تولد روز | ژاوی 35 ساله شد

ژاوی هرناندز کروز در 25 ژانویه 1980 در تراسا واقع در اسپانیا متولد شد. پدرش یک ارتشی بود و حالا بازنشسته شده است و شاید دلیل نظم و انضباطی که حالا از ژاوی سراغ داریم حاصل تربیتی پدر نظامی او باشد. نام پدر او خواکیم هرناندز و نام مادرش ماریا مارسه است. او یک برادر بزرگتر به نام الکس و یک خواهر کوچکتر به نام ادریانا دارد.

 ژاوی زمانی که تنها 11 سال داشت به آکادمی فوتبال بارسلونا (لاماسیا) پیوست. وی در تیم آکادمی راه خود را مشخص کرده و بسیار سریع پیشرفت کرد. در فصل 97-1998 از تیم جوانان وارد تیم دوم بارسا شد. در تیم دوم بارسا او به مغز متفکر تیم جوردی گونزالو تبدیل شد و به همراه تیم جواز صعود به دسته‌ی دوم را کسب کرد.

رویای ژاوی یعنی شروع رسمی کار با تیم اصلی، زمانی تحقق یافت که او در تابستان1998  در سوپر جام اسپانیا برابر مایورکا بازی کرد. او در ترکیب ثابت بود و گلزنی کرد، شروعی که برای او بهتر از این نمی‌شد. هرناندز همچنین در قهرمانی لیگ در فصل 99-1998 با مربیگری فان‌خال نقش مهمی را ایفا کرد که بارزترین مورد گل بسیار مهم او در نوئوو زوریا بود که شانس تیم را برای قهرمانی افزایش داد.

فصل 2000-1999 فصل خوبی برای ژاوی بود. در این فصل به‌علت مصدومیت پپ گواردیولا، هرناندز  در قسمت اعظمی از فصل انتخاب اول سرمربی هلندی بود. بعد از اینکه کاپیتان افسانه‌ای، تیم را به‌مقصد فوتبال ایتالیا ترک کرد، ژاوی به‌ بازی‌ساز تیم بدل شد و به این کار ادامه داد و تمام استعداد و نبوغ خود را در این پست به‌اثبات رساند.

در زمان مربیگری فان‌خال، رکساچ، آنتیچ و رایکارد؛ ژاوی همواره یک مهره کلیدی بود. این حقیقت زمانی اثبات می‌شود که بدانیم او در طول این مدت و در حالیکه هنوز فقط 25 سال سن داشت اما 300 بازی رسمی برای تیم‌اش انجام داده بود.

 

در زمان مربیگری رایکارد، ژاوی نشان داد که نه تنها می‌تواند در قلب خط هافبک بازی کند، بلکه این توانایی را دارد که در هر پستی در وسط زمین به بازی گرفته شود. این توانایی را از آنجا می‌توان فهمید که او در قهرمانی لیگ در فصل 05-2004 بازیکنی بود که با انجام 36 بازی در بین تمام هم‌تیمی‌هایش، بیشترین بازی را برای آبی‌و‌اناری‌ها انجام داد.

ژاوی هرگز 2 دسامبر 2005 را فراموش نخواهد کرد. در حین تمرین در لامسیا، لگامنت پای چپ او پاره شد. دوره درمانی او سریعتر از انتظار طی شد و پس از 5 ماه توانست بازی کند. در 29 آوریل 2006 و در بازی مقابل کادیز، ژاوی مجدداً احساس یک فوتبالیست را داشت. او به موقع برگشت تا قهرمانی‌های لیگ و لیگ قهرمانان را در کنار هم‌تیمی‌هایش جشن بگیرد. در دو فصل پایانی حضور فرانک رایکارد بر روی نیمکت بارسا، ژاوی یکی از بازیکنانی بود که بیش از بقیه مورد استفاده این هلندی قرار گرفته بود. علاوه بر این در فصل 08-2007 او رکورد شخصی خود را به 7 گل ارتقا بخشید. رکورد قبلی او، 4 گل در فصل‌های 02-2001 و 04-2003 بود.

ژاوی یکی از بهترین بازی‌سازهای نسل خود و یا شاید بهترین بازی‌ساز در طول تاریخ فوتبال باشد. توانایی هرناندز متکی بر پیدا کردن و بهره‌وری از فضا است. خود ژاوی در این مورد می‌گوید: "این چیزی است که من انجام می‌دهم، نگاه برای پیدا کردن فضا. هر روز. من همیشه نگاه می‌کنم تا فضایی پیدا کنم".

