جام جهانی 2014: برندگان و بازندگان مرحله گروهی

مترجم: آرش گنجی

 برنده ی گروه A: نیمار

به دوش کشیدن امیدهای یک ملت در جام جهانی آن هم در شرایط میزبانی و در زمانی که در نخستین حضور در این تورنومنت هستید کار ساده ای نیست. وضعیت زمانی که هم تیمی های درجه یک شما در سه بازی نخست نمی درخشند، ساده تر که هیچ دشوارتر هم می شود.

برزیل خوش بخت بود که نیمار را آماده این چالش داشت، وی با به ثمر رساندن چهار گل بی تردید چهره ی برجسته ی این تیم تا کنون بوده است.

این بازیکن باشگاه بارسلونا این چنین که می گوید از وظیفه خود شادمان است:

"زمانی که با یک رؤیا زندگی می کنید و به هدفی دست می یابید که از کودکی با خود داشته اید، دیگر هیچ فشاری احساس نمی کنید. من کاری را انجام می دهم که رؤیایش را داشته ام، پس می خواهم با گلزنی، دفاع، درگیری برای تصاحب توپ و هر چیزی که نیاز باشد، به هم تیمی هایم کمک کنم."

وی تا کنون تنها منبع خلاقیت تیمش بوده. هم چنان که تورنومنت به پیش می رود بازیکنان خلاق دیگری نیز به چشم خواهند آمد، اما دست کم برای مرحله گروهی یک نیمار بود که در برابر جهان ایستادگی می کرد.

 

بازنده گروه A: کامرون بی نظم

کامرون با امیدهای فراوان به خود نمایی پا به تورنومنت گذاشت، اما چیزی جز وحشت به جا نگذاشت.

این تیم که بر حسب ترکیب، برنامه برای حمله و توانایی عملکرد در مرکز میدان یک تیم بی نظم و ناهنجار به حساب می آمد، در دیدار برابر مکزیک به طور کامل تحت تسلط حریف بود و توسط کرواسی از پای درآمد و در دیدار آخر برابر برزیل در هم خرد شد.

کارت قرمز الکس سانگ تند مزاج را نیز باید به تمام این ها اضافه کرد و همه این ها دست به دست هم داد تا کامرون بدون هیچ امتیاز یک جام موحش را تجربه کند.

 

برنده گروه B: تاکتیک و گزینش لوئیس فان خال

هلند در یک گروه دشوار قرار گرفته بود اما توانست در هر سه بازی خود به پیروزی دست یابد. تأکید فان خال بر تصاحب توپ های اولیه و ضدحملات عریض در دیدار برابر اسپانیا یک تاکتیک تمام عیار به حساب می آمد تا این تیم بتواند مدافع عنوان قهرمانی را متلاشی کند و به دیدار شیلی برود.

یک پیروزی متزلزل برای استرالیا، در نتیجه خطراتی که همیشه در بازی سوم مرحله گروهی تیم ها را تهدید می کند، می توانست به قیمت شکست این تیم تمام شود، اما نکته همین جاست: فان خال توانست حداکثر توان تیم خود را استخراج کند.

آن ها توانستند با بیشترین گل زده – 10 گل - و با اقتدار به عنوان صدرنشین به مرحله بعد صعود کنند.

 

بازنده گروه B: پایان دوران اسپانیا

مدافعان عنوان قهرمانی دو دیدار اول خود را از دست دادند و با تقلیدی بی رنگ و بو از اسپانیای همیشگی دیدار سوم خود را برگزار کردند.

حاکمیت آن ها پیش تر از آن نیز به نظر می آمد که به پایان خود نزدیک شده، اما مشاهده ی چگونگی آن و زمان دقیق آن پایان اندکی دشوار بود. اسپانیایی ها اگرچه دوباره تیم خود را خواهند ساخت، اما این جام پایان ژاوی، داوید ویا و شاید بازیکنان بیشتری باشد.

 

برنده گروه C: جیمز رودریگز، ستاره جدید در عرصه ی جهانی

صرف نظر از آن هایی که لیگ 1 را دنبال می کنند، جیمز رودریگز اگرچه پیش از جام جهانی یک نام بیشتر نبود، به طور حتم یک چهره نبود.

اما اکنون دیگر تردیدی نیست که وی یک از پربیننده ترین بازیکنان سیاره است؛ سبک تند و سریع کلمبیا، توانایی بالای آن ها به پاس دهی و مهارت عظیم رودریگز، این تیم را به یکی از هیجان انگیز ترین تیم های جام تبدیل کرد.

