رئال مادرید می تواند در برابر جنون بازار تابستانی مقاومت کند

انتقال ماریانو، مهاجم رئال مادرید، به لیون نشانه ای از شروع برنامه های تابستانی رئال مادرید بود.
مانند سال قبل، زمانی که بازگرداندن آلوارو موراتا از یوونتوس آغاز شد و به غیر از آن فعالیت خاص دیگری صورت نگرفت، امسال هم پنجره ی تابستانی نیمه باز خواهد ماند تا دست کم نسیمی از آرامش به داخل بوزد.
بازگشت بورخا مایورال از ولفسبورگ توانست جای خالی ماریانو را در تیم پر کند، زیرا یک بازیکن جوان جای خود را به بازیکن جوان دیگری داد تا گزینه ی سوم مهاجم رئال مادرید تأمین شود. و به نظر می رسد فعالیت های تابستانی رئال در سال جاری از نوساناتی در همین حد تبعیت کند.
زیدان بر خلاف اسلاف خود بیشتر تمایل دارد به ذخایر تیم دوم رئال سر بزند، و روی بی رحم خود را به مارتین اودگارد نشان داد، جوانی که کمتر تلاش کرد تا در مدتی که کنار مربی فرانسوی خود بود، نظر زیدان را به خود جلب کند. حتا پسر بزرگ زیدان از عقده ی زیدان برای ایجاد یک تیم بی عیب و نقص در امان نیست – انزو هفته ی گذشته طی قراردادی سه ساله به آلاوز پیوست.
تا آن جا که فعالیت های نقل و انتقالی مد نظر است، رئیس رئال هم راه خود را رفته، و تا حالا تلاش کرده دفتر نقل و انتقالات را امن و امان نگاه دارد. روزهای خرج پول برای مادریدی ها به نظر هنوز فرانرسیده.
چندین باشگاه برتر اروپا به تغییرات ضروری نیاز دارند و بازار دارد کمی دیوانه وار می شود، و این در حالی است که باشگاه های فروشنده سعی دارند طوری نقل و انتقال کنند که بتوانند بازیکنان مد نظر خود را خریداری کنند. هفتاد میلیون پوندی که لایپزیک در ازای فروش نابی کیتا درخواست کرده نشانه ی همین وضعیت امور است.
با این حال، رئال نیازی ندارد خود را درگیر ماجرا کند. هیچ قسمتی از تیم نیاز به تغییر قابل توجه ندارد، و قهرمانان اروپا قصدی هم ندارد رقبای خود را تقویت کنند. اگر هر شانسی برای ترغیب موناکو به فروش کیلیان ام باپه وجود داشته باشد، پرز به طور حتم وارد کار می شود، اما در غیر این صورت به احتمال زیاد بار دیگر به حرف های مربی تیمش گوش خواهد کرد.
تیمی که دو بار پیاپی قهرمان لیگ قهرمانان شده کمتر نیازی به تغییر دارد، و عمده ی زمان زیدان صرف نگاهداری بازیکنان خود خواهد شد تا تعقیب خرید های جدید.
تأکید او بر اهمیت تمام بازیکنان چیزی است که فصل قبل هم شاهدش بودیم، و در نظر او این تابستان بدون هیچ نقل و انتقالی هم می تواند یک تابستان موفقیت آمیز باشد. بازیکنانی مانند ماروتا و خامس رودریگز به خاطر اصرار به برخورداری از زمان بیشتری در زمین یا در غیر این صورت تهدید به ترک رئال، همچنان اذیت می کنند.
در این صورت زیدان به دنبال جایگزین هایی خواهد بود و اجازه نخواهد داد به خاطر رفتن خامس تیمش دچار اختلال شود. با این حال، تقویت مایورال به ایستادن در جای بنزما، اگر این شماره ی 9 رئال دچار مصدومیت شود نشان دهنده ی یک ریسک بزرگ است، و ای بسا به همین خاطر است که سعی دارند ماروتا را حفظ کنند. حتا اگر این بازیکن 24 ساله هم برود، پیدا کردن یک نیمکت نشین دیگر که حاضر باشد به خاطر یکی دو مدال فقط به طور نیمه وقت به کار گرفته شود هرگز یک راه حل زیرکانه نیست، در حالی که به راحتی می توان یک هافبک تهاجمی به عنوان گزینه ی سوم پست اصلی به تیم اضافه کرد.
پیدا کردن جایگزینی برای مارسلو که خیلی هم به آن نیاز دارند گفته شده که با آوردن قرضی تئو هرناندز از آلاوز تأمین خواهد شد – یک کودتای تمام و کمال زیرا که اتلتیکو مادرید صاحب واقعی این بازیکن است. مارکوس یورنته، که فصلی درخشان را در مندیزوروتا گذراند، به عنوان جایگزین کاسمیرو آورده خواهد شد – تنها بازیکنی در تیم که هیچ ذخیره ای ندارد. حتا دانیلو نیز ممکن است بتواند جای خالی کارواخال را پر کند.
رئال در حال برداشت ثمره های یک موفقیت منطقی است، درست مانند تیم ملی زیر 21 سال اسپانیا زیر رهبری جولن لوپتگویی. زیدان می داند آکادمی باشگاه چه چیز هایی برای ارائه دارد و به مایورال و یورنته شانس ماندن در تیم اصلی را خواهد داد.
به نظر من زیدان از وضعیت تیم خود به قدری راضی هست که دیگر حاضر به خرج سنگین برای یک بازیکن گرانقیمت اما نامناسب برای تیم نباشد.
لوپتگویی راه درازی برای تکرار موفقیت های دل بوسکه با تیم ملی اسپانیا دارد، اما زیدان فقط پس از 18 ماه حالا می تواند ادعا کند بیش از نیمی از موفقیت های دل بوسکه را در رئال تجربه کرده است.
پرز شاید در گذشته تشنه ی جذب ستاره بود، اما حالا با داشتن زیدان پشت فرمان، نیازی ندارد سری را که درد نمی کند دستمال ببندد.