آنخل دی ماریا، ادامه دهنده فاتحان توپ طلا در منچستریونایتد

منبع: espnfc.com

مترجم: آرش گنجی

تا کنون چهار فوتبالیست از باشگاه منچستریونایتد موفق به فتح توپ طلا شده اند. سه نفر از این مجوع، همان "سه گانه مقدس" جورج بست، دنیس لا و بابی چارلون هستند که هر سه در دهه ی 1960 موفق به این کسب این مهم شدند.

در این بین، پس از آن که روی کین در اواخر دهه 1990 به نحوی عجیب حتا در میان نامزدهای دریافت این جایزه نیز جای نگرفت، نوبت به کریس رونالدو رسید تا در سال 2008 وقتی که در لیگ قهرمانان برای منچستریونایتد درخشید، توپ طلا را یک بار دیگر برای خود و شیاطین سرخ به ارمغان آورد.

این ستاره پرتغالی در فصل گذشته نیز در میان نامزدها حضور داشت و بار دیگر توانست این مهم را به خود اختصاص دهند.

رونالدو امسال نیز بخت اصلی برای دریافت این جایزه معتبر است و عملکرد او در 18 ماه گذشته نیز در دنیای فوتبال بی رقیب بوده است. به نظر می آید حضور کمتر چشمگیر لیونل مسی نیز ظرف یک سال گذشته چالشی برای کریس رونالدو در این رقابت ایجاد نخواهد کرد.

اما هم میهن مسی یعنی آنخل دی ماریا شاید معادله را کم به هم بریزد. او هم مانند رونالدو هم در جناح چپ و هم جناح راست و هم در مرکز قابلیت ایفای نقش دارد.

آنخل هم مثل فوق ستاره رئال در فینال لیگ قهرمانان اروپا در لیسبون درخشش خاصی داشت و سهم او در کسب دسیما کمتر از کریس رونالدو نبود. در واقع دی ماریا ستاره آن شب فینال در لیسبون بود.

دی ماریا در جام جهانی نیز حضور موفق تری نسبت به رنالدو داشت. گل دقیقه 118 او برابر سوئیس در سائوپائولو بود که توانست آرژانتین را به جمع هشت تیم نهایی برساند. هرچند، مصدومیت وی در دیدار برابر بلژیک موجب شد تا شاهد بازی او در فینال جام جهانی نباشیم.

و آرژانتین چه جور هم او را در آن دیدار از دست داده بود. تصویر آه کشیدن خاویر ماسکرانو، بهترین بازیکن آرژانتین در برزیل، در برابر این پرسش خبرنگاران که آیا حضور دی ماریا می توانست کاری کند کارستان، هرگز فراموش شدنی نیست.

نام دی ماریا در فهرست 10 نفره ی نامزدهای توپ طلا به چشم می خورد، و زمانی هم که سرانجام فرصت حضور در برابر آلمان رقیب را به دست آورد – البته در دیدار دوستانه ماه قبل – توانست یک گل و سه پاس گل بدهد تا آرژانتین با حساب 4-2 انتقام فینال جام جهانی را بگیرد.

تاتا مارتینو، مربی او در تیم ملی آرژانتین، دی ماریا را "یکی از پنج بازیکن برتر دنیای فوتبال" دانست و اعلام کرد که آرژانتین در فنیال جام جهانی 2014 به غیبت این بازیکن باخته است.

توانایی دی ماریا به انطباق خود با فضاها و شرایط جدید، یکی از دلایل موفقیت او به شمار می آید. رونالدو زمانی که جوان تر بود وقتی در سال 2003 به منچستریونایتد پیوست مدت مدیدی زمان برد تا خود را با شرایط جدید باشگاه وفق دهد. و حال آن که دی ماریا بلافاصله پس از انتقال از روساریو به بنفیکا در سن 19 سالگی، زبان پرتغالی خود را تکمیل کرد.

پس از آن که دی ماریا رئال را ترک کرد و راهی انگلستان شد، به رغم آن که باید بامدادهای زمستانی تیره و تار منچستر را تحمل کند یعنی همان هایی که رونالدو از آن ها بیزار بود، تا این جای کار به طور خوبی در ترکیب شیاطین سرخ جا افتاده است.

دی ماریا که با رقم 59.7 میلیون پوند راهی لیگ برتر شد، از همان آغاز مورد توجه گرم هواداران قرار گرفت، هوادارانی که بلافاصله در ورزشگاه اولدترافورد ترانه ی "Do, Do, Do, Angel Di Maria" را روی آهنگ "Do The Conga" برای او خواندند، که البته می شد استقبال بهتری هم از این بازیکن آرژانتینی به عمل آید.

سه بازیکن آرژانتینی سابق در باشگاه یونایتد، خوان سباستین ورون، گابریل هاینتزه و کارلوس توز در دوران حضور خود در اولدترافورد محبوبیت فراوانی داشتند، اما با ترک باشگاه پرسش های زیادی بر جای گذاشتند.

