تولد روز | اسطوره هلندی توپچی‌ها 46 ساله شد

"همیشه گفته‌ام که دنیس برگکمپ ایده‌آل‌ترین زوج حمله برای من بوده است. او برای هر مهاجمی یک رویاست‌"

اینها کلماتی است که تیری آنری در وصف برگکمپ گفت. آنری که در کنار بزرگانی همچون زیدان و دل‌پیرو بازی کرده است. این جمله‌ی تیری بیانگر این حقیقت است که دنیس بهترین بازیکن خارجی در طول تاریخ لیگ برتر بوده و احتمالاً نیز خواهد بود.

دنیس در مدرسه فوتبال آژاکس اولین مراحل رشد و ترقی را طی کرد. دوستان دنیس به او لقب «بچه‌ی لوس» را داده‌ بودند؛ زیرا از کوچکترین مسائل، احساس خطر می‌کرد و به‌طور کلی انسان گوشه‌گیری بود. دنیس در یک خانواده‌ی ورزشی پای به دنیا گذاشت. پدر او در تمام عمرش هوادار افراطی منچستریونایتد بود. «دنیس لاو» اسطوره منچستریونایتد، بت پدر دنیس بود. از همین‌رو تصمیم گرفت نام پسرش را به یاد این اسطوره؛ دنیس بگذارد.

 دست تقدیر چنین مقدور کرده بود که این دنیس چند ماه بعد، رودرروی شیاطین سرخ قرار بگیرد. به هر حال دنیس خیلی زود جذب مدرسه فوتبال آژاکس شد؛ جائی که در واقع پله‌ی اصلی پیشرفت وی نام گرفت. حضور در آن فصل برای این نوجوان خالی از دردسر نبود. دنیس گوشه‌گیر غالباً توسط هم‌سن و سال‌های خود مورد آزاد و اذیت قرار می‌گرفت، اما وقتی پای فوتبال به میان می‌آمد بر همه آنها غلبه می‌کرد.

در سال 1993 بود که او به آبی‌پوشان میلان، یعنی اینترمیلان پیوست. اما در سال 1995 اوضاع برای برگکمپ اصلاً مناسب نبود و او شرایط بدی را در میلان تحمل می‌کرد و به همین دلیل ساز جدایی کوک کرد و خواهان پیوستن به لیگ انگستان شد.

7.5 میلیون پوند مبلغی بود که آرسنال برای مرد یخی پرداخت کرد. ماسیمو موراتی پس از پیوستن دنیس به آرسنال به طعنه خطاب به توپچی‌ها گفت: "آرسنال خوش شانس خواهد بود اگر دنیس10  گل به ثمر برساند."

16 گل نتیجه‌ی تلاش دنیس در آن فصل بود اما هنوز فشار رسانه‌ها بر وی نا عادلانه بود . فشار به حدی رسید که گولیت نیز به شکایت درآمد. او معتقد بود که دنیس هم یک مهاجم کلاسیک است و هم یک هافبک و باید در جای مناسب از او استفاده کرد تا در زمان مناسب توانایی‌اش را کامل نشان دهد.

اما آمار به سرعت به کمک دنیس آمد. تاثیر مستقیم در 75 درصد گل‌های آن فصل آرسنال به اندازه‌ای کافی بود که همگان را به سکوت وا دارد. وی به عنصری حیاتی در یکی از بهترین و قوی‌ترین تیم‌های لیگ برتر تبدیل شد. با وجود اینکه او توسط آرسن ونگر خریداری نشد اما همواره نقش اصلی را در تیم کلاسیک، با تکنیک و حرفه‌ای تیم رهبری سرمربی فرانسوی ایفا می‌کرد.

وی در ضربه زدن به توپ شگفت‌انگیز بود، دید فوق‌العاده‌ای در پاس دادن داشت که در کنار تونایی بالایش در گلزنی‌ از او یک بازیکن بسیار موثر و مطرح ساخته بود. او همواره به فکر این بود که چه چیز بیشتر برای تیم مفید است تا خودش. فوتبال همیشه برای او چیزی بیش از گلزنی بود و آمار هر 2 بازی و نیم یک گل گواه این موضوع است.

دنیس توانایی نابود کردن حریف تنها با یک پاس رویایی را دارا بود، پاس‌هایی که تا آن زمان در هیچ کجای مانندش را ندیده بودیم. مثال خوب این پاس‌ها؛ حرکت او در برابر یونتوس و پاس خوبش به فردی لیونگبرگ بود که سه بازیکن را دریبل زد و با وجود اینکه نمی‌توانست فردی را ببیند اما چشم بسته او را پیدا کرد و توپ را برایش ارسال کرد.

