رهبری‌فرد: پشیمانم که چرا آنموقع‌ها به فکر کار اقتصادی نبودم / نمی‌گویم بازیکن‌ها در دربی همدیگر را بزنند ولی باید تعصب‌شان را نشان دهند / مربی‌های پرسپولیس می‌گفتند ما از شما قهرمانی نمی‌خواهیم فقط استقلال را ببرید

به گزارش متافوتبال، بهروز رهبری‌فرد را همه با بازی‌های خشنش در انتهای زمین به یاد دارند. با تکل‌های بی‌بدیلش. با تعصب مثال‌زدنی‌اش به پرسپولیس و با پنالتی‌های سه‌امتیازی‌اش. رهبری‌فرد یکی از آن بازیکنانی است که نتوانست در صنعت پول‌ساز فوتبال، پولی برای خود پس‌انداز کند. او در زمانه‌ای بازی می‌کرد که هنوز پول وارد فوتبال نشده بود. حالا کاپیتان سابق پرسپولیس صحبت‌های جالبی درباره زمان بازی‌اش دارد. درباره رفاقت تمام‌نشدنی‌اش با مهدی هاشمی نسب و شرایط اردوهای پرسپولیس در زمان علی پروین. او در گفت‌وگو با محمدرضا احمدی، ماجرای رفتنش به پاس را شرح داده و از ارادت خاصش به سلطان گفته است. این گفت‌وگو را از دست ندهید:

رهبری‌فرد را به شوخ‌طبعی می‌شناسیم؛ زمان بازی هم انقدر شوخی می‌کردی؟

نه. ما در تیمی بازی می کردیم که مربیش علی پروین بود و زیاد اهل شوخی نبود. وقتی هم در قالب تیم و اردو قرار می‌گرفتیم همه مثل خودش می شدیم. بیشتر در فوتبال بودیم. همه آدم‌هایی اخمو، بداخلاق و عصبی بودیم.

ولی نسل شما نسل آدم های شیطون و بامزه بود.

بله ما بازیکن زیاد داشتیم که هم فوتبالشون خوب بود و هم رفتارشون. وقتی هم که در اردو قرار می گرفتن باعث خنده بقیه می شدن.

بهترین کسی که کنار شما قرار گرفت؟

زیاد داشتیم. پژمان جمشیدی خیلی بامزه بود. اسماعیل هلالی و بچه هایی که مال آذربایجان هستن خیلی بامزه اند و ما زیاد داشتیم. در اردوهای تیم ملی هم که قرار می‌گرفتیم سر سیروس دین محمدی دعوا بود که باهاش هم اتاق بشیم. باید در نوبت می‌ایستادیم تا سیروس رو تحویل بگیریم.

اکثرا شما رو به عنوان یه پرسپولیسی متعصب می‌شناسن.

من پرسپولیس رو دوست دارم. من کلا فوتبال رو از وقتی شروع کردم به عنوان شغل نگاه نمی کردم، هم به خاطر علاقه زیادی که داشتم و هم محل ما محلی بود که می‌طلبید فوتبالیست بشی. من سه برادر بزرگتر از خودم دارم که فوتبال بازی می‌کردن و اون موقع بازی های محلی خیلی رایج بود در زمین خاکی.

یک بمبی آقای فتح الله زاده می خواست بترکونه، اول قرار بود شما رو ببره استقلال نرفتی و بعدش مهدی هاشمی نسب رو برد. 100 میلیون هم اون موقع گرفت. آره؟

بله 100 میلیون تومان نقد هم گرفت و خدا رو شکر زندگیش متحول شد. من همون سال کلا دریافتیم 4 میلیون بود.

پشیمون نیستی؟

الان تو این شرایط فعلی که تشکیل خانواده دادم و دارم دست و پنجه نرم می‌کنم با مشکلات زندگی پشیمونم که چرا فکر اقتصادی نمی‌کردم. زمانی که بازی می‌کردم فقط فکر این بودم که پرسپولیس موفق باشه ولی اگه برگردم اون دوران بازم همون کار رو می کنم و پرسپولیس می‌مونم و هیچ جا نمیرم.

