تولد روز | گیگز 41 ساله شد

نوید صراف | رایان ژوزف ویلسون گیگز در 29 نوامبر 1973 در بیمارستان سنت دیوید شهر کانتون، کاردیف در ولز متولد شد. او فرزند دنی گیگز بازیکن تیم راگبی ولز و لین جانسون است. زمانی که رایان 6 ساله بود پدر او قراردادی با تیم سویونتون لاینز امضا کرد در نتیجه آنها مجبور به مهاجرات به سالفورد در منچستر کبیر شدند. این جابجایی به روحیه‌ی رایان آسیب وارد کرد زیرا او از پدربزرگ و مادر بزرگ خود که به شدت به آنها وابسته بود بسیار دور شده بود ولی آنها در تعطیلات آخر هفته و یا ایام تعطیلی مدرسه به دیدار آنها در کاردیف می‌رفتند.

گیگز در این زمان به تیم محلی دینز پیوست که توسط یکی از مربیان باشگاه منچسترسیتی به نام دنیس اسکافیلد مربیگری می‌شد. اولین بازی او برای دینز با شکست 9 بر صفر آنها همراه بود. ولی همگان اعتقاد داشتند که گیگز بهترین بازیکن زمین در آن بازی بود. اسکافیلد تصمیم گرفت گیگز را به مدرسه فوتبال منچسترسیتی ببرد. گیگز همچنین کاپیتان تیم پسران سالفورد در مسابقات مدارس جام گرانادا بود و با این تیم در فینال جام گرانادا در استادیوم آنفیلد تیم مدرسه بلکبرن را شکست دادند. یکی از استعدادیاب‌های باشگاه لیورپول به نام ران یتس که از عملکرد گیگز به شدت تحت تاثیر قرار گرفته بود او را به باشگاه لیورپول پیشنهاد داد ولی کنی دگلیش از به خدمت گرفتن او امتناع کرد در نتیجه او به منچستر یونایتد پیوست.

زمانی که گیگز در تیم دینز بازی می‌کرد یکی از ایجنت‌های اولدترافورد به نام استیوارد هارولد وود او را زیر نظر داشت. او که در مورد استعداد رایان گیگز شنیده بود شخصاً نزد سـِـر الکس فرگوسن رفت و به او گفت که اگر گیگز را دست بدهیم در آینده تاسف خواهیم خورد. فرگوسن که تحت تاثیر قرار گرفته بود تصمیم گرفت بازی گیگز را ببینید. گیگز در ترکیب پسران سالفورد مقابل تیم زیر 15 سال یونایتد در حالی که فرگوسن بازی او را از پنجره دفتر کارش می‌دید؛ هت‌تریک کرد. در 29 نوامبر 1987 یعنی دقیقاً در روزتولد 14 سالگی گیگز، فرگوسن به همراه جو براون به خانه گیگز رفتند تا به او پیشنهاد قرارداد دو ساله با منچستر یونایتد را بدهند.

رایان نام خانوادگی خود را در 16 سالگی؛ زمانی که مادرش با مرد دیگری ازدواج کرد، به گیگز تغییر داد. پدر و مادر او دو سال پیش از این از هم جدا شده بودند. لاویر مکمنمی سرمربی تیم زیر 21 سال انگستان سعی کرد او را به تیم ملی این کشور بیاورد ولی به این علت که پدربزرگ و مادربزرگ گیگز هیچکدام انگلیسی نبودند موفق نشد.

گیگز فوتبال حرفه‌ای خود را از 29 نوامبر 1990 یعنی باز هم دقیقاً در روز تولد 17 سالگی‌اش آغاز کرد. کارشناسان آن موقع فوتبال انگلستان او را بهترین کشف در فوتبال بریتانیا بعد از جرج بست نامیدند. در آن موقع منچستر به تازگی موفق به قهرمانی در جام حذفی انگلیس شده بود. آنها دو فصل قبل را در رده‌های میانی جدول به پایان برده بودند ولی در فصل 92-1991 عملکرد بهتری داشتند هر چند که نهایتاً در لیگ ششم شدند. فرگوسن برای جناح چپ رالف میلن را به خدمت گرفته بود اما این بازیکن در من‌یونایتد موفق نبود. در نتیجه آنها در سپتامبر 1989 دنی والاس را به منچستر آوردند. والاس موفق نشد روزهای خوبش در ساوت‌همپتون را تکرار کند در نتیجه رقابت شدیدی بین رایان گیگز و بازیکن 19 ساله‌ی یونایتد یعنی لی شارپ برای حضور در جناح چپ آغاز شد.

