متافوتبال - همیشه درباره لیگ با عددها، با شمردن تعداد مدعیان در هفته های پایانی، تعداد تیم هایی که سقوط شان تا دم آخر روشن نیست و اشاره های ساده اینچنینی میرسیم به این بحث های بی اساس که لیگ با کیفیت است یا بی کیفیت شده
همیشه درباره لیگ با عددها، با شمردن تعداد مدعیان در هفته های پایانی، تعداد تیم هایی که سقوط شان تا دم آخر روشن نیست و اشاره های ساده اینچنینی میرسیم به این بحث های بی اساس که لیگ با کیفیت است یا بی کیفیت شده. هرگز هم نفهمیده ایم چرا اگر تیمی 3 هفته پیش از پایان فصل قهرمان شود، لیگ را بیکیفیت جلوه میدهند و اگر رقابت تا روز آخر داغ باشد، لیگ کیفیت فنی بالاتری داشته. ساز و کار رسیدن به این تحلیل ها روشن نیست اما در فوتبال ایران رسم این است که یک نفر از این تحلیل ها ارائه کند و بقیه هم سر تکان دهند و تایید کنند. از این تحلیل هایی که عادل فردوسی پور بگوید و امیر حاج رضایی لایکش کند!
در فوتبال ایران با عدد و رقم ها به نتایجی می رسیم که بر اساس پیش فرضهای غلط و ساختگی است. پاس می شماریم، اوت می شماریم، خیلی که جدی گرفته باشیم، پاس های غلط و درست را هم تفکیک می کنیم و بعد دیگر نوبت به کارشناسی می رسد. یک مربی اثرگذار، یک مربی بیکاره. پاس ها را شمرده ایم و مطمئنیم که هر چه می گوییم، هر رای و هر نظر، بر اساس آمار و داده هاست، فارغ از اینکه نتیجه گیری از داده های فنی اینقدر ساده اندیشانه که ما تلقی می کنیم، نیست.
بهره برداری ژورنالیستی از آمار و ارقام با آنچه مربیان از آمار و داده های فنی باید بفهمند، فاصله ای عمیق دارد. ما بی خبر از تصمیم های پیش از بازی، بی خبر از نقشه ها و طرح ها، به یک مشت عدد اکتفا می کنیم، فوتبال اما وابستگی اش به این عددها و داده های فنی نوع دیگری است. با شمردن و آمارگیری اگر می شد فوتبال را بررسی فنی کرد، فرمول ها در اختیار همه قرار می گرفت. دیگر فوتبال بود و چند یا چندین فرمول. فوتبال اما حکایت دیگری دارد. اشاره های بی اساس را فراموش کنیم.
این لیگ نه به خاطر روشن نبودن قهرمانش کیفیت فنی بالایی داشته و نه اگر قهرمانش را 2 هفته پیش می شناختیم بی کیفیت می شد. در فوتبال از این خبرها نیست، ما اما عادت کرده ایم به این تحلیل های دم دستی، تحلیل هایی که از جدی ترین چهره های فوتبال ایران هم می شنویم و حتی نهادهای رسمی به آن استناد میکنند. لیگ شاید با در کورس بودن چند تیم تا هفته آخر جذاب تر باشد اما این جذابیت همیشه به معنی کیفیت بیشتر نیست، همانطور که هر بازی پرحادثه ای کیفیت فنی بالاتری ندارد. در برنامه نود اما بارها دیده ایم که بازی های پرحادثه که شاید کمی سرعت بیشتری هم داشته، تافته جدابافته ای از لیگ معرفی شده اند و عدد و رقم های به جا مانده از این بازی ها را با عدد و رقم های بازی های کلاس جهانی مقایسه می کنند و گاه امیدوار می شوند و گاه ناامید، امیدواری بیهوده و ناامیدی بی اساس.
متافوتبال - مراسم برترین های لیگ چهاردهم فوتبال ایران از ساعت 21 و 30 دقیقه شنبه، 3 تيرماه در سالن همایش های برج میلاد آغاز شد. مراسمي در خور شأن فوتبال!
متافوتبال – و با چه عقل و منطقی جایزه بهترین مهاجم(که وظیفه ذاتیاش گلزنی است) را به ادینیو ندادهاند الله اعلم. لابد چون در شناسنامهاش محل تولدی جز ایران حک شده است.
متافوتبال - ساعت 14 روز سه شنبه جلسه شروع شد. جلسهای که بیش از همه پیکان انتظار آن را میکشید. چند وقتی است که پرونده پیکان روی میز صالحی است و آقای رییس تمام جوانب را برای صدور رای این پرونده میسنجد. تکراری است اگر دوباره پرونده موتومبا را ورق بزنیم.
متافوتبال - فرشاد احمدزاده را پرسپولیس به راحتی آب خوردن از دست داد. سه فصل قبل، هافبکی تکنیکی و چپ پا از پارسه راهی پرسپولیس شد. بازیکنی که پیشتر برای تیم جوانان توپ زده بود. احمدزاده در پرسپولیس، تنها 19 سال داشت که بازی کرد.