TOP 10 | ده خطای هند ماندگار دنیای فوتبال

نوید صراف | در دنیای فوتبال، شاید مرتکب شدنِ یک خطای هند، زیاد انتقادآمیز نباشد اما اگر این خطا به عمد و در دیداری حساس انجام شود و در نهایت همان هند نتیجه‌ی آن دیدار را رقم بزند؛ همانند آنچه تیری آنری انجام داد، این انتقاد می‌تواند بسیار سخت بوده و تا سال‌های سال این عمل خلاف قانون فوتبال در ذهن‌ها باقی بماند. مخصوصاً زمانی که به یاد آوریم که در تمامی مسابقات شعار "بازی جوانمردانه" به تصویر کشیده شده؛ این انتقادات سخت‌تر و شدید‌تر می‌شود.

آرزو و میل به پیروزی و کسب افتخار بعضاً می‌تواند یک قهرمان را به انسانی بد و مورد نقد و حتی به چهره‌ای منفور تبدیل کند. زمانی که صحبت از کسب افتخار در میان باشد، حتی کسانی که از مخالفین سرسخت تقلب و اعمال خلاف قوانین فوتبال در مستطیل سبز هستند نیز مغلوب امیال پیروزی‌طلبانه‌ی خود شده و برای دست‌یابی به پیروزی، بر روی صحبت‌های خود پای می‌گذارند.

اکنون در پنجمین سالگرد خطای هند تیری آنری در سال 2009 در دیدار حساس فرانسه مقابل جمهوری ایرلند، به بررسی 10 خطای هند تاثیرگذار و ماندگار در تاریخ فوتبال خواهیم پرداخت.

10. تیری آنری (2009):

تیم ملی جمهوری ایرلند یک پای مرحله‌ی نهایی انتخابی جام جهانی 2010 بود و در پلی‌آف به مصاف فرانسه رفت. بازی رفت دو تیم با گل دقیقه‌ی 73 آنلکا با نتیجه‌ی 0-1 به‌سود فرانسه خاتمه یافت. اما در بازی برگشت ایرلند تیم برتر میدان بود و مزد برتری خود را با گل دقیقه‌ی 33 رابی کین دریافت کرد. بازی در وقت‌های معمول در مجموع 1-1 خاتمه یافت تا بازی به وقت‌های اضافه کشیده شود. اما در دقیقه‌ی 104، گل تیری آنری تمام آرزوی‌ها ایرلند را بر باد داد. گلی که قبل از به‌ثمر رسیدن آن به دست مهاجم فرانسه برخورد کرد؛ آنهم نه یک بار، بلکه دو بار!

آنری در مصاحبه‌ی خود با بخش ورزشی شبکه‌ی BBC پس از این دیدار اعتراف کرد که توپ به دستانش برخورد کرده بود. او گفت: "باید صادقانه اعتراف کنم که توپ به دستانم خورد اما من داور نیستم. من این حرف را به ریچارد دان نیز زدم و او هم به من گفت تو داور نیستی. به همین دلیل کسی سمت من نیامد و همه به سمت داور هجوم بردند. سباستین اسکیلاچی به همراه دو بازیکن تیم ملی ایرلند برای زدن ضربه‌ی سر به هوا پرید و من پشت سر آنها بودم. تنها چیزی که بعد از آن می‌دانم این است که توپ به دستانم برخورد کرد و سپس به بازویم. توپ دقیقاً مقابل من بود و من از آن استفاده کردم. داور این اجازه را به من داد. پس اگر سوالی دارید از او بپرسید."

9. فدریکو ماکدا (2010):

ماکدا پس از به‌ثمر رساندن این گل در جمع خبرنگاران گفت: "به نظر شما و نحوه‌ی به‌ثمر رسیدن این گل هیچ اهمیتی نمی‌دهم و برایم مهم نیست!"

8. رائول (2001):

هرچند رائول بیش از 400 گل برای تیم رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا به‌ثمر رساند اما این باعث نشد که او نیز از دست خود برای گلزنی استفاده نکند. در فصل 01-2000 دو تیم لیدزیونایتد و رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم رفتند. رائول در این دیدار بسیار خونسردانه و به دور از بازی جوانمردانه توپ را با دست به تور دروازه‌ی رقیب چسباند و سپس به شادی پرداخت. هرچند بوسیدن انگشتری شادیِ ویژه‌ی رائول بود اما بوسیدن دستش پس از این گل انتقادات بسیاری را روانه‌ی او ساخت. یوفا پس از بازبینی این گل، رائول را به 8 هزار پوند جریمه‌ی نقدی و یک ماه دوری از میادین محکوم کرد.

7. لوئیز سوارز (2013):

"خب واقعاً متاسفم. این یک گول زدن و تقلب بارز بود."

این جمله‌ی گزارشگر بازی دیدار لیورپول و منسفیلد تاون بعد از هند بارز و واضح سوارز بود.

هرچند همچنان مبحث دست‌به‌توپ و یا توپ‌به‌دست در محافل کارشناسان فوتبال با فرمول خاص و اتفاق نظر همراه نیست اما در اینکه سوارز دست خود را تغییر جهت داد هیچ شکی نیست. بی‌شک این صحنه‌ نمونه‌ی بسیار واضح و شفاف دست‌به‌توپ بود.

