ کوچ کند. لاتزیو مقصد میرو بود. او هنوز هم می‌توانست به‌عنوان یک مهاجم تراز اول بدرخشد. هنوز هم عضوی از لاتزیو است و در چهار فصلی که با پیراهن فیروزه‌ای سپری کرده 48 در 115 بازی زده است.

شکستن رکوردها و کسب افتخارات با مانشافت

137 بازی، 71 گل، شش حضور در نیمه‌نهایی تورنمنت‌های بین‌المللی (چهار جام‌جهانی و دو جام‌ملت‌های اروپا)، گلزنی در 4 دوره متوالی جام‌جهانی، شکستن رکورد گلزنی در تمام ادوار جام‌جهانی و در پایان یک قهرمانی در جام‌جهانی، این‌ها برخی از افتخاراتی‌ست که کلوزه کسب کرده و هر کدام از آن‌ها آرزوی خیلی از مهاجمان بزرگ دنیا هستند.

ژانویه 2001  بود که جرزی اِنگل، سرمربی وقت تیم ملی لهستان برای متعاقد کردن مهاجم متولد لهستانِ لاترن راهی آلمان شد اما میرو که اصالت پدرش آلمانی بود تصمیمش را گرفته بود و با بیان اینکه: "من پاسپورت آلمانی دارم و این شانس را دارم که برای تیم تحت هدایت رودی فولر به میدان بروم." اعلام کرد که می‌خواهد برای تیم ملی آلمان بازی کند. سرانجام در مارس 2001 توسط رودی فولر سرمربی ژرمن‌ها به تیم ملی دعوت شد و برای اولین بار در 24 مارس 2001 پیراهن آلمان را برابر آلبانی در چارچوب رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی 2002 بر تن کرد و در همان اولین دیدار ملی نیز موفق به گلزنی شد.

کلوزه 23 ساله در یک سال و سه ماه حضورش در تیم ملی آلمان تا پیش از جام‌جهانی 2002 در 12 بازی 8 گل وارد دروازه‌ی حریفان کرده بود. میرو در جام‌جهانی 2002 با هت‌تریک برابر عربستان و پشتک‌های خاصِ خودش جام را آغاز کرد و با لقب "سالتو کلوزه" بر سر زبان‌ها افتاد. او سپس در مرحله گروهی در برابر ایرلند و کامرون نیز گلزنی کرد تا با 5 گل امید اول آقای گلی در جام باشد، اما در ادامه در مرحله حذفی کلوزه موفق به گلزنی در برابر حریفان نشد تا پس از رونالدوی برزیلی با 5 گل همراه با مدال نقره جام‌جهانی کفش نقره‌ای را نیز کسب کند. در این جام کلوزه دو بار نیز عنوان برترین بازیکن میدان را برابر عربستان و کامرون به‌دست آورد و در تیم منتخب جام هم قرار گرفت.

سال 2004 را می‌توان ناموفق‌ترین سال برای کلوزه نامید. در یورو 2004 همراه با تیم ملی کشورش همانند یورو 2000 ناکام بزرگ جام لقب گرفتند و در همان مرحله گروهی پس از تساوی برابر هلند و لاتویا و شکست از چک حذف شد. کلوزه در این جام زیر سایه‌ی کورانی و بوبیچ قرار گرفت. فقط 23 دقیقه برابر لاتویا و 11 دقیقه برابر چک به میدان رفت و مانند تیمش موفقیتی کسب نکرد.

پس از کنار رفتن فولر از سرمربیگری آلمان، یورگن کلینزمن جانشین او شد و مانند جام‌جهانی 2002 باز هم کلوزه مهاجم اول تیم ملی شد. میرو در این جام هم با گلزنی استارت زد. او دو گل در دیدار افتتاحیه برابر کاستاریکا زد و دو گل هم برابر اکوادور به‌ثمر رساند تا باز هم در همین مرحله گروهی یکی از شانس‌های آقای گلی باشد. او بهترین بازیکن آلمان برابر کاستاریکا نیز نام گرفت. در مرحله یک‌چهارم نهایی نیز گلی حساس برابر آرژانتین زد که پنجمین و آخرین گلش در جام بود و باعث شد تا با وجود ناکامی در رسیدن به فینال، آقای گل شود و کفش طلا را کسب کند. کلوزه در دیدار مرحله یک‌هشتم برابر سوئد نیز بهترین بازیکن میدان شد و همانند دوره قبلی در تیم منتخب جام جای گرفت.

حاصل کار کلوزه در یورو 2008 از جام قبلی بهتر بود. او همراه آلمان تا فینال رسید. دو گل هم در مرحله حذفی برابر پرتغال و ترکیه به‌ثمر رساند. شاید در برابر حضور درخشان میرو در جام‌های جهانی گذشته عملکرد او در یورو به‌چشم نیاید اما به‌هرحال این دوره حضور به مراتب بهتری نسبت به دوره‌ی سرتاسر ناکامی گذشته داشت.

همانند دو جام‌جهانی گذشته در جام‌جهانی 2010 نیز کلوزه با گلزنی آغاز کرد که این یک رکورد محسوب می‌شود. شماره 11 آلمانی‌ها در دیدار ابتدایی جام به استرالیا گل زد، با این حال او برابر صربستان خیلی زود توسط داور سخت‌گیرِ اسپانیایی، مایِـنکو کارت قرمز دریافت کرد! اما میرو در مرحله حذفی هم با گلزنی بازگشت. او در پیروزی‌های به‌یادماندنی ژرمن‌ها برابر انگلیس و آرژانتین به‌ترتیب یک و دو گل زد تا در این جام 14 گله شود و به یک قدمی رونالدوی برزیلی برسد که در آن زمان با 15 گل برترین گلزن تمام ادوار جام‌جهانی بود. کلوزه این رقابت‌ها را همراه با تیمش با یک عنوان سومی دیگر به‌پایان برد.