رایان گیگز اولین بازی‌اش برای منچستر را در 2 مارس 1991 مقابل اورتون در اولدترافورد انجام داد. او بعد از مصدومیت دنیس اروین به‌عنوان جانشین او وارد زمین شد. منچستر این بازی را 2 بر صفر واگذار کرد. هرچند تلاش گیگز در 17  سالگی برای حضور در ترکیب اصلی با شکست مواجه شد ولی استعداد و مهارت او، راه را برای پیشرفت دیگر جوانان تحت امر فرگوسن فراهم کرد.

با شروع فصل  92-1991 گیگز به ترکیب اصلی یونایتد راه یافت. در این فصل در حالی که بیشتر فصل را سرخ‌پوشان منچستر یونایتد صدر نشین بود اما در هفته‌ی آخر لیدز یونایتد عنوان قهرمانی را به دست آورد و گیگز فصل را همراه با منچستر در رده دوم جدول به پایان برد. گیگز در پایان فصل به عنوان برترین بازیکن جوان سال انگلیس انتخاب شد. این آخرین دوره برگزاری لیگ انگلستان به صورت قدیمی بود و از فصل بعد قرار بود لیگ برتر برگزار شود.

فصل 93-1992 که اولین دوره لیگ برتر بود رایان گیگز به انتخاب اول در جناح چپ منچستر و جوان اول لیگ انگلستان تبدیل شد. او نقش اساسی را در قهرمانی منچستر یونایتد پس از 26 سال در انگلیس ایفا کرد. ظهور او و ورود کانتونا شروع حاکمیت منچستر یونایتد بر لیگ جزیره بود.

گیگز در این سال‌ها بر خلاف دیگر فوتبالیست‌های جوان از پیشنهادهایی که به او برای شرکت در برنامه‌های تلویزیونی می‌شد، استقبال نمی‌کرد. مدیر برنامه‌های رایان او را از هر گونه مصاحبه با رسانه‌ها تا 20 سالگی برحذر داشت. اولین مصاحبه گیگز در فصل 94-1993 با دیس لینام؛ گزارشگر شبکه بی‌بی‌سی، در برنامه‌ی بازی روز بود. منچستر یونایتد در فصل 94-1993 قهرمان لیگ برتر و جام حذفی انگلیس شد. محبوبیت زیاد گیگز نشان از شروع عصر جدیدی در فوتبال می‌داد. از او با عنوان پسری که قلب هواداران جوان یونایتد را تسخیر کرده نام برده می‌شد.

استعداد منحصربه‌فردی که گیگز از خود نشان داده بود باعث شد القابی مانند نابغه و شعبده‌باز به او اطلاق شود. بازیکنان باتجربه تیم او را تحسین می‌کردند و خواستار قرار گرفتنش در ترکیب اصلی تیم بودند. استیو بروس می‌گوید: "رایان مثل باد می‌دوید و به بدنش خیلی طبیعی چرخش می‌داد من قصد توهین به دیوید بکهام و یا پل اسکولز را ندارم اما او تنها کسی بود که به یک ستاره بزرگ تبدیل شد."

گیگز خودش را به عنوان یک گلزن اثبات کرد. بارها گل‌های او؛ مانند گل‌اش به کویینز پارک رنجرز در 1993، تاتنهام در 1994، اورتون در 1995، کاونتری 1996 و گل زیبایش در سال 1999 و در مرحله نیمه نهایی جام حذفی انگلستان به آرسنال، درلیست گل‌های برتر فصل قرار گرفته است.

