بررسی تیم ملی غنا در جام جهانی / ستاره‌های سیاه به دنبال شگفتی آفرینی

لقب:ستاره های سیاه

 

زامبیا، لسوتو و سودان حریفان غنا در گروه چهارم بودند.غنا پس از عبور از مرحله ی گروهی به مصر برخورد کرد.برد پرگل شش بر یک دربازی رفت دیگر کار را به بازی برگشت نکشاند.غنا به جام جهانی صعود کرد تا بلکه اینبار هم بتواند همچون دو دوره ی گذشته شگفتی ساز شود.غنایی ها هنوز هم حسرت صعود به مرحله ی نیمه نهایی جام جهانی 2010 را از یاد نبرده اند.اما صعود از این گروه مشکل به معجزه نیاز دارد.

 

سرمربی:آکواسی آپیا

اطلاعات زیادی از این مربی غنایی در دست نیست.او خودش حدفاصل سال های 1987 تا 1992 بازیکن تیم ملی غنا بوده است و سابقه ی هدایت تیم زیر 21 ساله های غنا را هم برعهده دارد.این سوال پیش می آید که آیا غنا با این مربی می تواند موفقیت های دو دوره ی گذشته را تکرار کند؟

 

نمای کلی

غنا بهترین هافبک ها را در میان تیم های آفریقایی دارد. آنها پس از رسیدن به ۱۶ تیم نهایی در جام جهانی ۲۰۰۶ و البته صعود به یک چهارم نهایی در جام جهانی ۲۰۱۰ نشان دادند که چه تیم جنگنده و پر از استعدادی هستند.

 

واقعیت

سن بالا و ناسازگاری، قاتل های خط میانی تیم غنا هستند. برای مثال به مایکل اسین توجه کنید. دفاع تیم کاملا سست است و حمله ها قابل پیش بینی هستند. فاتائو دائودا٬ دروازه بان غنا به اندازه کافی برای باشگاه اورلاندو پیراتس خوب بازی نکرده است و این درحالی است که نیمکت ضعیفی هم دارند. تازه مصدوم ها هم نگرانی های زیادی بوجود آورده‌اند.

 

شیوه بازی

بازیکنان کلیدی در خط دفاع و در مرکز زمین هستند. با خنثی کردن آن ها سیستم 1-3-2-4 غنا کاملا فلج می شود. از سال ۲۰۱۳ که سرمربی از کمبود نظم تاکتیکی در تیمش گلایه کرد٬ تغییر استراتژی خیلی سخت بود. با این همه پیوند قوی میان بازیکنان تیم را نباید نادیده گرفت.

 

نقاط قوت

ستاره های سیاه می دانند که وقتی گل اول بازی را بزنند باید چه طور از آن دفاع کنند. آنها این را در گذر سال ها به خوبی یاد گرفته اند. تاکید بر ضدحمله از جناحین مهر ضمانتی است بر دستاوردهایشان در برزیل.

 

نقاط ضعف

در دهه گذشته٬ غنا بازیکنان زیادی را در پست دفاع چپ امتحان کرده است. در سال ۲۰۱۳ تلاش برای تغییر سیستم تیم به روش  2-5-3 نتایج فاجعه آمیزی را به بار آورد و آنها خیلی سریع این سیستم را کنار گذاشتند. برخلاف کلیشه های رایج در مورد تیم های آفریقایی٬ بازیکنان این تیم باید از لحاظ فیزیکی آماده تر شوند.

 

درس هایی از مقدماتی

غنا تبدیل به تیمی بی باک در بازی های مقدماتی شد علی رغم این که به تیمی شهره شده بود که بعد از گلزنی عقب می کشد. آنها به طرز عجیبی پس از نیمه اول ضعیف می شوند و تمرکزشان را از دست می دهند.

 

پیش بینی

غنا کمک بزرگی برای هر تیمی است که می خواهد از گروهش فرار کند. آنها اگر می خواهند موفق شوند باید کلیشه رایج « غنا شروع های کندی دارد» را به طور کلی از تیم دور کنند.

 

 

ستاره:سولی مونتاری

درخشش سولی در باشگاه های بومی غنا کافی بود تا زمینه ساز حضورش در تیم جوانان اودینزه شود.او حتی پا را فراتر گذاشت و بازی در تیم های مطرحی همچون اینتر، پورتسموث و ساندرلند را تجربه کرد.این هافبک 22 ساله از سال 2012 به عضویت باشگاه بزرگ میلان درآمد و شماره 4 این تیم را به تن کرد.78 بازی ملی هم در کارنامه این بازیکن دیده می شود.شوت از راه دور او به تیم ملی اروگوئه یکی از بهترین گل های جام جهانی آفریقای جنوبی بود.با وجود بازیکنان مطرحی همچون مونتاری، اسین، بوآتنگ و آساموا جیان می توان به غنا امیدوار بود.

 

دروازه‌بانان:

 

 فتا دائودا (اورلاندو)29 سال،

 

 آدام کوآرسی (استرومزگودس)26 سال

 

 استفان آدامس(آدونا)24 سال

 

مدافعان:

 

ساموئل اینکومس (پلاتانیاس)25 سال،

 

دانیل اوپاره (استاندارد لیژ)23 سال،

 

هاریسون آفول (اسپرانس)27 سال،

 

 یان بویه (لنس)27 سال

 

جاناتان منساه (اویان)23 سال،

 

رشید سومالیا (ماملودی)21 سال

 

هافبک ها:

 

میشل اسین (میلان)31 سال

 

سولی مونتاری (میلان)29 سال

 

رابیو محمد ( کوبان کراسنودار) ۲۴ سال

 

کوآدو آساموآ (یوونتوس)25 سال

 

امانوئل بادو (اودینزه)23 سال

 

آفریی آخا (پارما) ۲۲ سال

 

کریستین آتسو (ویتسه آرنهم)22 سال،

 

آلبرت آدوما (میدلزبورو)26 سال،

 

 آندره آیو (مارسی)24 سال

 

مبارک واکوسو (روبین کازان)23 سال

 

 

مهاجمان:

 

 

آساموآ ژیان (العین)28 سال

 

کوین پرنس بوآتنگ (شالکه)27 سال،

 

عبدلمجید واریس (والنسین)22 سال،

 

یوردن آیو (سوشو)22 سال