درسی که رئال مادرید به لیورپول داد

نوید صراف | 10 مارس سال 2009 بود که لیورپول در بازی برگشت مرحله‌ی یک شانزدهم لیگ قهرمانان اروپا، در آنفیلد و مقابل دیدگان 45 هزار هوادار متعصب‌اش؛ با نتیجه‌ی قاطع 0-4 رئال مادرید را در هم کوبید و به حذف رئال، به مرحله‌ی بعدی صعود کرد. 5 سال از آن تاریخ گذشت تا فرصتی دوباره دست دهد تا رئال مادرید بتواند انتقام آن شکست را از حریف انگلیسی خود بگیرد.

دیشب رئال مادرید در کمال شایستگی 0-3 لیورپول را در آنفیلد شکست داد تا این شکست درسی باشد برای لیورپول در ادامه‌ی راه و شاید راهنمایی برای بازی برگشت مقابل رئال مادرید. بازیکنان تیم لیورپول در بازی شب گذشته بازی را بسیار خوب و طوفانی آغاز کردند و اجازه ندادند که سفیدپوشان رئال چندان در میدان خودنمایی کنند. اما گل دقیقه‌ی 23 کریستیانو رونالدو، روند بازی را به کلی تغییر داد. قرمزپوشان لیورپول بعد از این گل دیگر نتوانستند به روند مثبت دقایق ابتدایی بازی بازگردند. رئال نیز به خوبی از این افت کیفیت و روحیه‌ی حریف استفاده کرد و دو گل دیگر را در همان نیمه‌ی اول وارد دروازه‌ی سیمون مینیوله کرد تا کار در همان نیمه‌ی اول تمام شده به نظر برسد.

هواداران لیورپول اما امید خود را از دست ندادند و در انتظار یک معجزه همانند معجزه‌ی استانبول نشستند. انتظاری که نه تنها خوش‌بینانه نبود، بلکه کاملاً رویاگرایانه و غیر قابل حصول بود.

سنگربان بلژیکی لیورپول و مدافع میانی لیورپول ، پاشنه آشیل این تیم در این فصل هستند. لیورپول پس از فروش دانیل اگـِر؛ مدافع دانمارکی خود، هنوز نتوانسته ضعف خط دفاعی خود را پوشش دهد و خرید دژان لورن نیز کمکی به این تیم در قلب خط دفاعی نکرده است.

این نقطه‌ی ضعف از دید کارلو آنچلوتی دور نماند و هر 3 گل قوهای سپید اسپانیا در این دیدار، با استفاده از این ضعف حریف به ‌ثمر رسید. کارلتو در نیمه‌ی دوم آنقدر خیالش از کسب نتیجه راحت بود که در اواسط نیمه‌ی دوم؛ با تفکر به ال‌کلاسیکو یک شنبه شب، دو ستاره‌ی خود یعنی رونالدو و کروس را از میدان خارج کرد تا به نوعی به این دو استراحت داده و آنها را برای بازی مهم مقابل بارسلونا آماده و سر حال در اختیار داشته باشد.

اما آنچه مارا به نگارش این مقاله وا داشت 3 نکته‌ی مهم این دیدار بود که در زیر به آنها اشاره می‌کنیم.

1. نمایش ماریو بالوتلی

بالوتلی در نیمه‌ی نخست تلاش فراوانی برای باز کردن دروازه‌ی حریف انجام داد اما او باز هم از حرکات ساده و سریع امتناع کرده و سخت‌ترین راه را برای نفوذ به خط دفاعی رئال انتخاب می‌کرد. این حرکت او بارها از سوی هواداران این تیم مورد انتقاد قرار گرفته است. در پایان نیمه‌ی نخست؛ بالوتلی در تونل، پیراهن خود را با پپه تعویض کرد. این حرکت از چشم راجرز دور نماند و راجرز که فصل گذشته به علت حرکتی مشابه با ممدو ساخو؛ مدافع تیم‌اش برخورد کرده بود؛ اینبار هم از این حرکت چشم‌پوشی نکرد و در بین دو نیمه، بالوتلی را از زمین خارج و به جای او آدام لالانا را وارد میدان کرد.

آنچه بسیار جالب و مهم است، برخورد راجرز پس از بازی شب گذشته با بالوتلی است. با توجه به مصدومیت استوریج، باید دید راجرز همچنان به استفاده از بالوتلی ادامه می‌دهد یا ریکی لمبرت باتجربه را جایگزین او می‌کند؟ اما او نشان داده که بسیار بر روی عقاید و دیسیپلین‌هایش سرسخت است. حال باید دید راجرز برای سر به راه کردن بازیکن پر از حاشیه‌ی خود چه راهکاری را در پیش خواهد گرفت.

2. شروع خوب و طوفانی ابتدای بازی

لیورپول با توجه به میزبانی خود در این دیدار و حضور پر شور هوادارانش، بازی را بسیار خوب و مقتدرانه آغاز کرد. باید صادقانه ازعان داشت که رئال مادرید پیش از زدن گل اول، چندان قادر به کنترل کامل میدان نبود. اما گل بسیار زیبای رونالدو؛ روند بازی را به کل تغییر داد. رئال پیش از به ثمر رساندن گل اولش، با سیستم 2-4-4 بازی می‌کرد اما دقیقاً پس از به‌ثمر رسیدن این گل ترکیب این تیم به 1-5-4 تغییر سیستم پیدا کرد. این تغییر سیستم باعث شد که ایسکو، مودریچ و کروس میانه‌ی میدان را کاملاً در اختیار خود قرار دهند و اجازه‌ی بازی‌سازی را به حریف ندادند.

راجرز باید هرچه سریع‌تر به فکر پیدا کردن راه حلی برای گذر از این سیستم باشد تا بتواند در ادامه چه در لیگ برتر و چه در لیگ قهرمانان اروپا نتایج قابل قبولی گرفته و هواداران لیورپول را باز هم با خود همراه کند.

3. تصمیمات سخت پیش روی راجرز

راجرز به‌خوبی می‌داند که کارهای زیادی در لیورپول پیش رو دارد و یکی از سخت‌ترین تصمیمات و مسائل پیش روی او، نحوه‌ی تقابل و کنترل کردن ماریو بالوتلی است. راجرز درگذشته هرگز تصمیمی رادیکالی و بزرگ نگرفته است. اما اینبار او مجبور است که یکی از مهم‌ترین تصمیمات دوران حرفه‌ای‌اش را بگیرد و با توجه با مصدومیت دیگر مهاجم تیم‌اش، شرایط برای تصمیم‌گیری سخت‌تر نیز می‌شود.

راجرز نشان داده که به بالوتلی بیش از ریکی لمبرت و فابیو بورینی اعتقاد دارد. اما با توجه به ضعف رئال مادرید در توپ‌های ارسالی مخصوصاً توپ‌های ارسالی بر روی تیر دوم، حضور لامبرت بر روی نیمکت ذخیره‌ها امری عجیب و غیر قابل قبول بود. حال راجرز باید با همکاران خود سریعاً مشورت کرده و بهترین تصمیم ممکن را اتخاذ کند و لیورپول را باری دیگر در روند پیروزی قرار دهد.