یادداشت ویژه | دوباره استرالیا٬ دوباره فوتبال و دوباره امید

استرالیا برای ایرانی‌ها بار معنایی مثبتی دارد؛ پر از «امید» است. همه را به سال ۱۳۷۶ پرتاب می‌کند. زمانی که تیم ملی خاطره‌انگیز آن سال‌ها به ملبورن رفت و با رشادت احمدرضا عابدازده و دیگر رفقا٬ جهنم ورزشگاه این شهر را به گلستان تبدیل کرد.

سفیدپوشان ایرانی در آن سال‌ها حسابی می‌درخشیدند و استرالیا جایی بود که بچه‌های ایرانی را به جام جهانی فرانسه برد. آن هم بعد از ۲۰ سال. این روزها «حماسه ملبورن» را همه دیده‌اند٬ حتی آنهایی که فوتبالی محسوب نمی‌شوند یا بعد از آن سال به دنیا آمده‌اند. امروزه به مدد پیشرفت تکنولوژی حتی دهه هفتادی‌ها هم در سایت‌های اشتراک گذاری ویدئو٬ صحنه‌هایی از آن مسابقه هیجان انگیز را به تماشا نشسته‌اند و حس خوبی به کلمه استرالیا پیدا کرده‌اند. شاید اصلا همین حس خوب هم باعث شده تا هزاران ایرانی در سال‌های گذشته بار سفر را ببندند و به امید روزهایی بهتر به استرالیا مهاجرت کنند.

حالا «استرالیا» و «امید» و «فوتبال» و آن «مهاجرت‌کرده‌ها» دوباره به هم رسیده‌اند. در یک تلاقی تاریخی همه این عناصر کنار هم نشسته‌اند و قرار است دوباره دست میلیون‌ها ایرانی به سمت آسمان برود تا ملی‌پوشان ایرانی در قاره اقیانوسیه موفق شوند. اینبار استرالیا می‌تواند طلسم ۳۹ ساله قهرمان نشدن در جام ملت‌های آسیا را بشکند و دوباره تیم ملی فوتبال ایران را بر قله قاره کهن بنشاند. حالا دیگر ورزشگاه‌های استرالیا برای ما جهنمی پر از طرفداران تیم رقیب نیستند و از اتفاق٬ رسانه‌های بین‌المللی ما را بواسطه داشتن تماشاگران بسیار در استرالیا٬ «میزبان دوم» مسابقات می‌نامند.

امروز هم بر و بچه‌های ایرانی از ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه ظهر به مصاف تیم ملی امارات می‌روند؛ کشور جنوبی حاشیه خلیج فارس که  از لحاظ جغرفیایی فاصله چندانی با ایران عزیزمان ندارد اما در سال‌های گذشته به مدد رشد روزافزون تجارتش با کشورهای دیگر از جمله خود ما٬ سرمایه خوبی به هم زده و بخشی از آن را در ورزش فوتبال سرمایه گذاری کرده‌است. آنها که دیگر از استخدام مربیان گران‌قیمت اروپایی و نتیجه نگرفتن‌شان خسته شده‌اند٬ روی به پرورش جوانان آورده اند و حالا با مربی کم نام و نشانی به نام مهدی علی پای به مسابقات گذاشته‌اند. علی این تیم را از رده‌های پایین ساخته و حالا با همان بچه‌ها ترفیع گرفته و به تیم ملی بزرگسالان راه یافته است.

فوتبال امارات به معنای واقعی پوست انداخته و شک نکنید که آنها امروز حسابی کی‌روش و شاگردانش را آزار می‌دهند. اما به قول قدیمی‌ها «شیر همیشه شیر است» و شیرمردهای ایرانی امروز چیزی جز برد نمی‌خواهند. آنها به نیکی می‌دانند که صدرنشینی در گروه سوم یعنی معاف شدن از مصاف با ژاپن و استرالیا تا دیدار فینال. پس نباید این فرصت را از دست داد. باید یکصدا شد و فریاد زد: بچه‌ها ما گل می‌خوایم!