متاگپ | رضا شاهرودی: قرار نیست ما همه چیزمون رو بدیم دست آقای کی‌روش / نسل ما تکرار نشدنی‌است چون پولی در کار نبود

به گزارش متافوتبال، رضا شاهرودی هافبک سابق تیم ملی این روزها در باشگاه سیاه‌جامگان به عنوان مربی مشغول به کار است و روزهای پر افت و خیزی را با این تیم تجربه می‌کند. «رضا مالدینی» که یکی از محبوب‌ترین بازیکنان پرسپولیس بوده، گفت و گوی جالبی با متافوتبال انجام داده و از خاطرات دوران حضورش در پرسپولیس و وضعیت فعلی‌اش صحبت کرده است. 

آقای شاهرودی واقعا دلمون برات تنگ شده بود براتون، خیلی خوش اومدین.

مرسی، محبت دارید؛ شما همیشه به ما محبت داشتی آقای احمدی.

آقا رضا حال و هوای فوتبال ما چه طوره الان ... نسبت به قبل خیلی عوض شده نه؟

بله، می دونید که دوره ما عشق به پیراهن بود؛ عشق به هوادار بود، پولی در کار نبود. همه میگن نسل ما تکرار شدنی نیست و این نسل رو دوست دارن به خاطر همینه. بی احترامی به نسل جدید هم نمی کنیم، اونام دارن زحمت خودشون رو می کشن، بایدم پول بگیرن. یه بازیکن ده سال مفید می تونه بازی کنه، حالا در این ده سال مصدومیت و محرومیت هست و باید بار خودش رو در این ده سال ببنده، پس باید به فوتبالیستا پول بدن؛ اما فوتبالیستا هم در جواب باید از نظر فنی خودشون رو بالا بکشن تا بتونن جوابگوی این هوادارای عزیز باشن.

آقا خیلی پوسترهاتون فروش می رفت‌ها..

لطف دارید.

نه جدی...

بلاخره اون موقع یه زمانی بود که ما مثلا موهامون رو تغییر می دادیم.

البته حالا هم بزنیم به تخته فوق العاده ایدها!

مرسی نظر لطفتونه... حالا لطف خداونده. من هیچ موقع دچار غرور نشدم، خیلی ممنونم که همه به من میگن خوشتیپ یا لقبی به ما دادن رضا مالدینی، اما هیچ موقع غرور سراغ من نیومد. همیشه غرور رو از خودم دور کردم و ممنون همه هم هستم.

پس می دونستید پوسترهاتون فروش میره؟

بلاخره این ور و اون ور جک هایی هم در اومده بود.

 آقای ماهی صفت همیشه می گفت پوستر شاهرودی هزار تومنه ...بقیه رو اگه می خواید صد تومن.

آقای ماهی صفت هم لطف داشته در برنامه هایی که داشته برای ما سنگ تموم می ذاشته. (با خنده)

شما خیلی بد شانسی آوردید و جام جهانی  1998  رو از دست دادید، حالا شانس مهرداد میناوند بود ، لطف خدا نصیب او شد. همیشه حسرت این موضوع رو می خوردین که تو اون جام نبودین؟

صد در صد، اما از یه بُعد دیگه هم بخواید به موضوع نگاه کنید شاید حالا من مثلا مصدوم نمی شدم می رفتم جام جهانی یک اتفاق بدتر می افتاد. خواست خدا بود. اما آقای عابدینی هم می دونه که کار من با هامبورگ تموم شده بود؛ اونا فقط می گفتن ما ببینیم تو در جام جهانی جزو یازده تا وارد زمین میشی، اما متاسفانه من یک روز قبل از بازی با یوگسلاوی از ناحیه مچ پا مصدوم شدم و دیگه نتونستم ادامه بدم.

بعد از اون بود که شما لژیونر شدین، هم چین را تجربه کردین و هم ترکیه رو.

اول ترکیه بودم و بعدش رفتم چین.

چه طور بود، به نظرت انتخابات خوب بود؟

چین که هنوز فوتبالش مثل الان نشده بود که این قدر حرفه ای شده باشه، پولای آن چنانی بِدن اما من گفتم بلاخره از ایران خارج بشم چون بعد از مصدومیت شرایط برای بازی در ایران برای من مناسب نبود. چین هم همه چیزش خوب بود فقط شانس ما که هر جا میریم هیچ پولی دریافت نمی کنیم و مجانی بازی می کنیم.

عجب...

من نه ماه اونجا بودم و یک دلار از اونا نگرفتم.

یعنی حتی به قراردادتون پایبند نبودن؟

هی می گفتن این ماه، اون ماه، آخرش هم که برای ITC به مشکل برخوردم؛ چهارصد هزار دلار به حساب پرسپولیس ریختن. که این پول هم نفهمیدیم چی شد و فقط ده هزار دلارش نصیب من شد، بعد برای جام باشگاه های آسیا که اومدیم جلوی استقلال بازی کردیم، من چهل هزار دلار جدا از قراردادم با اینا امضا کردم که همون چهل هزار دلار رو گرفتم.

