معرفی کاپیتان های تیم های قهرمان در ادوار گذشته جام جهانی

 

msn.com

آرش گنجی

 

1930: خوزه نازازی

اروگوئه میزبان نخستین جام جهانی در سال 1930 بود و تیم ملی این کشور در 30 جولای پس از پیروزی های متعدد و در نهایت قهرمانی، خود را به تمام جهان شناساند. خوزه نازازی تیم اروگوئه را تا دیدار نهایی کاپیتانی می کرد و در نهایت جام ژول ریمه را به دست آورد.

 

1934: جیامپیرو کومبی

جیامپیرو کومبی نخستین دروازه بانی بود که تیم خود را دیدار فینال و سپس قهرمانی ایتالیا در جام جهانی و دستیابی به جام ژول ریمه، کاپیتانی می کرد. آن ها در دیدار فینال در تاریخ 10 ژوئن 1934، 2-1 چکسلواکی را شکست دادند.

1938 : جوزپه مه آتزا

جوزپه مه آتزا و آتزوری که با سخنان ترغیب کننده ی دیکتاتور، بنیتو موسولینی، "یا قهرمان شوید یا بمیرید" تجهیز شده بودند، نخستین تیمی شدند که خارج از خاک خود قهرمانی جهانی را جشن می گرفتند. آن ها در تاریخ 19 ژوئن 1938، پس از شکست 4-2 مجارستان در فینال، به قهرمانی رسیدند. مه آتزا، تیم ملی ایتالیا را در سه پیروزی پیش از فینال کاپیتانی می کرد.

1950: اوبدولیو وارلا

قهرمانی در جام جهانی 1950 می توانست به نام برزیل زده شود اگر به تساوی برابر اروگوئه دست می یافتند، زیرا که دیدار نهایی در غالب یک لیگ کوچک برگزار می شد. اروگوئه، به کاپیتانی اوبدولیو وارلا، گل دوم خود را در دقیقه ی 79 به ثمر رساند تا به دومین قهرمانی جهانی دست یابد.

1954 : فریتز والتر

فریتز والتر به همراه برادر کوچکترش اُتمار، اولین برندگان آلمانی جام جهانی فوتبال هستند. بازیکن متعصب کایزرسلاترن در دوره پنجم جام جهانی فوتبال 34 ساله بود و موفق به زدن 3 گل برای آلمان غربی نیز شد. کاپیتان اولین آلمان قهرمان جهان که 61 بار برای ژرمن ها به میدان رفته بود در سن 81 سالگی از دنیا رفت.

1958 : هیلدرالدو بلینی

بلینی اولین برزیلی است که دستش به کاپ قهرمانی جام جهانی فوتبال خورده است! مدافعی با اصالت ایتالیایی در سه جام جهانی برای سلسائو به میدان رفت اما تنها در اولین حضورش بازوبند کاپیتانی را بر دست داشت. او همین دو ماه پیش چشم از جهان فروبست تا نتواند شاهد میزبانی کشورش در دوره بیستم باشد.

1962: مائورو راموس

بازیکن جوان آینده دار، مائورو راموس، در جام جهانی های قبل در ترکیب تیم ملی برزیل راه نیافت، اما کار خود را در جام جهانی 1962 – به عنوان کاپیتان - آغاز کرد. راموس، پس از شکست 3-1 چکسلواکی در شیلی در 17 ژوئن، طعم قهرمانی جهانی را چشید.

1966: بابی مور

تنها قهرمانی تیم ملی انگلستان در جام جهانی با یک تساوی دلسرد کننده برابر اروگوئه آغاز شد، اما به مجرد آن که هم تیمی های بابی مور فرانسه را 2-0 شکست دادند، ورق به سرعت برگشت. مور یکی از قدرتمندترین تیم های انگلیس همراه با ستارگانی مانند هورست و بابی چارلتون را کاپیتانی می کرد و تا فینال جام جهانی در ورزشگاه ویمبلی نیز راه یافتند. در 30 جولای 1966، بابی مور در برابر ازدحام جمعیت در ورزشگاه کشور خود، جام جهانی را بر فراز سر خود بلند کرد.

1970: کارلوس آلبرتو

کارلوس آلبرتو تورس، تیم خود را در جام جهانی 1970 کاپیتانی می کرد. آلبرتو با یک ضربه ی به یاد ماندنی گل چهارم تیمش را در دیدار نهایی برابر ایتالیا به ثمر رساند. این گل یکی از بهترین گلهای تاریخ جام جهانی شناخته می شود. وی در تاریخ 21 ژوئن در مکزیک تیمی را تا قهرمانی و تصاحب ژول ریمه رهبری کرد که ستاره هایی مانند پله و جرزینیو، در آن توپ می زدند. از آن سال به بعد جام قهرمانی جدید ابداع شد.

