نتایج هفته اول نمایندگان ایران بد نبود اما... ؛ «لیگ آسیا» الگوهای دیگری را می‌طلبد

به گزارش متافوتبال، یک برد، دو تساوی و یک باخت حاصل حضور ایران در هفته اول از مرحله گروهی فصل جدید لیگ فوتبال قهرمانان آسیا بود و اگر بخواهیم فارغ از هر گونه تعصب و زیاده‌خواهی این کارنامه را بررسی کنیم، نمی‌توانیم و نباید آن را ناموفق بینگاریم.
فاکتورهایی روشن و غیرقابل انکار ما را به سمت نتیجه‌گیری فوق سوق می‌دهند. از یک سو هیچ یک از این بازی‌ها در خاک ایران انجام نشد و هر چهار نماینده ما به سایر کشورها رفتند تا دیدارهای اول خود را در فصل 2017 تجربه کنند. روزنامه ایران ورزشی در گزارشی جالب و خواندنی به عملکرد نمایندگان ایران در هفته اول اشاره کرده که با هم آن را می‌خوانیم:
مربیان تیم‌های ایرانی رقبایی در حد الهلال عربستان، الاهلی و العین امارات بودند و برای فهمیدن قدرت آنها کافی است بدانید که این سه تیم به ترتیب در سال‌های 2014 تا 2016 نایب قهرمان آسیا شده و فقط در فینال برابر برگزیدگان شرق آسیا قدری کم آورده‌اند. به واقع تنها رقیب متوسط و معمولی در میان حریفان 4 نماینده ما در هفته نخست رقابت‌های امسال الفتح (یا الفاتح) یکی از تیم‌های عربستانی بود که امسال در لیگ کشورش هم بسیار ضعیف عمل کرده و به رده سیزدهم جدول تنزل کرده و به همین دلیل بدیهی نیز بود که تک برد ما در هفته نخست لیگ قهرمانان شکل گرفت و استقلال خوزستان توانست چنین تیمی را در گروه دوم پیکارها در شهر مسقط پایتخت عمان با نتیجه یک بر صفر مغلوب کند.

دلاوران خوزستانی
همین تیم خوزستانی را نه فقط به خاطر همین پیروزی بلکه به سبب حضور قوی و شجاعانه و محکمش برابر الفتح باید موفق‌ترین تیم ایرانی در هفته اول تلقی کرد. در حالی که انواع امکانات تقویتی برای سرخابی‌های پایتخت و همچنین ذوب‌آهن در نظر گرفته شده بود، این استقلال خوزستان بود که در عین نداری‌ها و محرومیت‌ها و نداشتن بودجه و به تبع آن با روحیه‌ای نازل به تیم ثروتمند عربستانی درس فوتبال و پایداری داد و از آغاز تا پایان به «الفتح» مجال خودنمایی نداد و سرانجام با ضربه سر 12 دقیقه پایانی ابوالفضل علایی شاهد پیروزی را در آغوش کشید و کار را برعکس کرد.
برعکس از آن جهت که همگان مطمئن بودند استقلال خوزستان به سبب همین کاستی‌های عظیم مالی و فقدان تجربه بین‌المللی کم خواهد آورد و ناکام‌ترین تیم در بین نمایندگان ما خواهد بود. اما شهامت ذاتی مردان سیروس پورموسوی و کیفیت معمول رقیب عربستانی یاری رساند تا یاران حسن بیت سعید کارشان را در آسیا با یک پیروزی به موقع و ستودنی آغاز کنند و حتی به صعود از گروه‌شان نیز خوشبین شوند.
این در حالی است که الریان قطر و الجزیره امارات سایر تیم‌های گروه دوم آسیا نیز تیم‌های خوبی هستند و پورموسوی باید برای آنها نیز طرح‌هایی را تدوین کند.
در برابر عنوانداران
پرسپولیس که یک الهلال قدری قوی‌تر از خود را به قبول تساوی یک بر یک واداشت و ذوب‌آهن که با العین امارات همین کار را کرد، سایر تیم‌هایی بودند که نمی‌توان نتایج هفته نخست آنها را ضعیف تلقی کرد زیرا پرسپولیس به رغم نرفتن به ریاض در مسقطی به تساوی با الهلال نایل آمد که فضای آن بیشتر به سود عرب‌ها و خیل هواداران الهلال نشان می‌داد و این تیم عربستانی نیز بسیار خوب بازی می‌کرد.
ذوب‌آهن در زمین تیمی به میدان آمد که در سال 2003 اولین دوره لیگ قهرمانان را بعد از تبدیل شدن نامش از جام باشگاه‌های آسیا به لیگ قهرمانان فتح کرده بود و همانطور که پیش‌تر آمد در سال های اخیر یک بار دیگر نایب قهرمان قاره شده است و برادران عبدالرحمان را که یکی‌شان مرد سال 2016 فوتبال آسیا شناخته شده، در ترکیب خود دارد.
در این میان فقط می‌توان از استقلال تهران خرده گرفت که چرا در هفته اول با گل خوردن در دو، سه دقیقه پایانی تساوی یک بر یک برابر الاهلی امارات را با شکست 2 بر یک عوض کرده اما حقیقت امر این است که الاهلی با داشتن برنامه‌ای دقیق و استفاده از «خارجی‌»هایی قوی و فنی به آنچه می‌خواست، رسید و کیفیت کارش نزدیک به سطح اول آسیا و قدری بالاتر از استقلال نشان داد و فقط این ایراد به آبی‌ها وارد است که چرا در لیگ آسیا نیز دقیقا همانطور بازی کردند که هر هفته در لیگ داخلی بازی می‌کنند و مگر آنها این نکته بدیهی را نمی‌دانند که لیگ قهرمانان سبک و روشی متفاوت دارد و به تاکتیک‌ها و مدل‌ها و الگوهای دیگری در آن نیاز است و باید آنجا با کدهای متفاوتی کار کرد و برخی سیستم‌های به کار گرفته شده در «داخل»  کار برد «بیرونی» ندارد.

آیا تجدیدنظر می‌کنند؟
این البته ایراد تمامی نمایندگان ما در جام باشگاه‌های آسیا است و سه تیمی هم که کارشان خوب ارزیابی شد، چندان «آسیایی» بازی نکردند و به غلط به الگوهای داخلی خود وفادار ماندند و اگر از استقلال بهتر نتیجه گرفتند، به خاطر مقاومت بیشترشان بود و همینطور بهره‌گیری بیشتر و بهتر از نفرات پرتجربه‌تر و آنها برخلاف استقلال ترکیب خود را آنقدر سرشار از نفرات جوان و کم تجربه نکردند که راهی برای برگشت آنها باقی نماند.
آیا توجه به ملاحظات فوق و یک بازنگری مجدد در دستور کار چهار نماینده‌ ما برای هفته دو