به گزارش متافوتبال، لیگ شانزدهم فوتبال ایران هم با همه خوبی و بدی‌هایش به پایان رسید. پرسپولیس قهرمان شد، استقلال تهران و تراکتور جواز حضور در آسیا را یافتند و صبای قم و ماشین‌سازی هم با لیگ برتر وداع گفتند. در این بین شاید مقایسه ترین‌های این فصل و فصل گذشته نکات مهمی را برای ما به همراه داشته باشد.

۱

قهرمان این فصل با فصل پیش فرسنگ‌ها فاصله دارد. همانقدر که فصل گذشته همه باور داشتند استقلال خوزستان بر اساس اتفاق قهرمان شده و یک درخشش مقطعی دارد، اکثر کارشناسان معتقدند قهرمانی پرسپولیس با برنامه‌ریزی و ثبات مدیریتی/فنی بدست آمده.

۲

تیم‌هایی که سقوط می‌کنند اوضاع مالی مدیریتی-مالی خوبی ندارند. چه در این فصل و چه در فصل گذشته، همه تیم‌های سقوط کننده مشکل این را داشته‌اند که در سطوح بالای مدیریتی‌شان، سر نخواستن آنها دعوا بوده. مالک صبا در این فصل و راه‌آهن در فصل گذشته از تیم داری خسته شده بود. ماشین‌سازی را شورای شهر تبریز قبول نمی‌کرد و استقلال اهواز که به طور کامل بی‌سرپرست بود. ملوان هم مشکل مدیریتی داشت و بین چند ارگان پاسکاری می‌شد.

۳

نباختن در لیگ ما بسیار مهم است. تیم‌هایی که قهرمان لیگ ما می‌شوند اصولا بهترین وضعیت در جدول کم باخت‌ها را دارند. هم پرسپولیس و هم استقلال خوزستان در این ۲ فصل کمترین باخت را داشتند.

۴

پرسپولیس در ۲ بازی آخر بسیاری از رکوردها را از دست داد. اگر آنها به سیاه‌جامگان نمی‌باختند، می‌توانستند مثل  استقلال خوزستان ۹۵-۹۴ با تنها ۳ باخت فصل را پایان ببرند. آنها با ۳ گلی که از ذوب خوردند، لقب بهترین خط دفاع را هم با استقلال خوزستان شریک شدند و اگر کمی محتاط‌تر بودند می‌توانستند فصل را با کمتر از ۱۳ گل خورده به پایان ببرند.

۵

سرخ‌پوشان تهرانی علی‌رغم اینکه این فصل عملکرد بهتری داشتند و قهرمان لیگ شدند اما از لحاظ هجومی وضعیت سال گذشته‌شان بهتر بود. شاگردان برانکو این فصل ۴ گل کمتر از پارسال زدند و شاید به همین دلیل اولین خرید تابستانی‌شان گادوین منشا بود.

۶

اگر می‌خواهید اقتدار قهرمان فصل پیش با این فصل را مقایسه کنید، فقط به جدول امتیازات بسنده نکنید. پرسپولیس نه تنها نسبت به قهرمان فصل پیش(استقلال خوزستان)‌۱۰ امتیاز بیشتر کسب کرده، بلکه تفاصل ۲ تیم هم معنی‌دار است. پرسپولیس با تفاصل ۳۲+ فصل را به پایان برد و استقلال خوزستان ۹۵-۹۴ با ۱۹+. و این یعنی قهرمان امسال در دفاع و حمله وضعیت بسیار پایدارتری داشته.

۷

مهدی طارمی حالا ۲ فصل است آقای گل لیگ برتر ایران می‌شود. سال گذشته با ۱۶ گل و امسال با ۱۸ گل. این درست که او از لحاظ آماری پیشرفت کرده اما بنظر می‌رسد اگر فرصت سوزی‌های مهدی نبود، هم پرسپولیس زودتر از این ها قهرمان می‌شد و هم آمار خودش دست‌کم به عدد ۲۵ نزدیک می‌شد. ۱۸ گل زده در ۳۰ بازی خیلی جای تعریف ندارد و طارمی با توجه به استعداد نابی که دارد باید این را در نظر بگیرد.

۸

امید عالیشاه و فرناندو دخسوس، فصل گذشته بهترین پاسور و دروازه‌بان ایران بودند. اما این فصل به دلایل گوناگون هرگز نتوانستند بدرخشند. هر ۲ آنها تیم‌شان را تغییر دادند و همین دلیل اصلی کم فروغ بودن‌شان بود. جالب اینجاست که این روزها صحبت از رفتن کاوه رضایی(بهترین پاسور) و علیرضا بیرانوند(بهترین دروازه‌بان) می‌شود. شاید بهتر باشد آنها از سرنوشت عالیشاه و دخسوس درس بگیرند.