نگاه روز | درباره خطای نوراللهی٬ «بی‌شعوری» و اشتباهات مهلک بازیکنان ایرانی

رسول مجیدی  |  پرسپولیس عصر امروز بازی یک بر صفر برده مقابل ذوب‌آهن در جام‌حذفی را دو بر یک باخت و از گردونه مسابقات جام‌حذفی خارج شد. شاگردان درخشان در حالی این بازی را باختند که احمد نوراللهی٬ مدافع جوان این تیم در دقیقه ۹۰ در منطقه‌ای بسیار خطرناک یک خطای عجیب را انجام داد تا عملا فرصت گلزنی را در اختیار سبزپوشان اصفهانی قرار دهد. اشتباه نوراللهی در حالی منجر به باخت سرخ‌پوشان در مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی شد که فوتبال ایران سال‌هاست درگیر چنین اشتباهات مهلک و البته کم نظیری است. اشتباهاتی که بعید است نمونه‌اش به سادگی در فوتبال اروپا پیدا شود.

شاید اشتباهات بازیکنان ایرانی را بتوان به محتوای کتاب «بیشعوری» خاویر کرمنت تشبیه کرد. کتابی که درباره بیشعوری در دوره معاصر است. بله، بیشعوری! و تاثیر عمیقی که بیشعورها با نفوذ در اجتماع، سیاست، علوم، تجارت، دین و امثال اینها در دنیای معاصر می گذارند. به نظر نویسنده، بیشعورها احمق نیستند، اتفاقا بیشتر آنها نابغه اند؛ اما نابغه هایی خودخواه٬ مردم آزار، با اعتماد به نفس بالا و البته وقیح که نتیجه تیزبازی هایشان در نهایت به ضرر خودشان و اطرافیانشان تمام می‌شود.

نویسنده کتاب بیشعوری که امسال ترجمه آن هم به صورت رسمی به بازار کتاب ایران راه یافت٬ با شوخ طبعی و تعریف یک عالمه ماجراهای ساختگی(اما در واقع بسیار شبیه به اتفاقاتی که هر روز دور و بر ما می افتد) نظریه جالب خودش را مطرح می کند: بیشعوری یک بیماری مسری است و دارد دنیا را تهدید می کند! باید کاری کرد وگرنه بیشعورها دنیا را نابود می کنند.

حالا انگار اینگونه فوتبالیست‌ها که درواقع نابغه‌های نسل فوتبالی ما محسوب می‌شوند٬ با خودخواهی و اعتماد به نفس بالا‌ی‌شان می‌خواهند به سوهان روح تماشاگران تبدیل شوند. آنها بدترین نقاط زمین را برای انجام خطا انتخاب می‌کنند و در بدترین زمان ممکن پاس می‌دهد. جایی که باید شوت بزنند٬ دریبل می‌کنند و جایی که باید پاس بدهند به شوتزنی روی می‌آورند. آنجا که نیاز به دریبلزنی و خریدن فرصت است توپ را لو می‌دهند و آنجایی که باید با مدافع حریف حرکت کنند تا هافبک پشت سرشان پاس آخر را صادر کند به تو می‌زنند و در موقعیت آفساید قرار می‌گیرند.

فوتبال ایران نه مشکل بدنی دارند و نه مشکل دویدن. این مشکلات را با تمرین می‌شود حل کرد اما اتخاذ بهترین تصمیم ممکن در زمان صحیح را نمی‌توان به سادگی به کسی آموزش داد. و فوتبال ایران دقیقا از همینجا ضربه می‌خورد. از بیرون آمدن‌های به‌درد نخور برخی دروازه‌بان‌هایش. از پاس‌‌های رو به عقب خطرناک مدافعانش٬ پاس ندادن‌های به موقع هافبک‌هایش و شوت‌زنی‌های عجیب و غریب مهاجمانش. فوتبالیست‌های ایرانی انگار نمی‌خواهند متوجه شوند بازی فوتبال را فقط ساق‌ها رقم نمی‌زنند. فقط قدرت بدنی بالا نیست که تعیین کننده نتایج بازی‌هاست. بعضی وقت‌ها هم بهتر است کمی با فکر و تامل فوتبال بازی کرد. با مغز و شعور!