ورون همیشه یک اسطوره بوده و هست. او به تمام هم تیمی های خود سرودهای باشگاه محبوب خود، استودیانتس، را یاد می داد. او همیشه سعی می کرد تا با هم تیمی های خود انس بگیرد، اگرچه با درخواست های خود برای افزایش دستمزد همیشه قلب رئیس وقت باشگاه، مارتین ادواردز، را به لرزه در می آورد. اما این رئیس محترم نباید به خود نگرانی می داد زیرا خانم ورون تمام دستمزدهای همسر خود را صرف خرید پیراهن از ابرفروشگاه یونایتد برای کودکان لاپلاتا می­کرد.

بیشترین متضرر از رسیدن ورون به اولدترافورد، نیکی بات بود. او در یکی از مصاحبه های خود چنین می گفت: "پیرمرد [سر الکس فرگوسن] آمد پیش من. پس از امضای قرارداد یونایتد با حیرت انگیزترین بازیکن جهان به ارزش 28 میلیون پوند، او حتماً می دانست که من چه فکری دارم."

"همان طور مانند یک پدر به من گفت: خیلی خب نیکی، نگران ورون نباشد، تو در هر 30 بازی فصل حضور خواهی داشت."

فرگوسن بدقولی نکرد، اما نیکی دیگر نیکی سابق نبود.

نیکی بات در تمام بازی های حساس حضور داشت، اما زمانی که ورون از را رسید، نیکی هم تغییر کرد.

نیکی ادامه می دهد:

"در اولین بازی برابر اورتون، ورون به جای من در زمین بود. او باورنکرنی بازی می کرد، آن قدر خوب بود که فکر کردم من دیگر هرگز برای منچستر بازی نخواهم کرد."

هاینتزه خیلی زود فوتبال انگلیسی را یاد گرفت و برای یک فصل شخصیت برتر  منچستر بود، اما برای فرهنگ انگلیسی احترامی نداشت. وی که به شدت تحت تأثیر مدیربرنامه های خود بود، برای پیوستن به لیورپول درخواست کرد، کاری که هیچ گاه بازیکنان منچستر حتا به آن فکر هم نمی کنند، و به عکس بازیکنان لیورپول، و پایان کار هم که معلوم است.

توز اگر نه یک ستاره در تیمی که رونالدو و وین رونی در آن بازی می کردند، اما یک بازیکن خوب برای یونایتدی ها بود. اما پایان توز در لیگ برتر نه با کامیابی یونایتدی ها که با قهرمانی من سیتی برای اولین بار پس از سال 1968 همراه بود.

هر سه ی این بازیکنان با سرودهای آرژانتینی هواداران در اولدترافورد ستایش می شدند، عملی که به علت تخاصمات سیاسی میان آرژانتین و بریتانیا، عکس العمل ناخوشایند هواداران تیم های رقیب را به همراه می داشت.

دی ماریا با آمدن خود به یونایتد، تا حد زیادی این تیم را بهبود بخشیده است. او همراه با خود انرژی، دقت، قدرت، گل و پاس گل آورد. ارسال های عرضی و بلند او دقیقاً به هدف می نشینند.

او در هر جا که پا به توپ شود، راهگشاست و روز یکشنبه نیز هواداران درهم شکسته ی اورتون بار دیگر پس از شکست 5-0 برابر بنفیکا در سال 2009 [به عبارتی سنگین ترین شکست تیم گودیسون پارک در بازی های اروپایی] به وضوح به استعداد جدید تیم رقیب پی بردند.

بازیکن سابق روساریو در آن دیدار سه گل به ثمر رساند و بیشتر از هر بازیکن دیگری در بازی های اروپایی پاس گل (23) داد.

دی ماریا بازیکن جدید یونایتد است که توانسته دو آتشه ترین هواداران را به خود جلب کند، مردی که عشق هواداران را دریافته و در زمین به آن ها پاسخ می دهد. نور چشمی دی ماریا اما در این روزها دخترش است.

همین اواخر یکی از دوستان دی ماریا که با او هم اتاق بوده می گوید: "آنخل با همه مؤدب و آرام است، اما در لحظه ای که دختر خود را دید از این رو به آن رو شد. دخترش را بغل کرد و به تمامی وارد دنیای دیگری شد."

میا به طور نارس در آوریل 2013 آن هم طی یک زایمان پردردسر که فقط 30 درصد شانس حیات داشت متولد شد، اما متولد شد و همان طور که پدرش در دنیای فوتبال، حالا برای زندگی تقلا می کند.

رأی دهی برای انتخاب بهترین بازیکن سال در اواسط نوامبر برگزار خواهد شد و دی ماریا پیش از آن موقع برابر چلسی و من سیتی باید به میدان برود. رونالدو نیز در این مدت برابر بارسلونا و لیورپول مصاف های دشوار دارد.

هنوز زمان باقیست تا رأیتان برگردد.