میلان و اینتر آینده سری آ را مشخص می‌کنند

میلان و اینتر امروز در شرایطی پای به دربی شهر میلان مشهور به دلامادونینا می‌گذارند که دیگر قدرت گذشته را ندارد. آنها حالا نه تنها در کورس قهرمانی قرار ندارند بلکه مدعی حضور در لیگ قهرمانان سال آتی هم نیستند و خیلی که شانس بیاورند جواز کسب ورود به لیگ اروپا را دریافت می‌کنند. در ایتالیا تنها ۳ تیم به لیگ قهرمانان اروپا راه می‌یابند و تیم‌های چهارم و پنجم به لیگ اروپا می‌روند. و رتبه میلان و اینتر؟ ششم و هفتم!

برای دهه‌ها دربی دلامادونیا یکی از جذاب‌ترین شهرآوردهای تمام دنیا بود و بیننده‌های زیادی پای گیرنده‌های تلویزیونی‌شان می‌نشستند تا این بازی را دنبال کنند. اما حالا به لطف خریداری هردو تیم توسط چینی‌ها، بازی به جای ۸:۳۰ شب به وقت اروپا(بهترین باکس برای بازی‌های مهم که به وقت ما می‌شود ۲۳)، این بازی در ساعت ۱۲:۳۰ ظهر(به وقت ما ۱۵) برگزار می‌شود!

با این وجود همه می‌دانند که دو تیم شهر میلان چه تاریخچه عظیمی دارند. آنها به همراه یوونتوس سال‌های پرچم ایتالیا در رقابت‌های اروپایی را بالا نگه می داشتند و سری‌آ را تبدیل به یکی از باپرستیژترین لیگ‌های دنیا کرده بودند. چیزی که حالا اثری از آن نمانده و این لیگ حتی از بوندسلیگا هم سهمیه‌های کمتری در لیگ قهرمانان دارد.

فوتبال در ایتالیا در دهه ۹۰ در اوج بود. زمانی که ۷ باشگاه بزرگ آن‌سال‌ها که به هفت خواهر مشهور بودند، مدعی کسب جام بودند و یکدیگر را رو به جلو هل می‌دادند؛ یوونتوس، میلان، اینتر، رم، لاتزیو، پارما و فیورنتینا. آنها واقعا جذاب‌ترین لیگ جهان را ساخته بودند و طبیعتا در اروپا هم حسابی می‌درخشیدند. سرآمد آنها هم تیم‌های یووه و میلان بودند. حالا اما شرایط فرق کرده و یوونتوس به تنهایی بار سری‌آ را در مسابقات قاره‌ای به دوش می‌کشید. میلان و اینتر از فصل ۱۴-۲۰۱۳ هرگز رنگ لیگ قهرمانان را به خود ندیده اند و در سال‌های اخیر حتی از رم و ناپولی هم ضعیف‌تر کار کرده‌اند. حتی در چندسال گذشته تیم‌های تازه‌ورودی مثل ساسولو هم از آنها بهتر امتیاز گرفته و همه این ها افول فوتبال در میلان را نشان می‌دهد.

با این همه کاهش سهمیه‌های لیگ قهرمانان و افت پرستیژ فوتبال ایتالیا در جهان نشان می‌دهد که تنها یکه‌تازی یوونتوس در لیگ قهرمانان کافی نیست و قدرت باید دوباره به شهر میلان بازگردد.

اینتر در ۵ فصل گذشته ۳بار به لیگ اروپا راه پیدا کرده اما هیچوقت موفق به فتح آن نشده. آنها هیچوقت از مرحله یک هشتم نگذشتند و این فصل در همان مسابقات گروهی حذف شدند.

اصلی ترین دلیل افت دوتیم یکسان است؛ مدیریت افتضاح. نه برلوسکونی و نه موارتی در این سال‌های آخر انگیزه لازم برای مدیریت باشگاه‌‌های‌شان را نداشتند. آنها پول‌شان را هدر دادند، بازیکنان تاثیرگذارشان را واگذار  کردند و موفق به خرید ستاره‌های جایگزین نشدند. بدتر از همه ثبات نیمکت دوتیم هم از بین رفت. آمار می‌گوید از سال ۲۰۱۴ به اینطرف، تیم‌های شهر میلان ۱۲ مربی مختلف را به خود دیدند که این یک فاجعه است. با این همه حالا هر دو صاحبان جدیدی از آسیای شرقی دارند که آماده اند دو تیم را از فرش بلند کنند. نکته جالب این بازی هم شاید همین باشد که این اولین بار است که اینتر و میلان درحالی به مصاف هم می‌روند که دیگر مالکین‌ هیچکدام‌شان ایتالیایی نیستند.

بازی امروز نه برای قهرمانی‌ سری‌آست و نه برای حضور در لیگ قهرمانان. جدالی است برای رسیدن به لیگ اروپا و البته بیشتر از آن؛ ایستادن دوباره اینتر و میلان. فوتبال ایتالیا اگر می‌خواهد دوباره به اوج برگردد باید فکری به حال دو تیم شهر میلان کند. تیم‌هایی که زمانی جدال با هرکدام شان در لیگ قهرمانان، لرزه به اندام رقبا می‌انداخت. آینده اینتر و میلان تنها به خودشان ربط ندارد. آنها آینده سری‌آ را هم مشخص می‌کنند.