فصل 95-1994 گیگز به علت مصدومیت فقط در 29 بازی در لیگ برتر برای منچستر به میدان رفت و تنها 1 گل به ثمر رساند. اما فصل بعد او مجدداً آمادگی و فرم خود را بدست آورد. در فصل 96-1995 گیگز به فرم ایده‌آل خود بازگشت و نقش منحصربه‌فرد و حیاتی‌اش را در ترکیب یونایتد ایفا کرد. گل او در 9 سپتامبر 1995 مقابل اورتون در لیست برترین گل‌های فصل قرار گرفت. گیگز در ماه نوامبر در بازی مقابل ساوت همپتون 2 گل زد. آن بازی را یونایتد در حالی که به شدت برای رسیدن به نیوکاسل که آن موقع صدر جدول را در اختیار داشت تحت فشار بود توانست با نتیجه‌ی 1-4 به‌سود خود به پایان ببرد. نیوکاسل تا روز 23 نوامبر 10 امتیاز از منچستر یونایتد پیشی گرفته بود اما سرانجام منچستر در ماه مارس صدر جدول را از آنان گرفت. از سوی دیگر منچستر در دیدار پایانی جام حذفی مقابل لیورپول با تک گل اریک کانتونا پیروز شد تا در این فصل قهرمان هر دو جام حذفی و لیگ برتر شود.

گیگز حالا با بازیکنان کلیدی و جوانی همکاری می‌کرد. جوانانی مثل گری نویل، فلیپ نویل، نیکی بات، دیوید بکهام و پل اسکولز. بکهام در سمت راست جای آندری کانچلسکیس را گرفته بود و نیکی بات به خوبی جای پل اینس را در میانه‌ی میدان پر کرده بود تا به همراه روی کین و رایان گیگز خط میانی منچستر را تشکیل دهند. آنها حتی بهتر از زمانی کار می‌کردند که اینس و کانچلسکیس در میانه‌ی میدان حضور داشتند.

فصل بعد گیگز موقعیت مناسبی برای درخشش در اروپا داشت. او نقشی کلیدی در سومین قهرمانی یونایتد در لیگ برتر در طی 4 فصل ایفا کرد. او به منچستر کمک کرد تا پس از 28 سال به نیمه نهایی لیگ قهرمانان برسد. با این حال آنها در کسب عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان ناکام بودند و مغلوب بورسیا دورتموند آلمان شدند.

فصل 98-1997 منچستر در رقابت با آرسنال برای قهرمانی در لیگ برتر ناکام بود. آنها در ماه مارس و آوریل عملکرد مناسبی نداشتند و در نهایت برای دومین بار از سال 1989 فصل را بدون جام به پایان بردند. گیگز در این فصل در اکثر مواقع به علت مصدومیت غایب بود ولی هرگاه که برای یونایتد به میدان رفت عالی کار کرد.

فصل بعد اما سرنوشت به‌گونه‌ی دیگری رقم خورد. منچستر در لیگ برتر به قهرمانی رسید، در جام حذفی یونایتد با گل زیبای رایان گیگز در نیمه نهایی آرسنال را شکست داد و به فینال را یافت و با پیروزی در دیدار پایانی قهرمان جام حذفی شد، در لیگ قهرمانان آنها در مرحله نیمه نهایی مقابل یوونتوس در دیدار رفت به تساوی 1 بر 1 رسیدند و در بازی برگشت منچستر موفق شد در حالی که ابتدا 2 بر صفر از حریف ایتالیایی خود عقب بودند با گل‌های روی کین، دوایت یورک و اندی کول در تورین به پیروزی 3 بر 2 برسند. در دیدار نهایی لیگ قهرمانان منچستر با گل‌های تدی شرینگهام و اوله‌گونار سولشر که در آخرین ثانیه‌های بازی به ثمر رسیدند موفق شد بایرن مونیخ آلمان را شکست دهد و سومین جام قهرمانی فصل را کسب کند. در اواخر سال 1999 منچستر یونایتد در جام بین قاره‌ای موفق شد پالمیراس برزیل را با نتیجه 2 بر صفر شکست دهد و عنوان قهرمانی را بدست آورد.