این مهاجم به قدری خبرنگار دیلی میل، جف پاول، را تحت تأثر قرار داد که درباره او گفت:

"زیبایی واقعی رودریگز خلاقیت اوست، وی با شکوه فوتبال خود آن چنان نظمی به تیم می دهد که قدرتمندترین رقبا را به عقب نشستن و تشویق خود وامی دارد."

کلمبیا با سه گل رودریگز و دو پاس گل او، یکی از تیم های تماشایی جام است و امید می رود که تا مراحل بالاتر در جام پیش روی نماید.

 

بازنده گروه C: ناتوانی ساحل عاج به ادامه کار تا دقیقه آخر

ساحل عاج تقریباً در جام بود.

تا دقیقه 90 پایاپای یونان ادامه دادند، آن ها به یک امتیاز نیاز داشتند تا از گروه خود صعود کنند – اما به ناگاه دیوارهای جام بر سر آن ها فروریخت. ساحل عاج در دقایق آخر نتوانست به خوبی حفظ توپ کند، و زمانی که به کار دفاعی بیشتر نیاز داشتند دست به یک تعویض عجیب و غریب زدند.

 

برنده گروه D: "پسران بی گناهی" که صدرنشین شدند

کاستاریکا با سه فاتح سابق جام جهانی در گروه D همگروه شد، این کشور کوچک در ناحیه ی کونکاکاف در برابر دو کشور یوفا و یکی هم از کنمبلو.

صعود آن ها امکان نداشت، اما شد. کاستاریکا هم ایتالیا و هم اروگوئه را شکست داد و با انگلستان به یک تساوی بدون گل دست یافت تا صدرنشین گروه D شود. یک دستاورد شگفت انگیز که حتماً مستحق آن بودند.

 

بازنده گروه D: هاجسون ناامید و بی چاره

لوئیس سوارس، بله. اما اروگوئه بدون او به مرحله ی بعد رفته است، سوارس اگرچه یک بازنده، کشورش به ماجراجویی ها در جام جهانی ادامه خواهد داد.

انگلستان و ایتالیا خیلی زود پس از دیدارهای ناامیدکننده مرحله گروهی راهی خانه شدند. چزاره پراندلی، سرمربی ایتالیا، شکست را به گردن گرفت و استعفا داد؛ روی هاجسون تأکید کرد که پیشرفت صورت گرفته است و تا دو سال دیگر به کار خود در تیم ملی ادامه خواهد داد.

و این در شرایطی صورت می گیرد که هاجسون بدون هیچ پیروزی یا ابداعات تاکتیکی و فنی با کسب یک امتیاز همراه با تیم خود در قعر گروه با جام خداحافظی کرد تا دو سال دیگر تیم خود را برای جام ملت های اروپا آماده کند.

 

برنده گروه E: دیدیر دشام، ثابت کرد

سرمربی تیم ملی فرانسه، دیدیر دشام با عدم دعوت از سمیر نصری به تیم ملی برای جام جهانی زیر سئوال رفت، و این وضعیت زمانی شدت گرفت که فرانک ریبری را نیز پیش از جام از دست داد.

تصمیم او به نظر می آید که با تأمل و علت خاصی صورت گرفت، اگر چه فرانسه واقعاً تیمی است که ورای بازیکنان عملکرد دارد.

حملات این تیم به نظر هیچگاه تا کنون انقدر زهردار نبوده – آن ها در هر سه بازی خود موفق به گلزنی شدند – و تصور نکنید که تمام این ها به این خاطر است که فرانسه در گروهی ضعیف قرار داشت.

 

بازنده گروه E: رویکرد کلی هندوراس

تیم های زیادی بودند که فقط به قصد ارائه ی یک ضدفوتبال راهی جام جهانی شدند، اما این اتهام دقیقاً به تیم هندوراس می خورد.

خطاهای فاحش آن ها موجب شد تا این تیم در دریافت کارت از تیم اروگوئه سبقت جوید، و اگر داور آسان گیر دیدار این تیم برابر فرانسه نبود وضع از این هم بدتر می شد.

هندوراس برای پیروزی نیامده بود، آمده بود تا دیگران را از این کار باز دارد، و در حالی که بدون هیچ امتیازی در قعر جدول بود به آن چه استحقاقش را داشت رسید.

 

برنده گروه F: لیونل مسی

نیمار آن جایی قدم زده بود که مسی.

مهاجم تیم ملی آرژانتین تیم متوسط خود را ارتقاء بخشید و به صدرنشین گروه F تبدیل نمود، آن ها هر سه بازی خود را  با پیروزی پشت سر گذاشتند.

