یادداشت ویژه | خداحافظ جادوگر؛ خداحافظ اسطوره‌ی یاغی


یکشنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۳ ۱ ۳۲۵
متافوتبال - علی کریمی آینه‌ی تمام قد مردم ایران است. پر«استعداد» اما «تنبل». طرفدار «تصحیح» سیستم اما «طغیان‌گر» و «شورشی». دارای زبان تیز و تند و خلاصه بسیاری اخلاق‌های ایرانی دیگر.

رسول مجیدی | شوک.غیرمنتظره. هرچیزی می خواهید اسمش را بگذارید. اما به هر حال علی کریمی از فوتبال خداحافظی کرد. او کفش هایش را به دار آویخت و با یک پیغام اینترنتی، هواداران بی‌شمارش را تنها گذاشت. غمگین کرد و در غم و ماتم فرو برد. حالا فوتبال ایران دیگر جادوگر ندارد. کسی که بتوان آنرا یک اسطوره‌ی یاغی صدا زد رفته است و فوتبال آسیا دیگر یک بازیکن پر از استعداد در استانداردهای جهانی که بتواند با دریبل‌هایش همه را مات و مبهوت کند ندارد و باید سال ها منتظر باشیم تا ستاره‌ای مانند علی کریمی در آسمان فوتبال ایران ظهور کند.

علی کریمی پاشاکی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج به‌دنیا آمد. او اصالتاً لاهیجانی است و مانند خیلی از بچه های دهه 50 و 60 فوتبال را از زمین‌های خاکی شروع کرد. علی وقتی 18 سال داشت به باشگاه فوتسال فتح تهران پیوست و کمی بعد با درخشش در بازی‌های جام رمضان سال 76 مقابل استقلال به فوتبال ایران معرف شد. او در ماه رمضان به فوتبال معرفی شد و در همین ماه هم از فوتبال خداحافظی کرد. کریمی امروز در شبکه اجتماعی اینستاگرام خبر از خداحافظی اش داد و در قسمتی از نامه اش نوشت : «میخی بر دیوار کوبیدم و کفش‌هایم را آویختم. خداحافظی همیشه تلخ و ناگوار است جدایی از عشقی که تار و پود وجودت را در تصرف دارد کار آسانی نیست. یک بار صرفا تحت تأثیر خداحافظی غریبانه مهدوی‌کیا تصمیمی افراطی گرفتم و فضای اندوهبار آن همه بی‌اعتنایی من را از فوتبال بیزار کرد و حالا خود را در پایان دیدم. هر چند همین تصمیم افراطی و عجولانه باعث شد تا بعضی‌ها همه چیز را تمام شده بدانند و من را با دست خود به مسلخ ببرند. البته هرگز تن به بازی خداحافظی که متأسفانه در فوتبال ما نوعی حرکت تشریفاتی،تبلیغاتی و بعضا ریاکارانه است نخواهم داد. بسیاری از بزرگان فوتبال ما بی‌سر و صدا خاموش شدند و گورستان فراموشی رهسپارشان گردیدند. در خاتمه قلبا اعلام می‌دارم که به خداحافظی از فوتبال تمام حوادث و حاشیه‌هایش را هم در همان زمین خاک کرده و آنچه در این مسیر برایش پیش آمده را تنها چالش‌ها، رقابت‌ها و احساسات مقطعی می‌دانم و بالاخره کلام آخر باز با هواداران که همواره برایم اهمیت بالایی داشته و خواهند داشت شما همیشه در قلب من خواهید بود. از تمام احترامی که طی این سال‌ها نسبت به من داشتید لذت بردم و سپاسگزارم.

سرانجام باید از این خاک رفت. خوشا آنکه پاک آمد و پاک رفت. خاک پای تمام ایرانی‌ها هستم.»

خبر وداع جادوگر فوتبال ایران با زمین سبز فوتبال از همان دقایق اولیه اش با واکنش های اینترنتی علاقه‌مندان رو به رو شد. به ویژه اینکه خود خداحافظی هم در فضای اینترنت صورت گرفته بود و فضا را برای چنین واکنش‌های آماده کرده بود. عده‌ای برای «اسطوره» فوتبال مرثیه سرایی کرده بودند و عده‌ای دیگر برخی از «طغیان»‌های او را یاد آوری می  کردند. علی کریمی آینه‌ی تمام قد مردم ایران است. پر«استعداد» اما «تنبل». طرفدار «تصحیح» سیستم اما «طغیان‌گر» و «شورشی». دارای زبان تیز  و تند و خلاصه بسیاری اخلاق‌های ایرانی دیگر. خیلی‌ها اعتقاد دارند او قدر خودش را ندانست. قدر استعدادش را. قدر فرصت بزرگی که به دست آورده. او به ناگاه بعد از حضور در باشگاه بزرگ بایرن به کشور قطر  سفر کرد و در باشگاه القطر به فوتبال ادامه داد. او در سه برهه مختلف در باشگاه پرسپولیس توپ زد. یکبار بین سال های 77 تا 80. از او در این برهه گلی که در دربی خونین سال 78 زد را به یاد داریم. او بعد از حضور در باشگاه‌های قطر دوباره به ایران و پرسپولیس برگشت. یکسال در این تیم بود و بعد به دلیل بروز برخی مشکلات به باشگاه تازه تاسیس استیل آذین رفت. از او در  این برهه تصویر بازی استیل آذین و پرسپولیس را به یاد داریم. جایی که از زمین اخراج شد و پیراهن استیل آذین را در آورد تا پیراهن زیرین خود را نشان دهد: «پیراهن سرخ پرسپولیس». او پس از استیل آذین به ناگاه به شالکه‌ی آلمان رفت و بعد دوباره به پرسپولیس بازگشت. او در فوتبال ملی هم ستاره‌ای فراموش ناشدنی بود. یکبار کره‌جنوبی را در جام ملت‌های آسیا با سه ضربه سرجایش نشاند و یکبار در جام جهانی 2006 با آن لگد معروفش به ساک پزشک تیم، به روشن ترین تصویر ما از جام جهانی آلمان تبدیل شد.

نزدیکان علی در این ماه‌های اخیر همواره از آرزوهای آقای شماره هشت می‌گفتند. از اینکه دوست دارد دوباره در پرسپولیس توپ بزند و در باشگاه ازلی و ابدی اش از فوتبال خداحافظی کند. اما بخت با جادوگر فوتبال ایران یار نبود. او در نامه‌ای غمبار از فوتبال خداحافظی کرد و یک «اسطوره» شد. اسطوره‌ای که نگذاشت با نامش بازی شود و آن حرکتش در سال 88 همیشه یاد فوتبالی‌ها می‌ماند. البته فوتبال برای علی کریمی تمام نشده. او عاشق مربی‌گری است و به گفته نزدیکانش به زودی به فوتبال بر می‌گردد. اینبار در هیبت مربی و رهبر تیم. پس منتظر باشید. منتظر علی کریمی مربی.

 

 

 


برچسب ها

کانال خبری متافوتبال در تلگرام

کانال خبری متافوتبال در تلگرام

اشتراک گذاری این صفحه در شبکه های اجتماعی

نظرها

مقالات مرتبط