در این مرحله توجه رسانه‌ها به گیگز کاهش یافته بود و این به علت ظهور یک بازیکن جوانتر به نام دیوید بکهام بود که به شدت مورد توجه و تمرکز بی‌سابقه‌ی رسانه‌ها قرار گرفته بود.

بعد از جدایی دنیس اروین در سال 2002، رایان گیگز در حالی که هنوز به سی سالگی نرسیده بود به قدیمی‌ترین بازیکن منچستر یونایتد بدل شد. پس از بردن هر سه جام در سال 1999، گیگز در چهار سال بعدی هم سه بار با یونایتد قهرمان لیگ برتر شد. آنها سه بار به مرحله یک چهارم نهایی و یک بار به نیمه نهایی لیگ قهرمانان رسیدند. در آغاز فصل02-2001 او دهمین سال بازی‌اش در منچستر را در بازی که به همین خاطر ترتیب داده شده بود مقابل سلتیک جشن گرفت. او در پاییز 2002 موفق شد صدمین گل رسمی‌اش با پیراهن منچستر یونایتد در استمفورد بریج وارد دروازه چلسی کند.

گیگز در سال 2004 برای چهارمین بار عنوان قهرمانی جام حذفی انگلستان را بدست اورد تا به همراه روی کین تنها بازیکنانی باشند که چهار بار قهرمان جام حذفی انگلیس می‌شوند. حضور او در پیروزی مقابل لیورپول در سپتامبر سال 2004 او را به سومین بازیکن بعد از سر بابی چارلتوم و بیلی فولکز تبدیل کرد که در 600 بازی برای یونایتد به میدان رفته است. او در سال 2005 به خاطر مشارکتش در کسب افتخارت برای فوتبال انگلستان رسماً به عضویت تالار مشاهیر فوتبال انگلیس درآمد. در انتهای آن فصل دیوید جیل مدیراجرایی من‌یونایتد در حالی که سیاست باشگاه بر این اساس بود که بازیکنان سی ساله قراردادشان یک‌ساله تمدید شود؛ قرارداد گیگز را تا دو فصل دیگر تمدید کرد.

رایان گیگز از سال 2007 که گری نویل با مصدومیت‌های مختلف دست به گریبان شد عملاً به کاپیتان تیم تبدیل شد.

در ابتدای فصل 09-2008 الکس فرگوسن از گیگز به عنوان هافبک مرکزی و یا پشت سر دو مهاجم استفاده می‌کرد. فرگوسن در مصاحبه‌ای عنوان کرد: "گیگز بازیکن با ارزش من‌یونایتد است. او اکنون 35 ساله است ولی در 35 سالگی هم بازیکن کلیدی یونایتد است."

او با اشاره به افتخارات فراوان گیگز اعلام کرد امیدوار است که رایان پس از پایان دوران فوتبال به عنوان مربی با منچستر همکاری کند.

در 30 نوامبر 2009 یک روز پس از تولد 36 سالگی گیگز به او پیشنهاد شد یک فصل دیگر قراردادش را تمدید کند. در همان روز نام گیگز به عنوان یکی از کاندیداهای عنوان شخصیت ورزشی برتر بریتانیا در سال 2009 شبکه بی‌بی‌سی اعلام شد. در 18 دسامبر گیگز قراردادش را یک سال دیگر با منچستر تمدید کرد و این بدان معنی بود که گیگز می‌تواند در شروع فصل بعد بیستمین سال حضورش در منچستر یونایتد را جشن بگیرد. کمتر بازیکنی در فوتبال جهان بیست سال مداوم در یک تیم به بازی پرداخته است. رایان گیگز را می‌توان یکی از بهترین بازیکنان یک دهه‌ی اخیر منچستر یونایتد نامید.

گیگز رکورددار بیشترین عناوین قهرمانی است که یک بازیکن در یک باشگاه به دست آورده است. او پس از خداحافظی از دنیای فوتبال، هم‌اکنون به‌عنوان دستیار فن‌خال در منچستر مشغول به کار است.