چرا زمان شکوفا شدن نسل طلایی آلمان رسیده است؟

مترجم : رومینا تیموری

سرمربی آلمان پس از آن که خبر مصدومیت مارکو رویس آمد و مجبور شد یکی دیگر از بازیکنانش را به خاطر مصدومیت از لیست خط بزند باعث شد٬ به این فکر کند که چرا دنیا با او سر ناسازگاری دارد.

از پیش ازآغاز بازی های جام جهانی ۲۰۱۴  لو زیر فشار زیادی برای آوردم جام به خانه است. فرانتس بکن بائر٬ اسطوره بزرگ آلمان ها اخیرا در مصاحبه ای با دیلی تلگراف به جرمی ویلسون گفت: « دو سال پیش در بازی های جام ملت ها تیم ما خیلی خیلی خوب بود ولی تجربه کافی را نداشت. ولی حالا دو سال گذشته و این بچه ها کلی تجربه کسب کرده اند. فکر می کنم حالا زمان قهرمانی آلمان در جام جهانی رسیده است.»

از وقتی یوآخیم لو هدایت تیم ملی آلمان را بر عهده گرفت دو بار این تیم را به نیمه نهایی و یک بار به فینال (یورو ۲۰۰۸) در تورنومنت های بزرگ رسانده٬ رکوردی رشک برانگیز برای دیگر مربیان. با این حال٬ برای کشوری با شخصیتی همچون آلمان و به قول وینس لامبرادی افسانه ای٬ مقام دوم اصلا وجود خارجی ندارد.

این انتظار آلمان ها از تیم ملی کشورشان را می توانیم با آن چه که تقریبا ۱۵ سال پیش از این تیم انتظار داشتند مقایسه کنیم. در بازی های جام قهرمانان اروپا ۲۰۰۰ تیم ملی آلمان در گروهش آخر شد و حتی مقابل انگلستان بسیار ضعیف هم شکست خوردند. در ترکیب سه شیرهای آن سال٬ پل اسکولز٬ دیوید بکام٬ گری نویل٬ مایکل اوون و استیون جرارد حضور داشتند که هسته اصلی نسل طلایی انگلستان را تشکیل می دادند اما این تیم زیادی به خود غره شد و عملکرد ضعیفی در بازی ها از خود به نمایش گذاشت.با یادآوری بازی های سال ۲۰۰۰ می فهمیم که فوتبال آلمان به اصلاحات اساسی نیاز داشت. چرخ ها در حرکت بود ولی حضور آلمان در فینال جام جهانی ۲۰۰۲ به دو دلیل غیرمتعارف بود. اول این که عملا خوب بازی نکرده بود و دوم این که آن دوره از بازی ها همه تیم ها مایوس کننده ظاهر شدند. با این حال آلمان در جام قهرمانان اروپا ۲۰۰۴ دوباره افت کرد و رودی فولر به دوران کوتاه سرمربیگری اش در تیم ملی پایان داد.

عدم ثبات در پست سرمربیگری  کاملا مشخص بود که این تیم را به بیراهه کشانده است و با رفتن رودی فولر٬ آلمان ها در ۶ سال به دنبال سومین گزینه سرمربی گری بودند برای آلمانی که در ۷۵ سال ۶ سرمربی داشت این موضوع غیرقابل باور بود. در همین زمان لو وارد داستان شد و در بازی های جام جهانی ۲۰۰۶ که آلمان میزبان بود دستیار یورگن کلینزمن شد. در آن دوره آلمان با رسیدن به نیمه نهایی بازی قابل قبولی از خود به نمایش گذاشت. در بازی نیمه نهایی با قرار گرفتن مقابل ایتالیای انتفام گیر در دقایق پایانی وقت اضافه شکست خورد و حذف شد.

دو سال بعد٬ باز هم آلمان با میانگین سنی ۲۷ سال تیم جوانی داشت که هسته اصلی اش را بازیکنان بایرن مونیخ و دورتموند تشکیل می دادند.  مانوئل نویر٬ پر مرتساکر٬ ماتس هوملز٬ فیلیپ لام خط دفاعی تمام عیاری را تشکیل می داند. در طرف دیگر باستین شواینشتایگر و سامی خدیرا هم در حد و اندازه های مسعود اوزیل٬ ماریو گوتزه و تونی کروس بودند. مطمئنا مصدومیت لارس بندر و رویس در فاصله چند روز مانده به آغاز بازی های خیلی ناراحت کننده است ولی با در نظر گرفتن توماس مولر٬ برترین گلزن جام جهانی گذشته در کنار جولیان دراکسلر و آندره شورله٬ تیم آلمان بدون شک همچنان قدرتمند و خطرناک خواهد بود.

با وجود این همه فشار و مصدومیت٬ آلمان ها به خوبی می دانند که اگر بازی اولشان را مقابل کریستیانو رونالدو و پرتغال به خوبی به پایان برسانند می توانند فشارهایی که بهشان وارد می شود را کاهش دهند.