پرسپولیس و نیمه‌نهایی‌ها؛ از حذف در غربت تا اعجاز در دوحه!

پرسپولیس برای دومین سال متوالی به بازی نیمه نهایی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا راه یافت، تا شانس خود را برای رسیدن به دیدار فینال و قهرمانی این رقابت‌ها پس از 26 سال بار دیگر بیازماید.نیمه‌‌نهایی‌هایی که همیشه برای این تیم پر از چالش دنبال شده و کمبود بازیکنان به دردی مزمن و آزار دهنده و مانعی سخت برای رسیدن به دیدار نهایی، پیش روی پرسپولیس بوده‌است. سال گذشته پرسپولیس با عملکردی قابل قبول، خود را به دیدار الهلال در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا رساند، تا خیریت‌هایی که تماما شَر بودند گریبان پرسپولیس را بگیرد. خبر ناگهانی و محرومیت 4 ماهه طارمی شوک بزرگی را به این تیم و حتی فوتبال ایران وارد کرد و موج منفی این خبر تیم را به شدت تحت تاثیر قرار داد و مصدومیت چند مهره کلیدی مانند؛ سید جلال حسینی، انصاری،کامیابی‌نیا نیز بر تمام مشکلات تیم اضافه شد، تا با شکستی سنگین پرسپولیس دیدار  رفت را به حریف عربستانی خود واگذار کند. دیدار برگشت نیز آن چنان بر وفق مراد این تیم نبود و بازهم سریال مصدومیت بازیکنان تاثیر گذار مانع از جبران نتیحه رفت شد تا بازهم فینال آسیا برای سرخ‌های پایتخت طلسم باقی بماند. در سال جاری نیز پرسپولیس همچنان تحت تاثیر خیریت بازیکن خود، جناب طارمی از دو پنجره نقل وانتقالات محروم ش،  تا با بازیکنان جوان و حفظ چند مهره اصلی خود به کارش ادامه دهد و توانست با شایستگی و با شکست تیم قدرتمند الدحیل در آزادی به بازی نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا برسد و اکنون باید به مصاف دیگر غول قطری آسیا السد می‌رفت که بازهم  با مشکلات زیادی از جمله مصدومیت و محرومیت بازیکنان خود مواجه شده، نبود انصاری، کامیابی نیا، ربیع خواه و ماهینی که باعث می‌شد پرسپولیس نصف و نیمه با نیمکتی خالی‌تر از همیشه برابر السد قرار گیرد. تا نشان دهد که دیدارهای نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا با پرسپولیس سر سازش ندارند.

همگان تنها یک نتیجه قابل جبران را از پرسپولیس انتظار داشتند تا بازهم تکلیف تیم صعود کننده به ورزشگاه آزادی کشانده شود. در غیاب برانکو، دیگر ایوانکوویچ پرسپولیس وظیفه هدایت سرخ‌پوشان را در کنار زمین عهده دار شده بود. پرسپولیس با ترکیبی جوان پا به این میدان سخت نهاده بود. نعمتی و عالیشاه در راست و چپ با وظایف کاملا تدافعی و علیپور  یا منشا نیز با متمایل شدن به خط هافبک، سیستم 1-4-1-4 را به اجرا می‌گذاشتند. توپ و میدان در اختیار قطری‌ها بود و شروع جنگ روانی و درگیری‌های  شجاع و بونجاح نیز بر استرس و عصبا‌نیت همه افزوده بود، خوش‌بین‌ترین هواداران پرسپولیس نیز حتی به تساوی هم فکر نمی‌کردند، اما رویایی‌ترین اتفاق ممکن رقم خورد و فرار علیپور و تک به تک شدن با دروازبان و خطای او بر روی این بازیکن پرسپولیس را صاحب یک ضربه پنالتی کرد، تا خود علیپور توپ را وارد دروازه السدها کند و اعجاز را در دوحه رقم زد. تا به این پرسپولیس ببالیم و کیف کنیم که چنین تیمی داریم. اکنون به شکستن طلسم حضور در فینال تنها  یک گام باقی مانده و یک دشمن بزرگ در کمین! 
دشمنی که می‌تواند تمام رشته‌هایمان را پنبه کند و کاخ ارزوهایمان را ویران و آن غرور است. هنوز رسیدن به فینال قطعی نیست و نباید تصور برنده بودن کرد و گام آخر را نیز محکم برداشت تا با قهرمانی پرسپولیس در آسیا بار دیگر به فعل خواستن و توانستن ایمان بیاوریم. 

نویسنده: محمد خندان‌دزفولی

*تیم نویسندگان متافوتبال*