آیا فرهاد مجیدی در 90 صادقانه حرف زد؟

محمد حیرانی | هجمه ای که بعد از گفت و گوی فرهاد مجیدی کاپیتان سابق استقلال در فضای مجازی به راه افتاده، بیش از آن که نقد منصفانه ی حرفهای او باشد، ناشی از حس انزجار و کینه ای است که عده ای نسبت به او دارند.
اینکه هواداران تیم پرسپولیس به دلیل کارنامه مجیدی در دربی ها، حتی حضور او را در 90 بر نمی تابند، غیرقابل پیش بینی نیست. چرا که هواداری متعصبانه و سرسختانه مترادف است با فاصله گرفتن از منطق و عدالت، و در چنین شرایطی هر موضع گیری یا عکس العمل غیرمنطقی هم قابل پیش بینی خواهد بود.

تیتر خبرورزشی
اما حرفهای مجیدی دیشب گروه دیگری را هم علیه او شوراند؛
قدیمی های مطبوعات ورزشی می دانند که فرهاد مجیدی به کمتر خبرنگاری در دوران ورزشی اش روی خوش نشان داد.
اما در این مورد سردبیر سابق روزنامه خبرورزشی به حکم استاد و شاگردی استثنا بود. (مرحوم احمدپور در رده جوانان مربی مجیدی بوده است.)
و به همین دلیل احمدپور و عباس عبدالملکی به دعوت فرهاد مجیدی و به هزینه ی او در زمان حضور فرهاد در راپید وین، به اتریش سفر تفریحی داشتند.
روزنامه خبرورزشی هم البته در مقابل حمایت خوبی از مجیدی داشت.
مرحوم احمدپور در کسوت مربی مجیدی در مقطعی صلاح دید از قول مجیدی تیتر بزند: "استقلالی ها رخصت من به پرسپولیس می روم"
با وجود احترامی که برای مهدی هژبری و کامران احمدپور قائلم، باید گفت که مرحوم ناصر خان برای چاپ این نقل قول حتی نیازی به جلب موافقت مجیدی نداشت. چرا که معتقد بود با این کار میتواند حقوق معوقه شاگردش را از علی فتح اله زاده بگیرد و مدیرعامل استقلال را مجاب کند.

 لژیونر شدن
بدون شک در انتخاب تیمهای خارجی فرهاد مجیدی جوان علی فتخ اله زاده نقش اول را داشت.
او ابتدا مجیدی بی تجربه را به راپیدوین اتریش برد و به بهانه ی این انتقال سرش کلاه گذاشت و قراردادش را با استقلال 5 ساله تمدید کرد تا از انتقالات بعدی هم سهمی برای خود بتراشد.
مجیدی به همین دلیل از اتریش بازگردانده شد. چون پولی که آن ها بابت فرهاد پرداخت میکردند، فتح اله زاده را ارضا نکرد.
رفتن به الوصل هم تنها بخاطر پول خوبی بود که نصیب استقلال و مدیرعاملش می کرد.

ماجرای تیام ساخته و پرداخته ذهن فتح اله زاده 
برخلاف تصور عمومی، ماجرای "بیماری تیام" داستان ساخته و پرداخته ذهن فتح اله زاده بود تا به نوعی از تیغ انتقادات هواداران در امان بماند.
مجیدی آن سال به دلیل دخالت های بیجا و متعدد علی امیری و علی نظری جویباری در امور تیم و رفتارهای این دو عطای حضور در استقلال را به لقایش بخشید. 
عاملی که جدایی بی جنجال دکتر نوروزی و تعدادی از مشاوران و مسوولین استقلال در آن سال را هم رقم زد.
مجیدی وقتی تصمیم به جدایی از استقلال گرفت که دید به دلیل بی تدبیری دو معاون یادشده، بازیکنان در بین دو نیمه لباس دوم برای تعویض ندارند و باید با همان لباس خیس و کثیف به میدان برگردند.
در مورد رفتاری که آن سال با مجیدی شد، نظری جویباری بهتری میتواند حرف بزند (بخصوص اگر حاضر باشد حرفهایش در محافل خصوصی را به رسانه ها هم بگوید)

چرا در تیم ملی ندرخشید
فرهاد مجیدی در جایی خودش هم به ناکامی هایش در تیم ملی اعتراف میکند.
اما آیا کسی هست که از قدرت علی دایی و یارانش در اردوهای تیم ملی بی خبر باشد؟
مجیدی سعی کرد موضوع کهنه را باز نکند، اما چه بهتر بود از روزهایی میگفت که کریم باقری و علی دایی و رهبری فرد و پیروانی و ... با حرکات و رفتارشان سعی میکردند عرصه را بر مجیدی جوان تنگ کنند و او را از اردوی تیم ملی فراری بدهند.

ماجرای جهانبخش
یازی نکردن حافظه ی کوتاه مدت و نشناختن علیرضا جهانبخش هم بهانه ای شده به دست عده ای، اما همین ها نمیگویند مجیدی دقایقی بعد که به اشتباهش در فراموشی نام جهانبخش پی برد، بیش از 5 بار از یک بازیکن جوان عذرخواهی کرد. چیزی که در فوتبال ما چندان مرسوم نیست!
گفتنی ها در مورد فرهاد مجیدی زیاد است.
اما به عنوان کسی که از زمان حضورش در تیم بهمن کرج از نزدیک با او آشنایی دارم و در برخی موارد منتقد او بوده ام، باید بگویم مجیدی خیلی هم صادقانه صحبت کرد. او فقط نجابت بخرج داد و برای رعایت احترام و آبروی خیلی ها مسایل را باز نکرد.