نوید صراف | پسر، پدر را از پای در آورد

امروزه نام رئال مادرید برای عموم طرفداران فوتبال یادآور تجمل، ولخرجی، مصرف‌گرایی و خرید بازیکنان صاحب نام شده است. باشگاهی که به پشتوانه‌ی نظام اقتصادی قدرتمندش و فعالیت‌های متنوعش در امور اقتصادی (از تبلیغات تلویزیونی گرفته تا عواید حاصل از تورهای گردشگری و شهرک‌های توریستی)، هر سال سود خالص بیشتری را به دست می‌آورد و از همین رو هیچ حد و مرزی در نقل و انتقالات نمی‌شناسد. نمونه‌ی این قضیه را می‌توان در پرداخت 100 میلیون یورو برای خرید گرت بیل به خوبی مشاهده کرد. اما ایراد کار اینجاست که رئال مادریدِ مدل فلورنتینو پرز، به نماد باشگاهی تبدیل شده که به سیستم پرورش جوانان در آکادمی‌اش بی اعتنا و بی اعتماد است. اکثر کارشناسان آکادمی رئال مادرید (La Fabrica) را جزو کم بازده‌ترین آکادمی‌های جهان می‌دانند.

لافابریکا به معنای کارخانه، لقبیست که آکادمی بازیکن‌سازی لاس‌ پلانکاس با آن خطاب می‌شود. تاریخچه‌ی این آکادمی به سال 1942 بر می‌گردد که یک باشگاه محلی در مادرید، به نام «AD PLUS ULTRA»، که در دسته‌ی سوم رقابت‌های فوتبالی اسپانیا فعالیت می‌کرد، در ازای حمایت مالی رئال مادرید، قبول کرد که باشگاه تغذیه‌کننده رئال از لحاظ بازیکن باشد. در سال 1972، این باشگاه تبدیل به تیم رزرو رئال مادرید موسوم به رئال مادرید کاستیا شد.

به طرز مشابهی در سال 1950، یک تیم فوتبال در رده‌های آماتور به نام «Real Madrid Aficionados» تاسیس شد که بعدها به عنوان تیم رزرو دوم رئال به «Real Madrid C» تغییر نام داد. جالب است بدانید سیستم آکادمی جوانان رئال مادرید، در اوسط دهه‌ی 50 توسط میگوئل مالبو و تحت نظارت مدیر وقت لاس پلانکاس یعنی ساتیاگو برنابئو یسته، تاسیس شد و رو به پیشرفت گذاشت. مالبو برای بیشـــــــتر از 50 سال مدیریت لا فابریکا را بر عهده داشت.

لافابریکا از شروع فعالیتش تا به امروز، بازیکن‌های بی‌شماری را از سیستم خود عبور داده و به رئال مادرید عرضه کرده است. برخی از این بازیکنان در موفقیت‌های رئال مادرید در رده‌ی جهانی و بین المللی، نقشی غیر قابل انکار داشته‌اند. یکی از دوره‌های پر افتخار لا فابریکا در محدوده‌ی سال‌های 1955 تا 1965 رقم خورد. رئال مادرید در این دوره‌ی تاریخی موفق به کسب 8 عنوان لالیگا، 1 کوپا دل‌ری و 6 عنوان قهرمانی اروپا شد. لازم به ذکر است که رئال در این همین دوره بود که برای اولین بار در تاریخ لالیگا، موفق شد رکورد 5 بار قهرمانی پیاپی در لالیگا را فتح کند (65-1961). تعدادی از محصولات لافابریکا که در این سال‌ها به روند موفقیت‌های مادریدیستا کمک کرده‌اند عبارتند از: پدرو کاسادو، انریکه ماتئوس، گرگوریو بنیتو، خوان سانتی استبان، مانوئل ولازکز، رامون گروسو، فرناندو سرنا و رامون مارسال.

از دیگر دوره‌های طلایی لافابریکا می‌توان به دهه‌ی 80 اشاره کرد. رئال در این دهه، با ترکیبی عمدتاً متشکل از بازیکنان پرورش یافته در لافابریکا، توانست برای بار دوم در تاریخ خود، رکورد 5 قهرمانی پیاپی در لالیگا را ثبت کند (1985 تا 1990). از دیگر افتخارات سفیدپوشان در این دوره، دو قهرمانیِ پیاپی لیگ اروپا (جام یوفای سابق) و سه بار پیاپی رسیدن به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا بود. از بازیکنان مطرح در ایــن دوره نیز می‌توان به امیلیو بوتراگوئه‌نو، چندو، مانوئل سانچیس، ریکاردو گایگو، میشل، سباستین لوسادا، میگل پاردزا و رافائل مارتین وازکز اشاره کرد.

