Top Ten | ده فوتبالیست برتری که وقت کناره گیری آن ها فرارسیده

10. رافائل مارکز

او یکی از آن فوتبالیست هایی است مردم با مشاهده اش می گویند: "مگر او هنوز بازی می کند!"، اما رافائل هنوز در سن 37 سالگی بازی می کند. اسطوره ی فوتبال مکزیک دوران حرفه ای درخشانی داشت و توانست با باشگاه های موناکو و بارسلونا به قهرمانی در لیگ های داخلی و لیگ قهرمانان دست یابد. او در کوپای اخیر نیز همراه با تیم ملی مکزیک در میادین حضور یافت. بعد از 132 بار پوشیدن پیراهن ملی، هنوز معلوم نیست رافائل کی به دوران فعالیت خود پایان می دهد! فکر می کنم دیگر زمان آویزان کردن کفش هایش فرارسیده باشد.

9. باستین شواین اشتایگر

بازیکنان بزرگ نمی توانند برای همیشه بزرگ باقی بمانند و شواین اشتایگر با ادامه فوتبالش به اسطوره بودنش ضربه می زند. چه خوب می شد اگر کلاً فوتبال را کنار می گذاشت. این بازیکن آلمانی اما تصمیم گرفت به منچستر یونایتد بپیوندد و به نظر راه دشواری دارد تا خود را در یک باشگاه جدید به اثبات برساند. اما او بنیه ی قدرتمندی دارد و به نظر نمی رسد حالا حالاها قصد تسلیم شدن داشته باشد. پایان دادن به روزگاری بزرگ برای یک فوتبالیست بزرگ کار ساده ای نیست.

8. فرناندو تورس

در بدبینانه ترین حالت باید گفت بهتر بود او پنج سال پیش از فوتبال کناره گیری می کرد، زمانی که آنفیلد را ترک نمود. چرا که از آن زمان تا کنون وی فقط یک مسیر نزولی را پیموده است. اما تورس هنوز 32 سال دارد ولی با فوتبالی که او ارائه می دهد به نظر 42 ساله می رسد. فرناندو تورس پنج سال است که دیگر در فرم مطلوب خود نیست. در میلان تلاش کرد فوتبال خود را احیا کند اما نتوانست، و حالا در اتلتیکو مادرید دست به تلاش دوباره زده. 18 گل در 70 دیدار یعنی این که فوتبالش تمام شده. 

7. جان تری

برای بازیکنی که سابق در باشگاه خود قدرت اول به حساب می آمد، باقی ماندن تنها یک سال از قراردادش با باشگاه محبوب به نظر چیز خوشایندی نمی آید. چلسی با بازیکنان خود معمولاً بد تا می کند، و به نظر با تری نیز همین کار را خواهد کرد، درست همان طور که با لمپارد چنین کرد. این بازیکن 35 ساله هرگز سریع ترین بازیکن نبود، اما این روزها به نظر کندتر از همیشه می آید و عملکرد ضعیف او در فصل اخیر یکی از دلایل ناکامی بزرگ آبی ها بود. آن ها در رتبه ی دهم جدول به کار خود پایان دادند. کناره گیری از فوتبال عاقلانه ترین تصمیم برای او خواهد بود.

6. آندره پیرلو

پیرلو در بهترین دوران خود طوری در میادین عمل می کرد که خیس عرق می شد، اما این روزها او به زحمت حتی می تواند بدود و خیلی زود از نفس می افتد. او یک متخصص ضربات آزاد بود اما بعد از 32 بازی برای نیویورک سیتی فقط یک بار موفق به زدن آن ضربات شد. در واقع او باید با ترک یوونتوس فوتبال را هم ترک می کرد، اما پول هایی که در آمریکا می دهند بسیار فریبنده است. پیرلو این روزها سایه ای از آن ستاره ی بی رقیب است و به ندرت می تواند چشمه هایی از آن همه نبوغ را به نمایش بگذارد.

5. ژاوی

بله، او هم هنوز فوتبال بازی می کند. ژاوی بزرگ این روزها در ضعیف ترین لیگ دنیا یعنی قطر و در تیم السعد ایفای نقش می کند. اما مطمئن هستیم از پولی که درمی آورد خیلی خوشحال است و اطمینان داریم که قدم زدن در میادین رقابت السعد برای او چندان کار دشواری نیست. این لیگ، متوسط 5000 تماشاچی در هر دیدار را دارد، که باید مقایسه شود با 100،000 نفری که برای تماشای او به نیوکمپ می آمدند. او شاید با جیب پر به کار خود پایان دهد، اما این رسمی نه چنان پسندیده برای بزرگان نسل اوست.

4. یحیی توره

یحیی توره در بهترین دوران خود نمایش های فوق العاده ای ارائه می داد، توپ را برمی داشت و یکه و تنها به عمق زمین حریف می زد و دروازه ی رقبا را می گشود. اما دیگر از آن توره ی سالها پیش در من سیتی خبری نیست، زمان درازی گذشته است و مشاهده ی توره ی این روزها غم انگیز است. او گاهی مانند مردان 50 ساله در زمین می دود و به زحمت تلاش می کند خود را در زمین جا به جا کند، شوقی هم دیگر در او دیده نمی شود. زمانی در من سیتی تماشایی بود، اما زمان جدایی او از فوتبال نیز فرارسیده .

3. فرانک لمپارد

چه بازیکنی بود این لمپارد، و چه گلزنی. او در 648 دیدار برای چلسی 211 گل به ثمر رساند که برای یک هافبک وسط رکوردی فوق العاده است، و او یکی از زهردارترین مهره ها در محوطه ی جریمه ی رقبا به حساب می آمد و همیشه به نظر در موقعیت صحیحی قرار داشت. اما با گذر زمان، مصدومیت ها یکی یکی به سراغش آمدند تا آن که این روزها دیگر خبری از آن لمپارد سابق نیست. بعد از یک تلاش دشوار در آمریکا ثابت کرد مردم در موردش تند قضاوت کردند، او هنوز به منتقدانش لبخند می زند، همه ی این ها یعنی لمپارد در همین اوج امروزی باید از فوتبال کناره بگیرد.

2. ساموئل اتوئو

به نظر می رسد اتوئو هم تنها برای پول فوتبال را رها نکرده و به روسیه رفت، اما این یکی هنوز واقعاً چیزی برای عرض اندام دارد. در روزهای افول، یک فصل بسیار بد را در چلسی گذراند، سپس راهی اورتون شد و سرانجام به سامپدوریا پیوست. حالا در سن 35 سالگی یک بازیکن مهارناپذیر در ترکیه است. این مرد کامرونی دوران فعالیت حرفه ای هیجان انگیزی داشت و برای سه باشگاه رئال مادرید، بارسلونا و اینتر میلان به میدان رفت و سه بار قهرمان لیگ قهرمانان شد. حالا بهترین زمان برای ترک هواداران و باقی گذاشتن بهترین خاطرات است.

1. استیون جرارد

وقتی یک فوتبالیست وارد سن معینی می شود بر سر این دوراهی قرار می گیرد که یا باید افول خود را بپذیرد و ادامه دهد یا خود را با کوله باری از خاطرات خوب بازنشست کند. اگر آن بازیکن تصمیم به ادامه ی کار بگیرد، آن وقت باز هم امیدوار هستید که در اوج خداحافظی کند، برای جرارد هیچ یک از این دو اتفاق نیافتاد. ناکامی بزرگ آن ها در فصل 2014 جرارد را به یک باره غرق در ناامیدی کرد، از آن به بعد، دیگر خبری از آن جرارد محبوب نشد.

منبع: footballstopten.com