بازی فردی مسی، بوسی، ایران و نیجریه را در هم کوبید. وی توانست خدمت دراماتیکی به تیم نماید و نقش تمام کننده ای در این میان ایفا نماید.

 

بازنده گروه F: سافت سوشیچ

رساندن تیم ملی بوسنی به جام جهانی کافی بود تا ساف سوشیچ به مردی اسطوره ای تبدیل شود.

صعود تیم ملی بوسنی به جام جهانی مبتنی بود بر ارائه ی یک فوتبال تهاجمی، با دو مهاجم که وظیفه گلزنی را به عهده داشتند و یک شروع خوب در جام جهانی برابر آرژانتین.

اما در جام جهانی سوشیچ رویکری دفاعی اتخاذ کرد؛ این رویکرد دفاعی شاید برابر آرژانتین مناسب به نظر می آمد – هرچند در همان بازی هم می توانستند بهره ای از امتیازات ببرند. اما در بازی برابر نیجریه می توانستند با ارائه ی یک فوتبال تهاجمی کار را به نفع خود تمام کنند، اما در همین بازی بود که رؤیای جام جهانی برای آن ها تمام شد.

شاید آن ها به جای آن که اکنون راه بوسنی را در پیش گیرند باید خود را برای یک هشتم نهایی آماده می کردند. سوشیچ از مقام خود استعفا داد.

 

برنده گروه G: توماس مولر

مهاجم نبود، مشکلی نیست.

تیم ملی آلمان با علم به این که جمعی از مهاجمان گردشی می توانند نقش مهاجم وسط را ایفا کنند، عملاً با یک مهاجم راهی مسابقات جام جهانی شد، اما در واقع این توماس مولر بود که توانست با گلزنی های خود راه آلمان را به مرحله بعد هموار نماید.

وی موفق شد در بازی برابر پرتغال هت تریک نماید و در بازی برابر آمریکا نیز یک گل دیگر به ثمر رساند. مولر با پایان مرحله گروهی هم اکنون وارد جدال برای تصاحب کفش طلای جام شده است.

 

بازنده گروه G: غنا

نخستین کاری که بازیکنان غنا باید با 3 میلیون دلار پولی که در جام جهانی به دست آوردند انجام دهند این است که آن را میان هواداران خود تقسیم کنند.

با چنین حمایت بی شائبه و عظیمی که فوتبال دوستان غنایی از تیم ملی کشورشان به عمل آوردند، نتیجه ای که این تیم در جام جهانی به دست آورد در نگاه اول یک افتضاح مطلق بود، و هواداران به حق سزاوار بیشتر از این ها بودند.

مسئله فقط سازماندهی مضحک این تیم در زمین نبود با آن سیستم گردشی میان جان بویه و آندره آیو. بلکه بی انضباطی وحشتناک آقایان ستاره از قبیل سولی مونتاری و کوین بواتنگ، و تهدیدنابخشودنی آن ها به این که اگر پول دریافت نکنند تمرینی هم در کار نیست، باید به این عملکرد کلی شوم اضافه شود.

بدرود غنا. دلمان برای هوادارانتان تنگ خواهد شد، اما نه برای شما.

 

برنده گروه H: الجزایر

اگر غنا امیدهای آفریقا را نقش بر آب کرد، الجزایر قهرمانان بی چون و چرای قاره محسوب می شوند.

پس از پذیرش شکست در دقایق پایان دیدار آغازین برابر بلژیک ، الجزایر در دو دیدار بعدی خود به طور محکم در زمین حاضر شد. آن ها با یک عملکرد عالی موفق شدند کره جنوبی را شکست دهند و پس از آن نیز در دیدار نهایی خود به یک امتیاز لازم در بازی برابر روسیه دست یافتند.

این نخستین بار در تاریخ فوتبال این کشور است که تیم ملی الجزایر می تواند از گروه خود صعود نماید، لیاقت آن ها البته بیشتر از کسب رتبه دومی در گروه بود.

 

بازنده گروه H: فابیو کاپلو

با دستمزد کلان و به عهده گیری مسئولیت بازسازی تیمی که در دور بعدی رقابت ها میزبانی را به عهده دارد، فابیو کاپلو در نهایت نتوانست با تیم ملی روسیه به موفقیتی در این جام دست یابد.

تأکید کاپلو به استفاده نکردن از آلان ژاگوئف قیمت زیادی برای کاپلو داشت، هیچ بازیکن دیگری هم نتوانست خلأ او را پر کند – این تیم طبق آرمان های کاپلو ساخته شده بود، و این ایدئولوژی او در جام جهانی 2014 که موفقیتی در بر نداشت.