حميدرضا عرب | سوالات مبهمی که استقلال می‌سازد

در فاصله چهار هفته مانده به پایان لیگ، آنچه بیش از همه مقابل دیدگان‌مان قرار می‌گیرد، مصاحبه‌های امیدارکننده امیر قلعه‌نویی است. اظهاراتی که همگی نوید امید و قهرمانی می‌داد. سرمربی استقلال از همان هفته‌های نخست که تیمش در جاده ناکامی قرار گرفته بود، چنین می‌گفت: «این فوتبال با من حرف می‌زند. قهرمان می‌شویم.» قلعه‌نویی حتی پا را تا جایی فراتر گذاشت که در نطقی به یادماندنی اعلام کرده بود: «چهار، پنج هفته مانده به پایان لیگ قهرمان می‌شویم.» استقلال آن روزها از دید امیر قلعه‌نویی چنین به نظر می‌رسید. تیمی که قادر است تمام مدعیان را پس بزند و بر بام فوتبال ایران بنشیند. به امیدواری‌های امیر نمی‌شد بی‌تفاوت بود. او در قامت موفق‌ترین مربی لیگ برتر، وقتی چنین جملاتی به زبان می‌آورد هر شنونده‌ای را علاقه‌مند می‌کرد تا انتظار بکشد و نتیجه کارش با آبی‌ها را ببیند. استقلال امیر، همان استقلالی که قرار بود در همین هفته‌ها قهرمانی‌اش را قطعی کند، اکنون برای کسب سهمیه آسیا هم کارش به اما و اگر افتاده است. آبی‌ها آنقدر نزول کیفیت داشته‌اند که حتی در رتبه‌های پایین‌تری هم قرار بگیرند. جایی میان ششم یا هفتم!
امیر قلعه‌نویی اما با همان بینش روبه‌روی‌مان ایستاده است. مردی که همچنان واقعیت‌ها را نمی‌بیند یا می‌بیند و سعی در انکارش دارد. او پس از بازی با ملوان نیز به رغم بازی ضعیف تیمش اعلام کرد: «تماشاگران از نمایش نیمه دوم لذت بردند.» میان آنچه قلعه‌نویی می‌نگرد، با آنچه از نظر بیننده می‌گذرد، تفاوتی هست از زمین تا آسمان. نه آن روز که وعده قهرمانی در فاصله چهار، پنج هفته مانده به پایان لیگ خردمندانه به نظر می‌رسید، نه این اظهاراتش که پس از بازی با ملوان بیان کرده است. استقلال را با این سبک و سیاق، با آشفتگی تاکتیکی‌اش در هنگام حملات و این دفاع ولنگار نه تنها ره به قهرمانی نخواهد برد - که نبرده است - بلکه برای کسب سهمیه نیز کارش به اما و اگر می‌افتد و چه بسا یکی، دو هفته دیگر رویای آسیایی شدن به کلی از میان برود. فوتبال استقلال در فصلی که پشت سر گذاشتیم، آن فوتبال داغ و دلنشین همیشگی نبود. تیمی را در این ایام نظاره کردیم که دایم در فراز و نشیب بود. تیمی که غالبا به مدعیان باخت، به نیمه مدعیان هم باخت، به آنها که فقط پی سهمیه بودند.
حال استقلال مانده است و چهار هفته‌ای که شاید سرنوشتش را اندکی دستخوش تغییرات کند. برای قهرمانی استقلال نمی‌شود شانسی قایل بود؛ فقط یک شانس کاغذی که اگر وزن فنی رقبای تیم‌های مدعی قهرمانی را میزان کنید به این باور می‌رسید که چقدر شانس استقلال برای اینکه مدعی اصلی قهرمانی مقابل رقبایش ببازد کم است. گذشته از این تعداد تیم‌های بالای سر استقلال کم نیست. چهار تیم یکی از یکی آماده‌تر و از بد قصه پشت سر آبی‌ها تیمی را می‌بینیم که عجیب این روزها آماده است و شاید بزودی جایگاه تازه‌تری را در جدول برای خود دست و پا کند. استقلال به مبهم‌ترین روزهای خود رسیده است و شاید این ابهام پس از سوت پایان فصل با این سوالات که سرمربی فصل بعد کیست، مدیرعامل کیست و این گونه پرسش‌ها بیشتر شود.