تولد روز | روی کین؛ گلادیاتور ایرلندی

رسول مجیدی | «سخت‌ترین قسمت بدن او «زبانش» است.» این یکی از مهم‌ترین جملات کتاب زندگینامه سرالکس فرگوسن درباره روی کین  است. بازیکن پرخاشگری که زبان تندی داشت. او  مهم ترین نقش را در پرفروش ترین کتاب غیرداستانی سال انگلیس یعنی زندگی‌نامه خودنوشته فرگوسن بازی می‌کرد و حالا  قرار است در کتاب زندگی خود جواب سرمربی سابق را بدهد. اما امروز تولد این بازیکن معروف ایرلندی است. کین 43 سال پیش در چنین روزی به دنیا آمد؛ 10 آگوست 1971. در شهر کرک ایرلند جنوبی. جایی در جنوب غربی این کشور سرسبز. روی کین را با بازی‌های خوبش در منچستر می‌شناسیم. با بازوبند کاپیتانی ای که بعد از خداحافظی غیر منتظره اریک کانتونا بر بازو می‌بست. او یک هافبک دفاعی کامل بود. با سری بالا و تکل‌هایی خشن. شاید روشن‌ترین تصویر از خشونت روی کین برگردد به ماجرای مصدومیت او در فصل 97-98. جایی که هالند،  بازیکن تیم لیدزیونایتد، او را مصدوم کرد و کین جوان مجبور شد اولین فصلی که کاپیتان منچستر شده را از خانه تماشا کند. اما این بازیکن ایرلندی کینه‌ای تر از آن بود که ماجرای فصل بازی منچستر-لیدز را از یاد ببرد. او 4 فصل بعد انتقامی سخت از هالند گرفت و در اواسط بازی با تکلی که فقط برای مصدوم کردن بازیکن لیدز، زده بود، دل خود و هوادارانش را خنک کرد!
ایرانی‌ها البته کین را فقط با منچستر نمی‌شناسند. او در بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2002 مقابل ایران هم بازی کرد و 90 دقیقه مقابل دریبل‌های علی کریمی و یارانش ایستادگی کرد. البته روی هرگز حاضر نشد قدم به تهران بگذارد و فقط در بازی رفت و در شهر دوبلین در مقابل شاگردان بلاژویچ صف آرایی کرد.
روی کین که بازی حرفه‌ای خود را در تیم کب‌رامبلرس آغاز کرده بود، بعد از فراغت از بازی در تیم اول شهر منچستر، به تیم سلتیک اسکاتلند رفت. اما بعد از انجام تنها 10 بازی، مصدوم شد و برای همیشه کفش‌هایش را آویخت. نکته جالب زندگی کین درست همینجا رقم خورد. او درست چند هفته بعد از مصدومیتش، روی به مربی‌گری آورد و سکان هدایت ساندرلند – که آنموقع در لیگ یک انگلستان بازی می‌کرد - را به دست گرفت. ساندرلند در اولین فصل تصدی کین، قهرمان لیگ یک شد اما در فصل دوم و زمان حضور در لیگ برتر، نتایج خوبی کسب نکرد و مجبور به فسخ قرارداد با این مربی ایرلندی شد. نکته جالب بعد از اخراج کین رخ داد. جایی که روزنامه‌های انگلیسی تیتر زدند: «خوشحالی بازیکنان ساندرنلد بعد از شنیدن خبر اخراج سرمربی». از قرار معلوم کین اخلاقیاتی شبیه بعضی از مربیان وطنی ما در دهه 70 و 80 دارد و حسابی با تاس و مهره مشکل داشته و به عبارتی ساده‌تر باشگاه را به صورت پادگانی اداره می‌کرده است.
کین بعد از اخراج محترمانه از ساندرلند، سرمربی گری تیم ایپیسویچ را بر عهده گرفت و بعد از دو فصل نشستن روی صندلی اول نیمکت این تیم، به یکباره با یکدرجه نزول، کمک مربی تیم ملی کشورش شد. او حالا و در سن 43 سالگی به طور همزمان کمک مربی ایرلند و البته کمک مربی تیم آستون ویلا است و اینگونه زندگی‌اش را می‌گذراند. در کنار همسرش، ترسا دویل و البته 5 فرزندش: شانون، کریگ، آیدان، لیا و آلانا.