تولد روز | ژنرال آلمانی 66 ساله شد

دوشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۳ ۰ ۴۰۴

نویسنده

متافوتبال – اوتمار هیتسفلد، مربی بزرگ آلمانی که به ژنرال مشهور است دوازدهم ژانویه به مرز 66 سالگی رسید.

اوتمار هیتسفلد 12 ژانویه سال 1949 در لوراخ واقع در آلمان غربی متولد شد. اوتمار آخرین فرزند خانواده در بین پنج خواهر و برادر بود. پدرش یک دندانپزشک بود و نام او را از روی نام اوتمار والتر که در سال 1954 قهرمان جهان شده بود، اوتمار گذاشتند.

دوران بازی در سوئیس و آلمان

هیتسفلد که در دوران بازی یک مهاجم گلزن بود، در تیم جوانان اشتتن بین سال‌های 1960 تا 1967 و سپس یک سال در تیم آماتور اف وی لوراخ بازی می‌کرد. از سال 1971 به تیم مشهور بازل سوئیس پیوست و با آن تیم در سال‌های 1972 و 1973 قهرمان باشگاه‌های سوئیس شد. به‌علاوه وی در سال 1973 آقای گل لیگ سوئیس شد. در همان سال از مدرسه عالی علوم تربیتی لوراخ در رشته ریاضی و ورزش فارغ التحصیل شد.

او در مسابقات المپیک سال 1972 به همراه اولی هوینس در تیم ملی المپیک آلمان حضور داشت. در آن بازی‌ها پنج بار از ابتدا به میدان رفت و در هر بازی هم یک گل زد. در مجموع هشت بازی برای تیم ملی آماتور آلمان انجام داد.

در سال 1975 به اشتوتگارت پیوست که از لیگ دسته اول سقوط کرده بود. وی در لیگ دسته دوم 55 بار بازی کرد و 33 گل هم به ثمر رساند. در فصل 77-1976 با 22 گل، یکی از اسطوره‌های "خط حمله 100 گله" بود، نامی که پس از به‌ثمر رساندن 100 گل توسط اشتوتگارت به آن‌ها داده شد. همچنین اوتمار نقش به‌سزایی در بازگشت این تیم به لیگ دسته اول داشت. شش گل او در پیروزی 8-0 مقابل یان رگنسبورگ، هنوز هم یک رکورد محسوب می‌شود.

در فصل بعد یعنی 78-1977 او 22 بار در بوندسلیگا برای اشتوتگارت بازی کرد و 5 گل زد. بلافاصله پس از این فصل دوباره به سوئیس بازگشت و در آنجا برای تیم‌های لوگانو و سپس لوزرن در لیگ سوئیس بازی کرد و در سال 1983 با پیراهن لوزرن به فعالیت خود به‌عنوان بازیکن پایان داد.

شروع مربیگری در لیگ سوئیس

پس از دوران بازیگری،‌ هیتسفلد مربی تیم‌های زوگ، آرائو و نیز گراس‌هاپر سوئیس شد. با تیم آرائو جام حذفی را به‌دست آورد. با تیم‌ گراس‌هاپر هم در بین سال‌های 1988 تا 1991 در مجموع پنج عنوان قهرمانی که شامل دو قهرمانی در لیگ، دو قهرمانی در جام حذفی و یک سوپرکاپ بود را کسب کرد.

بازگشت به آلمان با مربیگریِ دورتموند

هیتسفلد در سال 1991 مربی بروسیا دورتموند شد تا به فوتبال آلمان بازگردد. وی برای فصل 92-1991 جانشین هورست کاپل شد و این تیم انتهای جدولی را در همان فصل اول به مقام نایب‌قهرمانی بوندسلیگا رساند. او و دورتموند در آن زمان، تنها چهار دقیقه مانده به پایان فصل،‌ قهرمانی را از دست دادند. گل گیدو بوخوالد در دقیقه 86، پیروزی اشتوتگارت را در لورکوزن رقم زد و اشتوتگارت را با مربیگری کریستوف دام به قهرمانی رساند.

در فصل بعد، هیتسفلد با دورتموند به فینال جام یوفا رسید که در دو بازی رفت و برگشت در مقابل یوونتوس، این جام را از دست داد. رسیدن به فینال جام یوفا درآمد زیادی را نصیب باشگاه کرد و دست هیتسفلد را در فصل نقل و انتقالات برای تقویت تیم باز گذاشت. با استخدام چند بازیکن جدید و بزرگ، هیتسفلد و تیمش به دو قهرمانی بوندسلیگا در فصل‌های 95-1994 و 96-1995 رسیدند و در سال 1997 نیز به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسیدند. این بار هم حریف آنها یوونتوس ایتالیا بود که دورتموند این دفعه موفق به شکست دادن بانوی پیر با نتیجه 3-1 و تصاحب جام شد. پس از این قهرمانی، ‌هیتسفلد از سمت خود به عنوان مربی کناره‌گیری کرد و مدیر ورزشی این تیم شد.