الان در عرصه مربی گری فعالیت می کنید؛ اما خیلی کم حضور دارید؛ یه مقطعی بودید و الان نیستید. خودتون می خواید نباشید؟

نه، خودتونم می دونید الان ما پانزده تا مربی داریم، که به صورت چرخشی عوض میشن، هی از این تیم میرن تو اون تیم. تا زمانی که این طوری باشه نه به من و نه به هم نسلای من فرصت مربی گری نمی رسه. الان از نسل ما شاید دو سه نفر دارن مربی گری می کنن و همه همون قدیمی هان. یه مربی که مدام نتیجه ضعیف می گیره اما متاسفانه تو یه فصل سه تا تیم عوض می کنه. تو یه تیم که نتیجه نگرفته تیم بعدیش بهترین تیمه و حتی تو رده های بالاس. من نمی دونم چه اتفاقی داره برای فوتبال ما می افته.

این که شما خودتون در پرسپولیس بودین و سال ها اونجا بازی کردین ولی الان در پرسپولیس نیستین براتون آزاردهنده نیست؟

چرا، ببینید من از قدیم آرزوم بود که یه روز بیام پرسپولیس بازی کنم، که این اتفاق قشنگ افتاد و آرزوی بعدیم اینه که روی نیمکت پرسپولیس به عنوان مربی بشینم؛ حالا یا سرمربی یا اصلا مربی، این اتفاق هنوز نیفتاده، اما جا داره اینجا از آقای پنجعلی هم تشکر کنم، چون هر موقع اومده شده مدیر فنی تیم های پایه به من تلفن زده و تیم امید رو به من پیشنهاد داده، اما من خودم تو پایه ها دوست ندارم کار کنم، که چند تا دلیل داره اینجا جایز نیست بگم. من آرزوم اینه که یه روز روی نیمکت پرسپولیس بشینم.

یعنی کار شما آوردن بازیکن و گرفتن پول نیست (با خنده) ...

نه، دیگه خودتون گفتین دیگه (با خنده)

چون الان ما بیشتر از این که خرج پایه کنیم؛ خرج کارهای حاشیه ای پایه می کنیم.

الان هم من ترجیح میدم بدون تیم باشم اما پایه ها رو هیچ وقت قبول نمی کنم.

الان تیم ملی رو چه طور می بینی؟ نسل فعلی تیم ملی مون هم خوبه و تیم کارلوس کی‌روش یه پوستی انداخته.

ببینید آقای کی‌روش رو همه دوست دارن، بالاخره خواستِ هواداران، فوتبالی ها، فدراسیون و ما پیشکسوت ها حضور در جام جهانی بوده و آقای کیروش موفق شدن این کار رو انجام بدن و تیم ملی رو به جام جهانی ببرن و تیم ملی‌مون در رده بندی فیفا هم اومده بالا و مربی خیلی کاربلدی اما قرار نیست که ما همه چیزمون رو بدیم دست آقای کی‌روش. ببینید این که طولانی مدت لیگمون رو تعطیل می کنه این ضربه به  لیگمون می‌زنه به باشگاهامون ضربه می زنه، هم از نظر پولی و هم بازیکنی، چون اردو که بخوان برن باید پول باشه؛ بازیکن هم که نمی تونه هر دقیقه بدنش رو آماده کنه بره بدن سازی؛ ایشون باید با باشگاه ها به یه تعاملی برسن، چون بلاخره از اون ور تیم ملی ماست و اگه جام جهانی بره برای فوتبال کشورمون خوبه ما منکرش نیستیم، اما من می‌گم یه تعاملی باشه که باشگاهامون ضرر نبینن و تیم ملی مون هم ضرر نکنه.

میلان که اومده بود ایران؛ مردم روی سکوها ترکوندن واست دیگه... شاهرودی مالدینی، مالدینی شاهرودی.

محبت دارن، حالا من جلوی دوربین هم بگم، من دو روز قبلش تو تمرینا مصدوم شده بودم و کشاله رانم کش اومده بود اصلا نمی خواستم بازی کنم.

اما گفتن بلاخره نمادین هم شده چند دقیقه در زمین باشی.

نمادین هم بود و من آمپول هم زدم و رفتم تو زمین، اما متاسفانه در همون دو دقیقه اول پام رفت روی توپ و کشاله رانم پاره شد و من چهار ماه اصلا نتونستم تمرین کنم.