ژاوی با دید و بازی‌خوانی عالی، پاس‌های دقیق نقطه‌ای و توانایی کنترل توپ بی‌نقص‌اش این توانایی را دارد که در جریان بازی باعث شود توپ از دست نرود. توانایی ژاوی در کنترل بازی به او لقب عروسک استاد را داده است. توانایی منحصربه‌فرد دیگر در بازی ژاوی چرخش‌های هوشمندانه و زیبای اوست که مداوماً تکرار می‌شود و بازی را از روزنه‌های بسته به فضاهای بازتر منتقل می‌کند.

او ذاتاً یک هافبک دفاعی است ولی اگر قرار باشد خارج از بارسلونا بازی کند با مشکل برمی خورد! او نمی تواند به غیر از این سیستم، در سیستم دیگری بازی کند ولی با همین خصوصیات می بینیم که‌ از تاثیرگذارترین مهره های کاتالان‌ها به‌حساب می‌آید. او کمتر به خودنمایی می پردازد و بیشتر به کار گروهی می‌پردازد و شاید دلیل این که او بعد از سال‌ها بازی در بالاترین مدارج فوتبال، به جمع بازیکنان مطرح جهان راه پیدا کرده است، همین موضوع باشد. اما در نهایت می توان ژاوی را یک مغز متفکر در زمین دانست و بدون شک هر تیمی آرزوی داشتن چنین بازیکنی را خواهد داشت.

ژاوی هرناندر همچنین بازیکن فیکس تیم ملی اسپانیا بوده است. او در جام‌های‌جهانی 2002 و 2006 و 2010 حاضر بود.

در جام‌جهانی 2010، ژاوی جزئی از لیست 23 نفره‌ی تیم ملی اسپانیا بود و این تورنمنت با قهرمانی اسپانیا به پایان رسید. ژاوی در این تورنمنت 669 پاس داد که از این میان 599 پاس سالم داشت؛ یعنی 90 درصد پاس سالم! هرناندر در این تورنمنت 80.02 کیلومتر دوید یعنی در هر مسابقه 11.5 کیلومتر که دوندگی بالای او در فینال (15 کیلومتر) بسیار قابل توجه بود.

هرناندز در 5 آگوست 2014 از بازی‌های ملی خداحافظی کرد.

ژاوی همچنین در جام ملت‌های اروپای 2004 و 2008 و 2012 در ترکیب تیم ملی کشورش حضور داشت.

در یورو 2008، بعد از بازی فینال که با برتری 0-1 اسپانیا بر آلمان همراه بود، ژاوی برترین بازیکن این تورنمنت انتخاب شد. ژاوی در این تورنمنت برترین هافبک بود. دفاع و تکل، شکل‌دهی حمله و پاس‌های زیاد او منجر به دومین قهرمانی اسپانیا در این تورنمنت بعد از قهرمانی در یورو 1964 بود. اندی روکسبورگ رئیس کمیته‌ی تاکتیکی و تکنیکی یوفا در مورد انتخاب ژاوی گفت: "ما ژاوی را برگزیدیم چون کلمه‌ای به نام سبک فوتبال اسپانیا را مشخص کرد. او در بازی روان بود و با کنترل، پاس دهی و بازکردن فضا برای اسپانیا زمینه را برای قهرمانی اسپانیا فراهم کرد".

در یورو 2012، در بازی‌های گروه C و در مقابل ایرلند، ژاوی رکورد بیشترین پاس رد و بدل شده در این تورنمنت‌ها را شکست. 136 پاس (127 پاس صحیح؛ معادل 94 درصد تعداد کل پاس‌های ردوبدل شده). رکورد قبلی مربوط به رونالد کومان بود که در یورو 1992 و در بازی هلند و دانمارک به ثبت رسیده بود. ژاوی و اینیستا 229 پاس دادند که بیشتر از پاس‌های رد و بدل شده‌ی 11 بازیکن تیم ملی ایرلند بود. در فینال که با برتری 0-4 مقابل ایتالیا بود، ژاوی 2 پاس گل داد؛ یکی به یوردی آلبا، و دیگری به فرناندو تورس. به این ترتیب ژاوی تنها بازیکنی لقب گرفت که در دو فینال یورو پاس گل داده است. با قهرمانی در این تورنمنت ژاوی موفق‌ترین بازیکن تاریخ تیم ملی اسپانیا شد. افتخاری که قبلاً به‌صورت مشترک بین ژاوی و پویول بود و چون پویول این جام را به خاطر مصدومیت از دست داد، ژاوی به پر افتخارترین بازیکن تاریخ اسپانیا تبدیل شد.