6. پل اسکولز (2008):

جا خالی انداختن های سعید معروف چه در پای تور و چه در انتهای زمین بسیار ما را به وجد می‌آورد. اما جا خالی انداختن واضح پل اسکولز تنها خنده‌ای تلخ بر لبان فوتبال‌دوستان در لحظات اول به جای نشاند. در دیدار منچستر یونایتد مقابل زنیت سنت‌پترزبورگ در لیگ قهرمانان اروپا، پل اسکولز بر روی توپ ارسالی به هوا خواست و در عین ناباوری توپ را با دست به قعر دروازه‌ی حریف فرستاد. بازیکنان به قصد شادی نزد او آمدند. همه چیز بسیار تلخ پیش می‌رفت تا اینکه داور مسابقه اسکولز را با کارت زرد دوم جریمه کرده و از میدان مسابقه اخراج کرد.

5. لوئیز فابیانو (2010):

برای بازیکنی همچون فابیانو بسیار سخت بود که 9 ماه نتواند حتی یک گل برای تیم ملی کشور‌ش به‌ثمر برساند. این یعنی از یک سو فشار روحی بسیار زیاد و از سوی دیگر سکوهای معترض به عدم گلزنی و فشاری مضاعف.

این طلسم در بازی برزیل با ساحل عاج شکست. فابیانو به زیبایی گل اول را به‌ثمر رساند. مدتی بعد او گل دوم خود را زیباتر از گل اولش به تور دروازه‌ی حریف چسباند اما یک نکته زیبایی این گل را از بین برد. درست حدس زدید، فابیونا دو بار از دستش در این صحنه استفاده کرد. اما او پس از گل این قضیه را تکذیب کرد. عجیب‌ترین صحنه را اما دوربین‌های تلویزینی ثبت کردند؛ لحظه‌ای که داور این دیدار به فابیانو می‌گوید که خود دیده است که فابیانو توپ را با دست کنترل کرده است!

4. لیونل مسی (2007):

مسی نمونه‌ی بسیار شفاف همان مثال ابتدای مقاله است؛ کسانی که حتی مخالف فریب داور و تخطی از قوانین هستند در مقابل میل به پیروزی تمام حرف‌های خود را نیز فراموش کرده و زیر پا می‌گذارند.

در سال 2007 در دیدار بارسلونا مقابل اسپانیول، مسی که تازه به ستاره‌ی کاتالان مبدل شده بود، در مقابل دروازه‌ی اسپانیول، در حالی که توپ با سرش فاصله‌ داشت، توپ را همانند هم‌وطن‌اش؛ مارادونا، با دست راهی دروازه‌ی حریف کرد.

3. لوئیز سوارز (2010):

و باز هم هند عمد و باز هم سوارز!

اینبار بسیار دردناک‌تر از قبل. سوارز در دیدار برابر غنا، در جام‌جهانی 2010، دقیقاً توپی را که در شرف ورود به دروازه بود، به طرز کاملاً مشهودی بیرون کشید. داور که صحنه را دیده بود کارت قرمز را در مقابل دیدگان سوارز قرار داد و به سود غنا اعلام ضربه‌ی پنالتی کرد. ضربه‌ای که با بد شانسی بازیکن تیم ملی غنا به تیر دروازه برخورد کرد و به گل تبدیل نشد. رفلکس و شادی سوارز پس از این ضربه به تیتر اول شبکه‌های ورزشی تبدیل شد.

2. کریستی فـِیگن (2013):

سوال: چه چیزی بدتر از اعمال هند عمد به دلیل گول زدن داور و تغییر نتیجه‌ی بازی است؟

پاسخ : انجام عمل هند و نسبت دادن آن به بازیکن حریف و گرفتن یک ضربه‌ی پنالتی!

کریستی فیگن در دیدار تیم‌اش برابر دروگدا یونایتد حرکتی بسیار شرم‌آور را مرتکب شد. او در محوطه‌ی جریمه توپ را با دست لمس کرد و بسیار وقیحانه آن‌را بر گردن مدافع حریف انداخت و داور را به گرفتن یک ضربه‌ی پنالتی مجاب کرد. اینکه چرا داور در دو قدمی صحنه، چنین تصمیم عجیبی گرفت به جای خود، اما وقاحت این حرکت قطعاً در یادها خواهد ماند.

1. دیگو مارادونا (1986):

همه‌ی دوستداران فوتبال از گذشته تاکنون، نام "دست خدا" را شنیده‌اند و ما به شما اطمینان می‌دهیم که آیندگان نیز؛ نسل‌به‌نسل، آنرا خواهند شنید.

در مرحله‌ی یک هشتم نهایی جام‌جهانی 1986، دو تیم انگلیس و آرژانتین به مصاف هم رفتند. مارادونا در دقیقه‌ی 51 گل اول این دیدار را به‌ثمر رساند. اما فاجعه در دقیقه‌ی 55 اتفاق افتاد. مارادونا به‌صورت کاملاً آگاهانه و به‌عمد توپ را با دست وارد دروازه‌ی انگلیس کرد و این حرکت از چشمان داور تونسی این دیدار و همچنین کمک او پنهان ماند. در ابتدا هیچ‌کس متوجه اصل قضیه نشد تا آنکه دوربین‌ها صحنه‌ی آهسته‌ی گل را به نمایش گذاشتند.

دیگو با آنهمه استعداد و تکنیک، به‌عمد توپ را با دست لمس کرد و توپ را به قعر دروازه‌ی رقیب فرستاد و بلافاصله به شادی پرداخت. ناگهان او در چشم بسیاری از فوتبال دوستان دیگر نه تنها چهره‌ای محبوب نبود، بلکه در میان برخی به چهره‌ای منفور نیز مبدل گشت. او در مصاحبه‌ی خود پس از این دیدار به هند خود اعتراف کرد.