آقای شاهرودی همیشه یه صحبتی بود در مورد شما و مهرداد میناوند. می گفتن شاید به خاطر هم پستی بودن کل کل داشته باشن، اما مهرداد اینجا اومده بود خیلی از شما تعریف می کرد، می گفت رضا شاهرودی خیلی به من کمک کرده در مقاطع مختلف و می گفت رضا شاهرودی خیلی با من رفیقه. می گفت دوتامون که چپ بازی می کردیم یکی مون دفاع و یکمون هافبک، طرف چپ تیم ملی بیمه بود.

مهرداد خیلی لطف داره به من. منم مهرداد رو دوست دارم. مقطعی هم که اومد پرسپولیس واقعا خوب کار کرد برای پرسپولیس، حتی برای تیم ملی، جام ملت ها حالا بحثی بین من و آقای مایلی کهن پیش اومد، که چند دقیقه دیر رسیده بودم سر تمرین.

 پس موضوع مشکلت با آقای مایلی کهن در جام ملت های آسیا، بحث موهات نبوده؟

نه مشکل موهام نبوده؛ مهردادم رقیب من بود اما ما با هم رفیق هم بودیم. اصلا تو اون مقطع همه بازیکنایی که با هم بودن همه با هم رفیق بودن. اصلا این بحثا که چرا این جای من بازی می کنه و این جور بحثا اصلا نبود. رفیق بودیم و رقیب دیگه؛ حالا این تشخیص آقای مایلی کهن بود که من رو فیکس می ذاشت، اما خوب حالا یه اتفاقی برای من افتاد و خوشحالم که همین اتفاق باعث شد مهرداد به اوج برسد و برای بازی به اروپا هم بره.

هم اتاقیتون در اردوها معمولا کی بود؟

من چند تا هم اتاقی داشتم اوایلش با احمد عابدزاده و بعد افشین پیروانی.

پس اتاقتون اتاق شر و شورها بوده.

 خوب می دونید احمد یه خورده زود می خوابه و زود بلند میشه و آن تایمه، به من نمی خورد. آقای مایلی کهن اون اوایل زیاد اردو می ذاشت که ما خونه نریم، اردوهای ده روزه و بیست روزه. من اول با احمد بودم و بعد رفتم با افشین پیرووانی، تو جام جهانی هم با مهدی مهدوی کیا هم اتاقی بودم.

پس با همه می تونستین بسازین...

با این سه تا بیشتر مچ بودم.

شیطون شما کی بود تو هم دوره ای های شما؟

اون دوره همه شیطون بودن. استاد اسدی هم شیطون و هم خیلی خوشمزه بود. اصلا حرفاش تو دل آدم مینشست.

سر دین محمدی هم میگن دعوا بوده که کی باهاش هم اتاقی باشه. میگن اتاقش رو می فروختن اصلا. ( با خنده)

آره، دین محمدی هم خیلی عالی بود واقعا سیروس هم خیلی شیرین بود؛ واقعا اینا هم از نظر فوتبالی خوب بودن و هم خیلی شیرین بودن.

توی دربی ها زمان شما انگار بازیکنا خیلی برخورد و درگیری داشتن، این واقعی بود یا فقط در زمین بود و بیرون رفیق بودین؟

فقط تو زمین بود.

یعنی بزن بزن هم می شد؟

بله می شد. حالا می خوای بگی مثلا من با آقای دایی بزن بزن کردم...(با خنده)

مثلا....

نه حالا یه اتفاقی در ایتالیا افتاد؛ می خواستیم بریم جام جهانی. یه برخورد بین من و آقای دایی پیش اومد،؛ یه سری الفاظ بد بین من و ایشون رد و بدل شد و بعدش هم یه مقدار فیزیکی شد و بعد اون قرار شد من برگردم و اردو رو هم ترک کردم که بیام تهران.. اما بعدش جلسه ای گذاشتن که آقای تیمسار نوآموز سرپرستمون بود، جا داره که اینجا از بازیکنای اون دوره تشکر کنم که یکی یکی بلند شدن گفتن که اگه رضا شاهرودی برگرده، همه ما برمی گردیم و شرکت نمی کنیم، که این برای من خیلی خوشحال کننده بود و همون جا من بلند شدم روی آقای دایی رو بوسیدم و همه چی تموم شد.

الان با هم خوبید؟

بله الانم با هم خوبیم.

یه دفعه با فرهاد کاظمی کار کردی بعد الان فرهاد کاظمی شد سرمربی ماشین سازی تبریز پیشنهادی نشد به شما از طرف ایشون؟

والا تو همین فصلی که آقای کاظمی رفت سیاه جامگان به من پیشنهاد داد ولی شرایطم در مشهد خوب نبود همش دروغ شنیدم از مدیر عاملشون ... من همون پارسال خودم ول کردم اومدم. آقا فرهاد امسالم پیشنهاد داد من قبول نکردم. اما یه روز دیگه باز به من گفت ماشین سازی برم، با هم میریم که البته بعدا دیگه چیزی به من نگفت، حالا شاید رفته اونجا شرایط رو بررسی کنه بعدش به من بگه.

