شروع لیگ قهرمانان آسیا، با پایان همیشگی حذف!

لیگ قهرمانان آسیا، برای هواداران ایرانی به مانند نمایشنامه‌ای تراژدیک می‌ماند، که نه تنها انتهای داستان باز نیست، بلکه بسیار هم قابل پیش‌بینی است و آن پایان غم‌انگیز؛ حذف از آسیا وناکامی مجدد، در  راه رسیدن به مراحل پایانی لیگ قهرمانان است. دلایل این ناکامی‌های متوالی چیست؛ و چه زمانی قرار است رویای دیرین قهرمانی در آسیا تبدیل به حقیقت شود. این روزها مانع جدیدی به دیگر موانع و مشکلات ما بر سر راه قهرمانی آسیا افزوده شده است و آن بازی در کشور ثالث است، تا با بهره نبردن از تماشاگران خودی، سختی راه برایمان دوچندان شود. اما مهم‌ترین دلایل این ناکامی‌ها را می‌توان در کوتاه بودن سقف آرزوی تیم‌ها، نداشتن برنامه‌ریزی، عدم مدیریت حرفه‌ای و کمبود امکانات دانست. تیم‌های ما به هیچ وجه برای موفقیت در آسیا تدارک دیده نشده‌اند. برنامه‌ریزی ما به‌قدری ضعیف است، که با وجود ثابت بودن حریفان آسیایی خود بازهم برنامه‌ای برای پیروزی بر آنان نداریم و از شکست‌های پی در پی خود نیز درسی نمی‌گیریم.

با نگاهی گذرا به نمایندگان کشورمان در این فصل از لیگ قهرمانان آسیا، پرواضح است که نمی‌توان انتظار اتفاقی محیرالعقول و معجزه مانند را از آنان داشت. شاید تنها نقطه امیدواری پرسپولیس باشد، که یکه تاز لیگ برتر است و بسیار پر قدرت ظاهر شده‌است، سرخپوشان فصل گذشته توانستند به مرحله نیمه نهایی این تورنمنت راه پیدا کنند و حال سودای قهرمانی را در سر می‌پرورانند. تراکتورسازی تبریز؛ در لیگ برتر امسال حال و روز مساعدی ندارد و طبق عادت همیشگی، باشگاه دست به تغییر کادر فنّی خود زده‌است و با حضور سربازان جدید، تنها سحر و جادو می‌تواند موفقیت را برای این تیم به ارمغان بیاورد. ذوب آهن دیگر نماینده کشورمان است که جایگزین نفت تهران در آسیا شده است، ذوبی‌ها در نیم فصل چند بازیکن کلیدی خود را به دلیل خدمت سربازی از دست دادند و به همین دلیل از آمادگی و شرایط روحی خوبی برای رویارویی با رقیبان آسیایی برخوردار نیستند. استقلال تهران نیز باوجود تغییر سرمربی و روند رو به رشد، به نظر می‌رسد که توانایی مقابله با غول‌های آسیا را نداشته‌باشد. برای رسیدن به موفقیت، باید اهرم‌های آن را در اختیار داشت، از جمله آن می‌توان به داشتن منابع‌مالی و وجود ثبات مدیریتی نام برد. که با توجه به شرایط فعلی فوتبال ما و دولتی بودن آن چنین نیازهایی هیچ‌گاه محقق نمی‌شوند. همان‌قدر که مشاهده فساد مدیریتی و بی‌خردی مدیران کشورمان آزاردهنده است، تماشای رشد چشم‌گیر و نجومی دیگر تیم‌های آسیایی لذت‌بخش است و در عین حال موجب تاسف خوردن بیشتر برای خودمان می‌شود. اگر عامل مدیریت و امکانات را جزو اصلی ترین عوامل قهرمانی یک تیم در نظر بگیریم، با وضع کنونی، قطعا آرزوی قهرمانی یک تیم ایرانی در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا تا  سال های سال یک رویایغیرممکن خواهد بود

نویسنده: محمد خندان‌دزفولی

*تیم نویسندگان متافوتبال*