پس چی شد از پاس سردر آوردی؟

بخاطر این که آقای غمخوار اومد مدیرعامل پرسپولیس شد و به مشکلاتی با آقای پروین خوردن که با هم نتونستن کار کنن. که علی پروین از پرسپولیس جدا شد و من اون موقع علی پروین رو دوست داشتم به عنوان یک آدمی که فکر می‌کردم شناسنامه پرسپولیس است. بنظرم پرسپولیس با علی پروین معنا می‌ده. نتونستم نبود علی پروین رو تحمل کنم و از باشگاه خواستم رضایت‌نامه بده. خیلی هم مشکل بود؛ آقای غمخوار به من رضایت نمی داد. اما به هر نحوی بود من بطور قرضی رضایت گرفتم. البته اون رو هم علی پروین برام درست کرد. گفت من با سردار آجرلو صحبت کردم برو یک فصل پاس.

راضی بودی؟

نه چون هر روزی که با پاس تمرین می کردم به پرسپولیس فکر می‌کردم. یعنی اصلا فکر نمی‌کردم ولی امیدوار و مطمئن بودم که برمی‌گردم. همین اتفاق هم افتاد چون من می‌دونستم که یک سری آدم اومدن تو اون باشگاه که نمی‌تونن با پرسپولیس موفق باشن. اگه هم یادتون باشه بهترین تیم چند دهه اخیر اون سالی بود که پرسپولیس آقای غمخوار بود؛ علی دایی، مهرداد میناوند، کریم باقری و ... همه بزرگان پرسپولیس بودن. اوایل فصل هم خیلی خوب نتیجه گرفت ولی آخر فصل اختلافات زیاد شد و ما قهرمان نشدیم.

وقتی بحث دربی میشه خیلی ها میگن که آدم باید دربی باز باشه و با خیلی ها که صحبت کردیم اسم بهروز رهبری فرد رو میارن برای بازی های دربی.

دربی یک بازی خاصیه من بازی های یک صد هزار نفری در آزادی زیاد تجربه کردم. در پرسپولیس و تیم ملی با پرسپولیس شاید مقابل الهلال جلوی هشتاد هزار نفر بازی کردم. خیلی راحت بودیم با تیم ملی مقابل عربستان جلوی 100000 نفر روی نیمکت بودم ولی حس می کنم بچه ها خیلی راحت بودن ولی بازی استقلال و پرسپولیس که می شد از 2 روز قبل هممون استرس داشتیم. بخاطر این که مسئولیت و سنگینی اون بازی به گردنت هست. 20 میلیون هوادارهای پرسپولیس و همینطور هوادارهای استقلال چشمشون به این بازیه و اگر نمایش خوبی داشته باشی یک فصل سرت بالاست. بخاطر این که خیلی احساس مسئولیت می‌کنی خود مربی ها همیشه می گفتن ما قهرمانی از شما نمی خوایم فقط استقلال رو ببرین! حتما استقلالی ها هم این رو می‌گفتن.

بهترین دربی که بازی کردی؟

وقتی در دربی گل می زنی می‌شه بهترین دربیت، چون خیلی لذت بخشه در دربی گل زدن. وقتی می‌بینی که با گل زدن تو 20 میلیون هوادارت خوشحال می‌شن خیلی لذت بخشه و آدم احساس غرور می‌کنه. من اون دربی که گل زدم  رو دوست دارم ولی متاسفانه دربی خوبی نشد چون به خاطر اتفاقاتی که افتاد بازی به جنجال کشید.

شما اونجا با کسی دست به یقه نشدی؟

چرا من هم اون بازی متاسفانه 4 ماه محروم شدم. دست به یقه ای نبود ولی اتفاقی افتاد که 4 ماه محروم شدم.

پشیمون نیستی؟

من فکر می‌کنم اون جنجال هم برای مردم قشنگ بود. من نمیگم که 2 تا تیم همدیگه رو بزنن ولی نشون بدن که تعصب دارن رو تیمشون. این رو باید نشون بدن و هوادار متوجه بشه. ولی خیلی از دربی ها رو داشتیم تو فصل های گذشته که هم بازی خوب نبوده و هم مردم ناراضین که می‌گن بازیکنان هیچ تعصبی روی پیرهنشون ندارن.

شما کاپیتان پرسپولیس بودی و در خط دفاعی پرسپولیس فیکس بازی می‌کردی ولی در تیم ملی روی نیمکت می‌نشستی! دلیلش چه بود؟

من نمی‌دونم باید بگم متاسفانه یا خوشبختانه؛ اما به هر حال بد موقعی فوتبالیست شدم. زمان ما دهه 70 در هر پستی بازیکن خوب فراوون بود و البته من خودم یک سری مشکلات برای خودم بوجود آوردم /زمانی که آقای مایلی کهن سرمربی شده بود من مطمئن بودم که فیکس دفاع تیم ملی هستم ولی یک ذره بی نظمی و بی انضباطی کردم. یک ذره درگیر شدم با آقای مایلی کهن و اخراج شدم که بعد از من استاد اسدی رو دعوت کردن که بازی هم زیاد کرد برای تیم ملی. من یک سری از بازی های تیم ملی رو خودم از دست دادم ولی رفته رفته دفاع های خوبی اضافه شدند مثل رحمان رضایی، سهراب بختیاری زاده، یحیی گل محمدی، هاشمی نسب. ولی الان باید با ذره بین بگردیم دنبال فوتبالیست خوب! اما زمان ما در هر تیمی بازیکنان زیادی وجود داشتند که از کیفیت خوبی برخوردار بودند.

