تراکتور لاکچری؛ در راه استیل آذین شدن یا رسیدن به سرزمین خوشبختی!

فاصله طبقاتی و اشرافی‌گری که در جامعه ما به یک درد مزمن تبدیل شده، اکنون به فوتبال نیز سرایت کرده و آن را در لیگ برتر به وضوح نظاره می‌کنیم، تیم‌هایی که برای تامین خرج مسافرت خود لنگ هستند و تیمی دیگر در بازار نقل و انتقالات بمب‌ها را یکی پس از دیگری می‌ترکاند و سقف قرارداد که هیچ سقف آسمان را نیز رد کرده است. تراکتورسازی که هر ساله به واسطه نظامی بودن ستارگان و بازیکنان ترکیب اصلی سایر تیم‌ها را با قانون سربازگیری خود جذب می‌کرد و آنان را در تنگنا قرار می‌داد، حال نیز با کیسه پر از پول با در اختیار گرفتن یک دوجین بازیکن تزار اول به نحوی دیگر در حق دیگر تیم‌های لیگ برتری جفا کرده است.

سوال اینجاست که آیا فدراسیون فوتبال نیز مانند یوفا می‌تواند در مسایل مالی  تیم‌ها و این رقابت ناعادلانه‌ای که میان تراکتور و سایرین به‌وجود آمده است دخول کند یا به دلیل نمک گیربودن از بابت هواپیمایی که شرکت جناب زنوزی در اختیار تیم ملی جهت مسابقات جام جهانی روسیه قرار داد سکوت کرده‌اند و قانون برای این آقا به نحوی است که خود صلاح می‌دانند! چگونه می‌توان توجیه نمود باشگاهی که مطمئنا کماکان بدهی‌های سابق که تیم را نیز محروم ساخته است، تسویه نکرده، چنین هزینه‌های سرسام آوری بکند و یقینا در نهایت بازهم دود این ندانم کاری‌ها به چشم تراکتور و هواداران متعصب این تیم خواهد رفت. جناب زنوزی، تا زمانی که در گسترش فولاد بودید، باور اینکه برای کمک به فوتبال تبریز و جوانان این شهر قدم در فوتبال بدون درآمد و هزینه بَر ایران گذاشته‌اید، برایمان راحت بود، اما اکنون که در ترکیب تیم تراکتورسازی یک بازیکن تبریزی نیز وجود ندارد دلیلی جز تدبیل‌شدن به هدایتی فوتبال جدید ایران نیست!

آقای زنوزی عزیز؛ اگر از اتفاقات فوتبال ایران و سرگذشت تیم پر ستاره استیل آذین تهران آگاهی داشتید، قطعا به این امر واقف بودید که هرگز ستارگان نمی‌توانند تضمین کننده موفقیت و رسیدن به هدف باشند و گاهی تاثیر عکس دارند! در نهایت اینکه امیدواریم آنچه به خیریت این باشگاه  با اصالت و پر هوادار است پیش آید، سرنوشتی غیر از آنچه برای استیل آذین رقم خورد و عاقبت این هزینه‌های لاکچری اشک‌های هواداران و محرومیت‌های سنگین از سوی فیفا نباشد!

نویسنده: محمد خندان‌دزفولی

*تیم نویسندگان متافوتبال*