برای اتلتیکوی فراموش‌نشدنی؛ تیمی که یکسال بی نظیر را برای‌مان رقم زد

رسول مجیدی

۱ - اتلتیکو مادرید تنها چند ثانیه با قهرمانی در اروپا فاصله داشت که سرخیو راموس با یک ضربه سر تمام نقشه‌های آقای ال‌چولو را به هم ریخت. سرخ و سفیدهای مادریدی در عین شایستگی فینال مسابقات را با اختلاف سه گل باختند. بدون شک بعدها کسی به یاد نخواهد آورد که اتلتیکو چه تیم بزرگی بوده. هیچکس چیزی از پیروزی آنها تا دقیقه ۹۰ نمی‌گوید و همه از برد ۴ بر یک رئال می‌گویند. اما این انصاف نیست. اتلتیکو مادرید بیشتر از یک نائب قهرمان لیگ‌قهرمانان اروپاست. آنها خونی تازه را روانه رگ‌های فوتبال قاره سبز کردند.

۲ - با اینکه حمایت‌ویژه‌ای پشت سر شاگردان دیه‌گو سیمئونه بود٬ و اکثر علاقه‌مندان به فوتبال – درواقع همه‌ی فوتبالی‌های غیر رئالی – در انتظار قهرمانی این مرد آرژانتینی و بروبچه‌هایش بودند٬ اما همواره احساس مرموزی بین کارشناسان فوتبال دنیا حاکم بود که «آنها توان واژگونی رئال را ندارند». انگار این حس مرموز کارشناسان خیلی هم اشتباه نبود. هرچه نباشد آنها چند کیبورد بیشتر از من و شما شکسته‌اند!

۳ - شاید خیلی‌ها باخت سنگین دیشب اتلتیکو را به نوعی پایان فوتبال به سبک دیه‌گو سیمئونه بدانند. اما نباید فراموش کرد که گرچه اتلتیکو در طول فصل مدعی اصلی فتح لالیگا بود و در آخر هم این جام مهم را به چنگ خود آورد اما هیچکس در هیچ‌ مرحله‌ای از مسابقات لیگ‌قهرمانان از آنها انتظار نداشت که تا آخر ادامه دهند و به فینال برسند. شاید خود اتلتیکویی‌ها هم در اهداف سالانه‌شان جایی را برای حضور در فینال لیسبون باز نکرده بودند و تا قبل از قطعی شدن پیروزی‌شان مقابل چلسی٬ کسی را برای رزرو بلیط هواپیما به آژانس‌های هواپیمایی مادرید راهی نکرده بودند. پس با این همه٬ حضور در فینال لیسبون مطمئنا برگ زرینی در افتخارات این باشگاه کوچک مادریدی است و به قول گزارشگران وطنی « این برد چیزی ار ارزش‌های اتلتیکو کم نمی‌کند.»

۴ - موفقیت خارق‌العاده اتلتیکو در این فصل ثابت کرد که در فوتبال پول همه چیز نیست و ثروتمندان حرف اول و آخر این ورزش پول‌ساز را نمی‌زنند. شاگردان سیمئونه این مهم را به خوبی به اروپا نشان دادند. آنها که بنا بر رویه حتی قرار نبود از گروه‌شان بالا بیایند نه تنها این وظیفه طاقت فرسا را انجام دادند بلکه برای رسیدن به فینال تیم های بارسلونا و چلسی را هم کنار زدند. تیم‌های که به داشتن جیب‌های پر از پول شهره هستند. پس بیایید این نکته را فراموش نکنیم؛  موفقیت تنها از راه ثروت و بریز و بپاش‌ّهای آنچانی بدست نمی‌آید.

5 - همانطور که در ابتدای یادداشت گفته شد٬ کل دنیا پشت سر قهرمانی اتلتیکو قرار داشت. شاید حتی رئالی‌ها هم در صورت باخت به افتخار شاگردان دیه‌گو می‌ایستادند و برای‌شان کلاه از سر بر می‌داشتند. درست مانند کاری که شنبه هفته پیش٬ طرفداران بارسلونا انجام دادند. اما چرا این تیم انقدر زود محبوب شد و دل‌ها را ربود؟ پاسخ ساده است؛ آنها روح و معنای واقعی ورزش هستند. اتلتیکو تیمی است که حول محور لذت و اشتیاق و بازیکنان ساخته شده است و پول در آن کمتر مرکز توجه است. آنها فعل خواستن را به بهترین نحو ممکن صرف کردند. با تهاجمی‌ترین حالتی که به یاد داریم. بیایید به افتخارشان بایستیم و کلاه از سر برداریم.