اون داستان شماره 20 چی بود با مهدی هاشمی نسب که هر دو 20 می پوشیدین؟

در پرسپولیس داستان در موردِ شماره من زیاده. زمانی که من اومدم پرسپولیس یک جوونی بودم که از پشت فنس ها می‌اومدم حمید درخشان و محمد پنجعلی رو ببینم. 19 رو انداختن جلوی من گفتن 19 بپوش، گفتم چشم. یک فصل بازی کردیم فصل بعد گفتن چون دفاعی 4 بپوش، ما 4 پوشیدیم فصل بعد گفتن یحیی گل محمدی اومده یحیی 4 می‌پوشیده می‌شه 4 رو بدی، گفتم 4 برای آقا یحیی و 6 رو دادن به من. فصل بعد گفتن کریم باقری اومده 6 می‌پوشیده گفتم آقا این هم 6. من همه شماره ای رو تجربه کردم.

پس روش تعصبی نداشتی؟

من فکر می کنم دعوا کردن سر شماره پیراهن خیلی چیز مسخره ای هست. اون بازیکنه که به شماره شخصیت میده. شما انقدر بزرگ باش که شماره ای که هیچ کس نپوشیده رو معروف کن. من هیچ موقع روی شماره تعصب نداشتم. مهدی هاشمی نسب وقتی از پرسپولیس رفت ما خیلی با هم رفیق بودیم به من گفت بهروز شماره 20 رو به من دادن من هم گفتم برای من که مهم نیست چی بپوشم و من هم به خاطر مهدی شماره 20 رو پوشیدم.

این رفاقت با هاشمی نسب هنوز ادامه داره؟

بله، اگر ما هر روز با هم صحبت نکنیم یک روز در میون یا می‌بینیم هم رو یا صحبت می کنیم. چون من فکر می کنم بعد از فوتبال رفاقت ها می‌مونه و این می‌تونه خیلی الگوساز باشه برای فوتبالیست های الان.

الان در این فوتبالیست‌های جوان بازی چه کسی را در پست خودت می‌پسندی؟

من خودم یک زمانی قدیمی ها می‌اومدن می گفتن شما فوتبالیست نیستید من می گفتم آخه این ها دهه 60 چی کار می کردن! بعد نگاه می‌کردم می‌دیدم راست میگن. محمد پنجعلی هنوز هم که آمار می‌گیرن اول می‌شه. خب یک چیزی بوده من خودم الان دوست ندارم بگم هیچ کس رو دوست ندارم ولی من فکر می کنم دفاع های ما خیلی کار دارن. به نظر من هنوز هم که هنوزه چه در سطح تیم ملی و باشگاه یک دفاع مطمئن نداریم. جلال حسینی دفاع خوبیه همینطور پژمان منتظری و محسن بنگر ولی دفاعی که یک مربی با خیال راحت روی نیمکت بشینه نیستند.

یک روز مربی می‌شی؟

من در مربیگری یک تجربه کوتاهی داشتم. یکی دوسال در کنار آقای فرهاد کاظمی در تیم استیل آذین بودم. یک مدت هم اول فصل امسال مربی امید پرسپولیس بودم. خیلی کار سختیه و از عهده هر کسی برنمیاد. من دوست دارم در فوتبال باشم و کمک کنم. من نزدیک 14 سال پرسپولیس بودم و مربی های زیادی باهام کار کردن، چیزهایی یاد گرفتم که به جوون ها بگم ولی فکر می‌کنم فضای مسمومی داره مربیگری در کشورمون. همشون رو هم دوست دارم ولی برای تک تکشون می تونم براتون صحبت کنم که فضای مسمومی داره. چون من خودم یکی دو سال درگیر بودم؛ یک اتفاقاتی دیدم که اگه الان مربیگری نمی‌کنم و دور شدم بخاطر اینه که اون اتفاقات من رو زده کرد از مربیگری.