باز هم جام‌ملت‌های اروپا برای میرو با جام‌جهانی متفاوت بود. او در یورو 2012 ذخیره‌ی ماریو گومز بود و به‌جز در دیدار برابر یونان در مرحله یک‌چهارم نهایی در تمامی دیدارها روی نیمکت بود. تنها گلش در جام را نیز در همان دیدار با یونان به‌ثمر رساند. آلمان از ایتالیا در یک نیمه‌نهایی دیگر شکست خورد و باز هم به فینال نرسید تا تنها افتخاری که دست میروسلاو از آن کوتاه ماند قهرمانی یورو باشد.

برترین گلزن جام‌جهانی، قهرمان جام‌جهانی و در نهایت... خداحافظ مانشافت!

سال 2014 سالی به‌یادماندنی و خاص برای میرو کلوزه بود. او چند هدف داشت، مهم‌ترین آن‌ها قهرمانی در جام‌جهانی پس از سه بار متوالی رسیدن به نیمه‌نهایی بود، دوم شکستن رکورد گلزنی جام‌جهانی که در اختیار رونالدوی برزیلی بود و سوم پشت‌سر گذاشتن رکورد گِرد مولر و گرفتن عنوان برترین گلزن تاریخ فوتبال آلمان به تنهایی.

پس از مصدومیت طولانی مدت در فصل 14-2013 شاید خیلی‌ها فکر می‌کردند که میرو دیگر آن مهاجم سابق نیست و شاید حتی دیگر نتواند مانند دوره‌های گذشته در جام‌جهانی بدرخشد، اما او خود را برای جاودانه شدن آماده کرده بود.

ابتدا در دیدار دوستانه برابر ارمنستان پیش از جام‌جهانی گل شماره 69 را به‌ثمر رساند و مولر را هم پشت‌سر گذاشت. سپس با شروع جام‌جهانی منتظر فرصتی کوچک برای گلزنی و موفقیت شد. یوگی او را در دیدار اول برابر پرتغال 90 دقیقه روی نیمکت نشاند تا دیگر شاهد گلزنی شماره 11 در اولین دیدار آلمان در جام‌جهانی نباشیم، اما برابر غنا وقتی که ژرمن‌ها از حریف آفریقایی‌شان عقب افتادند میرو فرصت هنرنمایی پیدا کرد. با ضربه‌ای که در دهانه‌ی دروازه به تور غنایی‌ها رساند گل شماره 15 خود در جام‌جهانی را ثبت کرد تا با رکورد رونالدو برابری کرده باشد. پس از آن در یک نیمه برابر آمریکا موفقی به گلزنی نشد، برابر الجزایر 120 دقیقه روی نیمکت بود و برابر فرانسه که به‌عنوان یار ثابت به میدان رفته بود نیز نتوانست گلزنی کند. شاید خود میرو و هوادارانش هم فکر نمی‌کردند که رکورد رونالدوی برزیلی را در یک دیدار تاریخی در جام‌جهانی برزیل، برابر برزیل و رونالدویی که در ورزشگاه حاضر بود بزند. در پیروزی تاریخی 7-1 ژرمن‌ها برابر سلسائو سرانجام کلوزه شانزدهمین گلش در چهارمین دوره حضورش به‌ثمر رساند تا جاودانه شود. او فقط یک رویای دیگر داشت و آن هم قهرمانی در جام‌جهانی بود که با پیروزی برابر آرژانتین محقق شد تا شماره 11 آرام، محجوب و خونسرد آلمانی این افتخار را هم در کنار پسران دوقلویش جشن بگیرد و خداحافظی رویایی با فوتبال ملی داشته باشد.

زندگی خصوصی

میروسلاو با سیلویا ازدواج کرده و حاصل این ازدواج دوقلوهای پسرش به نام‌های نوا و لوان است که سال 2005 به‌دنیا آمدند.

داستان به‌دنیا آمدن دوقلوها هم جالب است. در آن شب به یادماندنی میروسلاو برای تیم وردربرمن و برابر هانزا روستوک در حال بازی بود و 3-2 هم از حریف پیش بودند. سیلویا در جایگاه شخصیت‌های استادیوم نشسته بود و همسرش را تشویق می‌کرد ولی در اواسط نیمه اول دریافت که وضعیت بحرانی است و اطرافیان بلافاصله او را به بیمارستان رساندند. میرو در فاصله بین دو نیمه موضوع را فهمید ولی مجبور بود تا آخر بازی در استادیوم بماند. آن روز کلوزه در حالی که پس از اتمام بازی سعی داشت به سرعت خود را به بیمارستان برساند، مجبور بود هر چند قدم به چند قدم به هواداران پروپا قرصش امضا بدهد.

در مصاحبه‌ای از میرو می‌پرسند تو خودت رو لهستانی می دون یا آلمانی؟

اون میگه: "مهم نیست که متعلق به کجا باشی مهم اینه که بهترین باشی. من یک اروپایی هستم. خانواده و پدرو مادرم ساکن لهستان هستند اما خودم ساکن آلمان هستم. همسرم هم همینطور اما فرزندانم متولد و بزرگ شدهٔ آلمان هستند.

میرو به چهار زبان مسلط است، آلمانی، لهستانی، فرانسوی و انگلیسی.