بهناز میر مطهریان | یک سوم گل‌های تراکتور، به نام ادینیو

بیراه نیست اگر بگوییم تراکتورسازی بخش عمده‌ای از موفقیت‌هایش در فصل جاری را مدیون لوسیانو ادینیوی برزیلی‌ است. او به تنهایی تقریباً یک سوم از کل گل‌های تراکتورسازی را به نام خود ثبت کرده است. پاس گل‌ داده، موقعیت‌سازی کرده و در کل نقش تأثیرگذاری در موفقیت‌های تیمش داشته است. در یک مقایسه کلی شاید حتی بتوان گفت تفاوت تراکتور بدون ادینیو و تراکتور با ادینیو شاید چندین پله در جدول رده بندی باشد.
او هدفش را از ابتدای فصل تعیین کرده بود؛ 20 گل در یک فصل و کسب عنوان آقای گلی، هدفی بود که ادینیو به محض ورود به تراکتورسازی برای خود ترسیم کرده بود. 20 گلی که تا این هفته از رقابت‌ها 19 گل آن را به ثمر رسانده و بیستمین گل را برای بازی با نفت تهران و جشن قهرمانی کنار گذاشته است. در واقع ادینیوی برزیلی حالا با 19 گلی که از مجموع 55 گل تراکتورسازی به ثمر رسانده، با اختلاف 7 گل با سجاد شهباززاده، صدر جدول گلزنان لیگ برتر را به خود اختصاص داده است.
قطعاً سجاد شهباززاده در مسابقه دربی نمی‌تواند 7 گل برای استقلال به ثمر برساند و با توجه به این موضوع ادینیو در هر حال با شکستن رکورد عمادرضای عراقی باید آقای گلی‌اش را در این فصل جشن بگیرد. نکته قابل توجهی که در آقای گلی ادینیو نباید از قلم انداخت، سهم بسیار ناچیزی است که پنالتی‌ها در آقای گلی ادینیو داشته‌اند. این موضوع در زمان مربیگری رسول خطیبی و رقابت‌های نیم‌فصل اول می‌رفت تا به یکی از معضل‌های اصلی تراکتورسازی تبدیل شود. چرا که رسول خطیبی با وجود اینکه تلاش ادینیو را برای آقای گلی می‌دید اما هیچ وقت او را به‌عنوان زننده ضربات پنالتی
 انتخاب نمی‌کرد!
هرچند این تصمیم خطیبی را به این موضوع ربط می‌دادند که هر تیمی پنالتی‌زنی دارد و پنالتی زن تراکتورسازی ادینیو نیست اما واقعیت این بود که خطیبی به طور عجیبی از انتخاب ادینیو به‌عنوان زننده ضربه پنالتی طفره می‌رفت. به دنبال همین موضوع هم بود که او در نیم‌فصل اول تنها گل دومش در بازی با گسترش فولاد را از روی نقطه پنالتی به ثمر رسانده بود.
با آمدن تونی گرچه تعداد پنالتی‌های ادینیو بیشتر شد و او در نیم‌فصل دوم در کل 3 گل خود را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند اما باز هم مجموع 4 پنالتی از 19 گلی که او به ثمر رسانده، سهم ناچیزی است که پنالتی‌ها در گل‌های ادینیو داشته‌اند و این خود نکته‌ قابل توجهی است که آقای گلی او را ارزشمندتر می‌سازد.
ادینیو در 2394 دقیقه‌ای که تا این هفته از رقابت‌های فصل برای تراکتورسازی بازی کرده، در 20 مسابقه بازیکن فیکس میدان بوده است که در طول این 2394 دقیقه علاوه بر 19 گل، 6 پاس گل به ثمر رسانده و یک پنالتی هم برای تیمش گرفته است.
در برابر تمام این برتری‌ها و نقش تأثیرگذاری که این بازیکن در تراکتورسازی داشته، تنها نقطه ضعف ادینیو به بازی‌های آسیایی تیمش مربوط می‌شود. بعد از بازی‌های آسیایی و نمایش ضعیف ادینیو در این مسابقات بود که این سوال به وجود آمده که چرا بازیکنی با این سطح از فوتبال در رقابت‌های آسیایی درخششی ندارد؟ سوالی که شاید ذهن خیلی‌ها را به خود مشغول کرده باشد. برخلاف اینکه ادینیو همیشه موفقیت‌هایش را مدیون تلاش 11 بازیکن تراکتورسازی دانسته اما واقعیت این است که اختلاف سطح بازی او با سایر بازیکنان تیم، باعث می‌شود ادینیو در بازی‌های آسیایی آن بازیکن تأثیرگذار همیشگی نباشد. او در بازی با حریفان سایر کشورها که اغلب بازیکنانی هماهنگ و یکدست دارند، بازیکنان کناری‌اش را در سطح خود نمی‌بیند و نمی‌تواند آنطور که باید و شاید روی توانایی‌هایش مانور دهد. شاید اگر این ناهماهنگی‌ها هم از سوی مسوولان تیم‌ها برطرف شود، بتوان در فصل‌های آینده چهره‌ای به مراتب بهتر از ادینیو دید.