حضور روی نیمکت بایرن و کسب افتخارات پرشمار

اوتمار هیتسفلد از اول جولای سال 1998 مربی بایرن مونیخ شد و عناوین زیادی را برای این تیم به ارمغان آورد (بوندسلیگا: 1999، 2000، 2001، 2003، 2008، جام حذفی آلمان: 2000، 2003، 2008، لیگ قهرمانان اروپا: 2001، جام باشگاه‌های جهان: 2001). وی بعد از ارنست هاپل (فاینورد روتردام در سال 1970 و هامبورگ در سال 1983)، دومین مربی‌ای است که موفق شده به دو باشگاه مختلف قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شود.

در هجدهم می سال 2004 بایرن مونیخ اعلام کرد که قرارداد او را که تا سال 2005 اعتبار داشته،‌ پیش از موعد، در تاریخ 30 ژوئن 2004 فسخ می‌کند. علت این امر هم کسب نتایج ضعیف تیم عنوان شد که در آن فصل هیچ عنوانی را کسب نکرده بود. شیوه اخراج او،‌ در مطبوعات و نیز داخل باشگاه مناقشات زیادی را برانگیخت. پس از این اتفاق فلیکس ماگات جانشین او شد.

کاندیدای سرمربیگری تیم ملی آلمان

بعد از حذف تیم ملی آلمان در مرحله گروهی جام ملت‌های 2004 اروپا، از سوی فدراسیون فوتبال آلمان به هیتسفلد پیشنهاد شد که جای رودی فولر را که استعفا داده بود بگیرد،‌ ولی وی در تاریخ 1 جولای 2004 او به این پیشنهاد پاسخ منفی داد. از آنجایی که او قبل از مسابقات جام ملت‌های اروپا، در مصاحبه‌های مطبوعاتی، از خود به‌عنوان کسی که توانایی جانشین فولر را دارد، صحبت می‌کرد، پاسخ منفی‌ و مأیوس‌کننده‌اش انتقادات شدیدی را متوجه وی کرد.

هیتسفلد در دورانی که مربیگری را کنار گذاشته بود، ‌به عنوان کارشناس با شبکه تلویزیونی "پرمیر" کار می‌کرد و مسابقات بوندسلیگا،‌ لیگ قهرمانان اروپا و جام جهانی را تفسیر و تحلیل می‌کرد.

بازگشت به مربیگری پس از 3 سال

در دسامبر سال 2006 اعلام کرد که دوران دوری از مربیگری به پایان رسیده و برای فصل 08-2007 دوباره می‌خواهد به عنوان مربی مشغول به کار شود. وی درخواست باشگاه هامبورگ و باشگاه سابق خود، دورتموند را برای تصدی پست سرمربی این تیم‌ها در شروع دور برگشت فصل 07-2006 بوندسلیگا رد کرد.

در اول فوریه سال 2007 به عنوان جانشین فلیکس ماگات برکنار شده از بایرن، که قبلاً جانشین خودش در این تیم شده بود، آغاز به کار کرد. باز هم به عنوان دستیار از میشائیل هنکه که قبلاً در دورتموند و نیز بایرن دستیارش بود، استفاده کرد. هیتسفلد در ابتدا قصد داشت فقط تا پایان فصل هدایت بایرن را به عهده داشته باشد، اما در 15 مارس سال 2007 قرادادی با این تیم امضاء کرد که تا 30 ژوئن سال 2008 اعتبار داشت. وی در 2 ژانویه سال 2008 با تأیید اظهارات اولی هوینس، مدیر باشگاه بایرن، گفت که قرادادش را برای فصل بعد تمدید نخواهد کرد. او فصل 08-2007 را با دو قهرمانی بوندسلیگا و جام حذفی به پایان برد.

آخرین تجربه در تیم ملی سوئیس

هیتسفلد در 19 فوریه سال 2008 اعلام کرد که پس از مسابقات یورو 2008 که در سوئیس و اتریش برگزار می‌شد، از اول جولای آن سال، هدایت تیم ملی سوئیس را به‌عهده خواهد گرفت. هم‌زمان، ‌دوباره به زادگاهش لوراخ بازگشت که دقیقاً در مجاورت مرز سوئیس قرار دارد. قراداد وی با فدراسیون فوتبال سوئیس به مدت دو سال و تا پایان جام جهانی 2010 در آفریقای‌جنوبی اعتبار داشت.

هیتسفلد در تیم ملی سوئیس و در مسابقات انتخابی جام جهانی 2010 شروعی متوسط داشت اما به مرور در تیم ملی این کشور جا افتاد و موفق شد نتایج خوبی بگیرد. در جام جهانی 2010 با وجود پیروزی برابر اسپانیا، قهرمان آن جام سوئیس موفق نشد از گروهش به مرحله بعد صعود کند، اما با این حال اوتمار روی نیمکت سوئیسی‌ها باقی ماند. در صعود به یورو 2012 هم ناکام بود و تیمش پس از انگلیس و مونته‌نگرو در گروه G سوم شد.

اما موفق شد به جام جهانی 2014 صعود کند و در آن جام سوئیس پس از صعود از گروهی که فرانسه، اکوادور و هندوراس در آن حضور داشتند از آرژانتین در عین شایستگی شکست خورد تا هیتسفلد هم با تیم ملی سوئیس و هم با مربیگری وداع کند.