تو خونه چه قدر کمک می کنی. یا نه میگی من شاهرودی مالدینی ام و کمک خبری نیست؟

نه اتفاقا من همسرم هم می دونه تا اون جایی که از دستم بر بیاد کمک می کنم. حالا میگم آدم نباید غرور داشته باشه. نه فقط زمین فوتبال، تو خونه هر جا. اصلا آدمی که می خواد معاشرت کنه به نظرم غرور نداشته باشه بهتره.

بعد از این که نسل شما رفت هم شما و هم آقای میناوند، سمت چپ ما چه در عرصه ملی چه باشگاهی ضعیف شد و چپ خوب نداشت، حتی بعد شماها راست ها رو می ذاشتن چپ بازیی می‌کردن چرا به نظر شما؟ تا زمانی که احسان حاج صفی اومد و یه ذره حاشیه امنیت درست شد.

حالا من یه تبریکی بگم به همه پرسپولیسی ها، به خاطر این که همیشه پرسپولیس دفاع چپاش عالی بودن و همیشه دفاع چپای پرسپولیس تیم ملی بودن، من، مجتبی محرمی، مهرداد میناوند، جواد منافی، نیکبخت واحدی... من همیشه هم گفتم بازیکنی که پیراهن پرسپولیس رو می پوشه باید بدونه پیراهن چه تیمی تنشه باید بره بیشتر زحمت بکشه و انفرادی کار کنه... من اگه بخوام از خودم بگم باید بگم چه زحمتی می کشیدم، من صبح ها می رفتم تمرین می کردم، سانتر کردن رو کسی به من یاد نداد من خودم این قدر رفتم تمرین کردم تونستم یاد بگیرم که اصلا برام عادی بشه.

اون سانترهای قوسی و عالی...

و ثمره اش هم در تیم ملی دیدم دیگه، برای آقای دایی آقای باقری و آقای کریمی این قدر سانتر کردیم که گلزنی کردن اینا.. من، مهدی مهدوی کیا. خودم می رفتم انفرادی شوتزنی کار می کردم کسایی که در پست پیستون هستن باید از نظر بدنی آماده باشن و هی برن و بیان، هم تو حمله باشن هم تو دفاع. باید از نظر تنفسی یه مقدار از پست های دیگه بهتر باشن که من می رفتم تمرین می کردم از نظر تنفسی خودم رو تقویت می کردم و میومدم به اون خوبی بازی می کردم و مردم هم قبول داشتن بازی من رو.

از کسی دلخوری داری تو دلت مونده باشه؟

بازیکنان؟

بازیکنان، مربیان یا هر کسی در فوتبال...

نه، فقط آقای مایلی کهن از لحاظ رابطه شاگرد و مربی، بزرگ تر بود و بهتر بود من رو می بخشید که جام ملت ها رو از دست ندم.

فقط به خاطر تاخیر بود واقعا؟ آخه می گفتن آقای شاهرودی همیشه جواب مربی ها رو میده و حرف زور رو قبول نمی کنه و ...

نه، من در شبکه های تلوزیونی و برنامه های زنده هم مصاحبه کردم؛ اصلا در اخلاق من نیست از این حرفا بزنم که من رضا مالدینی هستم و پنجاه هزار نفر طرفدار دارم، شما نمی تونی نذاری من تمرین کنم. من فقط به حاج آقا مایلی کهن گفتم من رفتم به دوستان شما جوایزی بدم، حالا اسمشون رو نمی برم، برای دوستای خودشون بود. تمرین ساعت سه بعد از ظهر بود حاج مایلی دید من اردو رو ترک کردم، انداخت ساعت 14:30 تمرین رو، منم راس دو و نیم اونجا بودم، اما دیدم بچه ها دارن گرم می کنن، رفتم به حاج آقا گفتم که من برم تمرین کنم، که گفت نه شما نمی تونی. گفتم حاج آقا ده بیست بار بچه های دیگه دیر اومدنا، فقط برای منه؟ گفت بله فقط برای شماست. گفتم باشه؛ ما معنی فرق رو فهمیدیم، فقط همین رو گفتم و اومدم و اردو رو ترک کردم.

شاهرودی مربی گری رو ادامه میده؟

صد در صد ، اگه این چرخه ادامه دار نباشه و به جوون ها هم فرصت بدن. دیگه باید با تفکرات روز پیش رفت؛ نمی خوام به مربیان قدیمی و تفکرات سنتی توهین کنم؛ اما فوتبال باید با تفکرات روز جلو بره.

آقا رضا خیلی ممنون که اومدین، چه قدر شما دوست داشتنی هستین و چه قدر شیوا و خوب صحبت می کنید.

مرسی محبت دارید و ممنون از دعوتتون.