حميدرضا عرب | رونمایی از قهرمان جام چهاردهم

حتی اگر تراکتورسازی بازی دو هفته آینده‌اش در تهران مقابل استقلال را ببازد به واسطه فرصت دیدار رودررو با نفت تهران در تبریز از شانس بیشتری در قیاس با دیگر مدعیان برای کسب قهرمانی لیگ برخوردار است. دیروز لیگ، روز پرحرارتی را پشت سر گذاشت. نفت بار دیگر برد، ذوب‌آهن به جمع پنج تیم بالای جدول رسید و استقلال یک پله دیگر سقوط کرد. میان تمام نتایجی که رقم خورد، برد تبریز مقابل پیکان از اهمیت بیشتری برخوردار بود. بردی که ما را با قهرمان احتمالی لیگ چهاردهم آشنا می‌سازد؛ تراکتورسازی...
پیش‌بینی قهرمانی تراکتور در فصلی که به پایانش 3 هفته باقی است تنها به این سبب که آنها هفته آینده با همشهری خود مصاف دارند و می‌شود از پیش برنده‌شان دانست یا اینکه مجال بزرگی در هفته پایانی برای رویارویی مستقیم با نفت تهران دارند، حایز توجه نیست. تراکتور را می‌توان به دلایل زیرساختی و سازمانی شایسته‌ترین تیم برای کسب جام چهاردهم دانست؛ درخور این عنوان ماندگار نه فقط به واسطه بازی‌های پرهیجانی که در این فصل روی پرده لیگ آوردند و صاحب بهترین خط حمله و بیشترین گل زده شدند. تراکتور برای اینکه اکنون در موقعیت نزدیک‌ترین تیم به جام چهاردهم قرار بگیرد از فصول قبل برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری کرده است و در این ایام به نظر می‌رسد که آنها پس از سال‌ها تلاش در آستانه فتحی بزرگ قرار دارند. زمینه‌ساز قهرمانی احتمالی تراکتورسازی در لیگ را نمی‌شود برخاسته از خوش‌شانسی یا عواملی از این دست نامید. تراکتور حتی اگر این فصل هم بر بام فوتبال ایران ننشیند، سزاوارترین و لایق‌ترین برای قرار گرفتن بر روی سکوی نخست به حساب می‌آید. بسی بیشتر از نفت تهران، این تیم سازنده و شگفتی‌ساز که همین حالا نیز از نگاه بسیاری از کارشناسان قهرمان لیگ است و سپاهان که با حسین فرکی همچنان فوتبال پرطراوت و شادی‌آوری را برای مردمان اصفهان خلق می‌کند. تراکتورسازی سال‌ها است خود را به‌عنوان یکی از صاحبان صدر لیگ معرفی کرده است. از وقتی پایش را پس از 9 سال حسرت و لیگ یک نشینی به لیگ برتر گذاشت، از همان بدو ورودش به عالی‌ترین سطح فوتبال و از آن زمان که شاید برای همیشه با لیگ یک وداع گفت. تراکتور که می‌دانست آسان گرفتن رقابت‌های لیگ برتر می‌تواند زمینه‌ساز سقوط دوباره‌اش و احیانا سال‌ها حسرت دوباره را فراهم کند از همان نقطه آغاز کار را جدی گرفت. آنها در همه این سال‌ها نقشه قهرمانی در لیگ را می‌کشیدند. جذب بهترین‌های فوتبال ایران و بهره‌گیری از مربیانی که به اعتقاد مردان تصمیم‌گیرنده در این باشگاه می‌توانستند راه‌شان را به سوی قهرمانی سوق دهند. تراکتورسازها در پنجمین سال پی در پی حیات‌شان در لیگ برتر، دوباره با تونی اولیویرا که فصل پیش جام قهرمانی را برای‌شان به ارمغان آورد در آستانه توفیق بزرگتری قرار دارند؛ قهرمانی لیگ و دستیابی به موقعیتی که در فوتبال ایران و حتی آسیا اهمیت وافری دارد.
برای آنکه تبریز را برخوردار از همه عوامل و شروط قهرمانی در فوتبال بدانیم، باید تاکید کنیم که اگر جام چهاردهم روی دست تونی و سربازانش قرار گرفت، قرابت و سبب این قهرمانی تنها به سازماندهی و هزینه‌های مدیران کارخانه و دیگر ارگان‌ها ارتباط ندارد. تراکتور می‌تواند بخشی از قهرمانی‌اش در فوتبال را وامدار تماشاگرانی باشد که به رغم حاشیه‌های گاه و بیگاه‌شان اهرمی همیشگی در راستای حرکت و تداوم آنها به سوی قله لیگ بوده‌اند.