در تیم کنونی رئال، ایکر کاسیساس از محصولات آکادمی این تیم است که همانطور که می‌دانید به نظر می‌رسد با توجه به خبرهای منتشره مبنی بر انتقال دخئا به مادرید، ایکر به پایان راهش در برنابئو رسیده و باید از لاس پلانکاس جدا شود. دنی کارواخال یکی دیگر از استعدادهای پرورش یافته در لافاریکا است که با پیوستن دانیلو به مادرید در تابستان، دنیل نیز به نیمکت‌ ذخیره‌ها باز خواهد گشت. خسه، مهاجم جوان و آینده‌دار لاس پلانکاس نیز پس از حضور گرت بیل و خامس رودریگز، فرصتی برای حضور در میدان پیدا نکرده و به نیمکت‌نشینی محض در این تیم مبدل گشته است.

در حقیقت رئال مادرید در سال‌های اخیر مهره‌های چندانی را از لافابریکای سابق و کاستیای کنونی به تیم‌اش نیافزده و یا اگر اضافه کرده، در تیم اصلی به آنها میدان نداده و در حقیقت فتیله‌ی یک استعداد دیگر را پایین کشیده است. به عنوان یکی از نمونه‌های بارز اخیر، می‌توان از آلوارو مورتای جوان نام برد.

در بازی برگشت نیمه‌ نهایی لیگ قهرمانان اروپا، رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو به تساوی 1-1 رسید ولی در مجموع با نتیجه‌ی 2-3 شکست خورد و از راهیابی به فینال باز ماند. در این بین نکته‌ی بسیار قابل توجه؛ تاثیر موراتا در رقم خوردن این شکست است. بازیکن سابق کهکشانی‌ها در بازی رفت، گل اول بانوی پیر را به‌ثمر رساند. در بازی برگشت نیز در مقابل دیدگان 84 هزار هوادار حاضر در ورزشگاه، گل تساوی بخش بیانکونری را وارد دروازه‌ی کاسیاس کرد تا رویای یازدهمین قهرمانی در اروپا به باد برود.

وی در ابتدای فصل با نظر کارلو آنچلوتی از رئال مادرید جدا شد. کارلتو در این مورد گفت: «آلوارو در رئال فرصت بازی کردن پیدا نمی‌کند. به همین دلیل باید به تیمی برود که به صورت مرتب بازی کرده و پیشرفت کند.»

البته موراتا در این مورد نظرش با سرمربی ایتالیایی رئال متفاوت است. وی در اینباره می‌گوید: «نمی‌فهمم چه اتفاقی افتاد. من خوب بازی می‌کردم ولی باز هم نیمکت‌نشین بودم. نمی‌خواستم که همیشه در ترکیب اصلی قرار بگیرم ولی دوست داشتم برخورد بهتری با من می‌شد. رابطه‌ی زیادی با آنچلوتی نداشتم. در حقیقت رابطه‌مان خوب نبود و همین باعث جدایی‌ام از رئال شد.»

آلوارو پس از پیوستنش به بیانکونری، چه در سیستم 4-3-1-2 و چه در سیستم 3-5-2، پارتنر خوبی برای کارلوس توز بود. مهاجم باهوش و جوان اسپانیایی بانوی‌پیر آنقدر این فصل خوب بود که بازیکن باسابقه و خوبی همچون فرناندو یورنته را نیمکت‌نشین کرد. موراتا در این فصل چه در سری‌آ و چه در لیگ قهرمانان اروپا یکی از بازیکنان بسیار کلیدی آلگری بوده و بی شک در فینال لیگ قهرمانان هم می‌تواند نقشی تعیین‌کننده داشته باشد.

البته از این امر غافل نشوید که بر اساس بندی در قرارداد این بازیکن، رئال می‌تواند موراتا را به مادرید بازگرداند. هرچند آلوارو از شرایطش در یووه کاملاً راضیست اما فراموش نکنید که رویای او همواره بازی کردن در برنابئو است.

با انتشار خبرهایی مبنی بر پیوستن آنچلوتی به منچسترسیتی، اکنون بیش از هر وقت دیگری گمانه‌زنی‌ها در مورد نشستن یورگن کلوپ روی نیمکت رئال در حال انتشار است. کلوپ که اعتقاد ویژه‌ای به استفاده از بازیکنان جوان دارد، در صورت در اختیار گرفتن سکان هدایت کهکشانی‌ها می‌تواند موراتا را به برنابئو بازگردانده و او را به یک ستاره‌ی جدید در آسمان مادرید مبدل کند.