یادداشت ویژه / یوزهای ایرانی، جان اژدها را بگیرید!

رسول مجیدی

حالا برای اولین بار ما هم برای صعود شانس داریم؛ آن هم تا لحظات آخر. درست تا ثانیه‌هایی که داور سوت پایان بازی را می‌زند؛ چیزی فراتر از 90 دقیقه. حتی دقایق تلف شده بازی؛ یعنی همان دقایقی که از لیونل مسی گل خوردیم. ما امشب می‌توانیم جامه عمل به رویای‌مان بپوشانیم. می‌توانیم برای اولین بار به جمع 16 تیم نهایی جام جهانی صعود کنیم؛ جایی که تا قبل از شروع مسابقات خوابش را هم نمی‌دیدیم. به قول هادی عامل گزارشگر معروف کشتی، بچه‌های ایران کاری کرده‌اند کارستان. آنها برزیل را به غوغاکده تبدیل کرده‌اند. یوزهای ایرانی جانانه در زمین جنگیده‌اند و حالا می‌خواهند جان اژدهاها (لقب بوسنی و هرزگوین) را بگیرند. شاگردان کی‌روش گرچه در بازی اول آمار جام جهانی را خدشه‌دار کردند و کم‌موقعیت‌ترین بازی جام را رقم زدند، اما در بازی با آرژانتین بزرگ بهتر از آنچه تصورش می‌شد ظاهر شدند. آنها حتی برای دقایقی شاگردان سابه‌یا را به گوشه رینگ بردند و حسابی اذیت‌شان کردند. شاید بخت با ما یار نبود، شاید هم قسمت بود همه چیز به بازی آخر کشیده شود. هرچه بود ما شهر بلوهورزینته برزیل را بدون امتیاز ترک کردیم و حالا در انتظار گلزنی در شهر سالوادور هستیم، به شرط اینکه به خود مغرور نشویم و بوسنی را دست‌کم نگیریم. ما نباید این جام را بدون زدن گل به پایان ببریم. راستش را بخواهید ما باید بازی را ببریم؛ هرطور شده. شاید دیگر هیچ‌وقت چنین فرصتی برایمان پیش نیاید. به‌ویژه حالا که احتمالا دیگر کی‌روش را هم روی نیمکت‌مان نمی‌بینیم و باید منتظر تصمیمات جدید آقای کفاشیان همیشه خنده‌‌رو باشیم.