1974: فرانتس بکن بائر

فرانتس بکن بائر، آلمان غربی را یک راست تا قهرمانی جهان رهبری کرد، وی فقط در یکی از مسابقات مرحله گروهی برابر جمهوری دمکراتیک آلمان، غایب بود. فرانتس به عنوان کاپیتان تیم فاتح جام جهانی در تاریخ 7 جولای 1974 جام قهرمانی را بر فراز سر خود بلند کرد. این جام برای نخستین بار تغییر کرده بود و دیگر خبری از آن جام ژول ریمه نبود.

1978: دانیل پاسارلا

آرژانتین نخستین قهرمانی جهانی خود را در کشور خود جشن گرفت. دانیل پاسارلا تیم خود را در دیدار نهایی برابر هلند کاپیتانی کرد و آرژانتین توانست با پیروزی 3-1 در وقت اضافه به قهرمانی دست یابد. این تیم آمریکای لاتینی در راه خود تا قهرمانی فقط یک شکست و یک تساوی برابر برزیل را تجربه کرد.

1982: دینو زوف

ایتالیا در بازی های گروهی جام جهانی فقط با تساوی برابر تمام رقبا و دو گل زده توانست به مرحله ی بعد راه یابد. در مرحله ی بعد، ایتالیا به رهبری دینو زوف، به سرعت به پیروزی برابر تیم های بزرگ مانند برزیل و آرژانتین دست می یافت، و در نهایت هم با آلمان غربی در دیدار فینال رو در رو شدند. در 11 جولای 1982، زوف تیم خود را به قهرمانی جهان در اسپانیا رساند.

1986: دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، تیم ملی آرژانتین را تا قهرمانی جهانی در مکزیک رهبری کرد و با شکست 3-2 آلمان غربی در 29 ژوئن 1986، توانست جام قهرمانی را تصاحب کند. مارادونا نام خود را نه فقط به خاطر کاپیتانی یک تیم قهرمان، بلکه به سبب زننده ی زیباترین گلهای جام جهانی در تاریخ جام جهانی حک کرد. در جریان دیدار آرژانتین برابر انگلستان در یک چهارم نهایی، پس از واقعه ی "دست خداوند"، مارادونا با دریبل نیمی از بازیکنان انگلستان از منطقه ی خط دفاعی زمین خود تا دروازه ی حریف پیش رفت و یک گل به یادماندنی را به ثمر رساند.

1990: لوتار ماتئوس

لوتار ماتئوس تیم خود، آلمان غربی، را تا دیدار فینال جام جهانی و در نهایت شکست 1-0 آرژانتین در ایتالیا رهبری کرد. فینال جام جهانی 1990، تکرار فینال جام جهانی 1986 بود. این آلمان غربی بود که این بار در تاریخ 8 جولای 1990، جام قهرمانی را تصاحب می کرد.

1994: دونگا

پس از انتقال کاپیتانی تیم ملی برزیل از رای به دونگا، وی تیم ملی برزیل را در 17 جولای 1994 در جام جهانی آمریکا، به چهارمین عنوان قهرمانی رساند. آن ها در ضربات پنالتی موفق شدند ایتالیا را شکست دهند.

1998: دیدیه دشام

دیدیه دشام، تیم ملی فرانسه را به نخستین قهرمانی جهانی رساند. آن ها در این تورنومنت میزبانی را به عهده داشتند. دشام این شانس را داشت تا پس از شکست 3-0 برزیل در فینال، جام قهرمانی را در هوا بلند کند.

2002: کافو

کافو کاپیتان تیم ملی برزیل در جام جهانی کره/ژاپن بود. تحت رهبری کافو، برزیل تمام هفت بازی خود در جام جهانی را پیروز شد و 18 گل به ثمر رساند و در دیدار نهایی برابر آلمان، در تاریخ 30 ژوئن 2002، 2-0 به پیروزی رسید تا برای پنجمین بار برزیل جام جهانی را تصاحب کند.

2006: فابیو کاناوارو

فابیو کاناوارو در صدمین حضور خود برای تیم ملی ایتالیا، موفق شد تا به عنوان کاپیتان این تیم جام جهانی 2006 را تصاحب کند. آن ها در دیدار نهایی برابر فرانسه در ضربات پنالتی به پیروزی رسیدند. کاناوارو در تمام بازی های این تونومنت به خوبی از دروازه تیمش دفاع کرد و ایتالیا، به استثنای ضربات پنالتی، فقط با پذیرش دو گل برابر آلمان، و یک گل خودی در برابر آمریکا، به قهرمانی دست یافت.

2010: ایکر کاسیاس

دروازه بان و کاپیتان تیم ملی اسپانیا، ایکر کاسیاس، بود زمانی که اسپانیا برای نخستین بار به قهرمانی در جام جهانی نایل می آمد. آن ها در فینال جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی، در تاریخ 11 جولای 2010، با شکست 1-0 هلند در وقت های اضافه توانستند به جام قهرمانی دست یابند. آن ها پس از شکست 1-0 در نخستین بازی گروهی برابر سوئیس، در تمام بازی های بعدی تا فینال به پیروزی دست یافتند.