ژاوی صدای پاس بین او و اینیستا را این‌گونه توصیف می‌کند: "پم، پم، پم"

نکات جالب:

ژاوی به آواز خواندن در داخل رختکن مشهور است و هم‌تیمی‌های خود را بعد از هر بازی به خواندن ترانه‌های دلخواه خودش مهمان می‌کند. اینیستا دوست صمیمی اوست تا جایی که همدیگر را برادر صدا می‌کنند. همچنین لیونل مسی، پویول و حتی ایکر کاسیاس هم از دوست نزدیک او محسوب می‌شوند. بارها اعلام کرده است که پدرش آرزو داشته که ژاوی نیز یک نظامی باشد ولی او به خواسته‌ی خودش یعنی فوتبالیست حرفه‌ای شدن جامه‌ی عمل پوشانده است. مادرش را مشوق و حامی اصلی خود می‌داند. او از درس بیزار بوده و به‌خاطر دلخوشی خانواده‌اش به اجبار درس خوانده است وگرنه از همان ابتدا آن را رها می‌کرد. چندان اهل مد و پوشیدن لباس‌های مختلف نیست و همیشه خیلی ساده و به گفته‌ی خودش «مردانه» لباس می‌پوشد.

• املاک و دارایی:

او در ایالت کاتالان یک خانه‌ی ویلایی دارد که بسیار مجهز و مجلل است. نکته‌ی قابل توجه درباره‌ی خانه‌ی وی زمین اختصاصی فوتبال و تنیس آن است.

• درآمد:

او به‌جز قراردادهای فوتبالی‌اش و حقوقی که به‌صورت ماهیانه از باشگاه بارسلونا دریافت می‌کند، منبع درآمد آنچنانی دیگری ندارد. گفته می‌شود  ژاوی به سرمایه‌گذاری در ساخت‌وساز ملک نیز بسیار علاقه‌مند است که این کار را توسط پدر و عمویش انجام می‌دهد.

• خوشحالی بعد از گل:

هافبک بارسلونا و تیم ملی اسپانیا معمولاً کم گل می‌زند( 489 بازی در لالیگا-57 گل)، اما چنانچه موفق به زدن گل شود فقط می‌دود(!) تا آنجا که توان دارد و می‌تواند از دست هم‌تیمی‌هایش که اصرار به زمین انداختن او دارند فرار کند. خودش اعلام کرده از زدن گل‌هایی که با شوت از راه دور به‌ثمر می‌رساند به‌شدت هیجان‌زده می‌شود و دیگر نمی‌تواند خودش را کنترل کند.

• موسیقی:

او به موسیقی بروس اسپرینگستون علاقه‌ی زیادی دارد. تقریباً روزی نیست که ژاوی این ترانه‌ها را گوش ندهد. در این بین نیک کیو نیز به او انرژی خاصی می‌دهد. به گفته خودش: "من موسیقی‌ای را ترجیح می‌دهم که انرژی‌دهنده باشد و از موسیقی‌ای که به من حالت غمگین را القاء کند متنفرم."

جوایز و افتخارات :

رده‌ی باشگاهی

• لالیگا (7): 99-1998، 05-2004 ،06-2005 ،09-2008 ،10-2009 ،11-2010 ،13-2012
• سوپر کاپ اسپانیا (5): 2005، 2006 ،2009، 2010، 2011
• جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا (3): 06-2005، 09-2008،11-2010
• جام حذفی اسپانیا (2): 09-2008، 12-2011 
• سوپرکاپ اروپا (2): 2009،2011
• جام قهرمانی باشگاه‌های جهان (2): 2009، 2011

تیم ملی

• جام قهرمانی جوانان جهان: 1999
• مدال نقره‌ی المپیک تابستانی: 2000
• جام ملت‌های اروپا (2): 2008، 2012
• جام جهانی : 2010