 
او همچنین قدرت ویران‌سازی حریف به تنهایی را نیز داشت. اگر در روز بازی وی در شرایط آرمانی‌اش بود، به تنهایی بزرگان جزیره را به گریه در می‌انداخت. هت‌تریک او دربرابر لستر در سال 1997‌، گل به یاد ماندنی‌اش در برابر آرژانتین در جام جهانی 1998 و گل زیبایش مقابل نیوکسل، تنها نمونه‌هایی از هنرنمایی‌های برگکمپ بود.

برگکمپ در فصل اولش خوب عمل کرد و باعث شد امثال موراتی دیگر اجازه اظهار نظر نداشته باشند. اما این بهترین فصل برای او نبود. بهترین عملکرد او در 29 سالگی‌اش بود یعنی فصل 98-1997. آرسنال توانست در آن فصل لیگ و حذفی را از حریف همیشگی‌اش یعنی منچستریونایتد برباید. با وجود اینکه او در چند بازی آخر که شامل فینال حذفی در ومبلی نیز بود مصدوم شد اما اینها هیچ کدام باعث نشد تا او به عنوان بهترین بازیکن جزیره انتخاب نشود و در همین سال بود که سومین فوتبالیست برتر جهان نیز شناخته شد. وی همچنین رکوردی به یاد ماندنی از خود به جای گذاشت؛ سه گل او مقابل لستر به عنوان گل اول، دوم و سوم ماه جزیره انتخاب شد.

او در تیم ملی نیز موفق بود اما با وجود تلاش‌های بسیار او، کلایورت، اورمارس و همچنین برادران دیبوئر، هلند در جام جهانی نتوانست به فینال راه یابد و در نیمه نهایی مغلوب برزیل شدند

سال2003-2004 به نوعی آخرین فصل فوتبالی برای او بود اما وی باز هم یک سال دیگر با آرسنال تمدید کرد .برگکمپ اذیت کردن مدافعان حریف را همچنان ادامه داد با وجود اینکه عملکرد خوبی نداشت . در نقل و انتقالات زمستانی آرسنال خرید جدیدش یعنی آنتونیو ریس را معرفی کرد. ریس جوان با انگیزه، آشنایی زیادی با لیگ برتر نداشت در نتیجه تاثیری بر دقایق بازی کردن دنیس نگذاشت .

در بهار بود که برگکمپ باز هم چرخ بازیش شروع به چرخیدن کرد و گل‌هایش مقابل چلسی، سلتاویگو و بولتون، تیری آنری را مجبور ساخت تا از او تمجید کند: «با بازیکنان زیادی بازی کرده‌ام. او مثل زیدان نیست که حریف را گول بزند اما نمی‌دانم آیا کسی در تمام جهان وجود دارد که به سرعت بازی را ببیند و به سرعت او تصمیم بگیرد ؟ هر کسی که با او هم‌بازی بوده باشد به شما خواهد گفت که دنیس چه بازیکن زرنگی‌ است»

آرسنال قهرمانی را در وایت هارت لین به دست آورد. ، شاید به نوعی شیرین ترین قهرمانی ها ، تساوی دو بر دو مقابل تاتنهام و به دست آوردن جام آن هم در ورزشگاه دشمن همیشگی . دنیس آن بازی را از ابتدا شروع کرد و روی هر دو گل تاثیر گذار بود. آرسنال در این فصل توانست رکورد باور نکردنیه یک فصل بدون شکست را از خود به جا بگذارد . آرسنال فصل رویاییش را با پیروزی 2-1 در خانه به پایان رساند . در بازی که دنیس ثابت کرد که چرا یک سال دیگر باید در آرسنال بماند . در نیمه دوم این بازی بود که او فرار ویرا را با پاس خودش تکمیل کرد تا بازی 2-1 به پایان برسد . وقتی از او پرسیدند کدام یک از این سه لیگی که با آرسنال فتح کرده ای از همه شیرینتر بوده است او پاسخ داد " همیشه آخرین ، بهترین است . پس این جام نیز شیرینی دیگری داشت زیرا ما شکست ناپذیر بودیم "
 

در سال 2006 یازدهمین فصل همراهی آرسنال به پایان رسید و دنیس پس از فینال دراماتیک مقابل بارسا از دنیای فوتبال خداحافظی کرد تا پایانی بزرگ به 20 سال زندگی فوتبالی که سرشار از گل‌های زیبا و لحظات شگفت‌انگیز بود بدهد.

وی هم‌اکنون به عنوان دستیار در آژاکس مشغول فعالیت است.