امیر اسدی | دایی، سرمربی تیم رفقا!

علی دایی 23 هفته استراحت کرد، دور از فوتبال ماند، حرفی درباره پرسپولیس نزد تا فصل به پایان برسد. فصلی که با قهرمانی سپاهان همراه شد و البته کسب عنوان هشتمی از سوی پرسپولیس. دایی در این مدت طولانی استراحت کرد، با شرکت بسویک همکاری‌اش را آغاز کرد، به انگلیس رفت و روزهایی را در باشگاه استوک سیتی گذراند. جای خالی دایی در 23 هفته از لیگ برتر حس شد. دیگر کسی نبود که حرف از پشت پرده‌ها بزند و حقایق را بگوید.

برای لیگ پانزدهم اما از حالا بحث درباره بازگشت دایی داغ است. با توجه به حضور برانکو در پرسپولیس، راهی برای مربیگری دایی در این تیم وجود ندارد. پس می‌ماند چند گزینه دیگر نظیر نفت تهران، سایپا و راه‌آهن. تیم‌های شهرستانی جایی در میان اولویت‌های دایی ندارند، چون او کار و فعالیت در تهران را به مربیگری در بهترین تیم‌های شهرستانی ترجیح می‌دهد.

در هفته‌های اخیر بحث حضور علی دایی در سایپا به میان آمد. مدیرعامل جدید سایپا اصالتا اردبیلی است و همین همشهری بودن با علی دایی باعث شد تا نام سرمربی سابق پرسپولیس کنار این تیم شنیده شود. همین شایعه اما استعفای مجید جلالی را به همراه داشت. آقا معلم چند روز حرف از خداحافظی زد، چون حس می‌کرد که مسوولان سایپا برای جانشینی او با علی دایی وارد مذاکره شده‌اند. گزینه دایی اما سایپا نیست، به همین خاطر مسوولان این تیم با جلالی جلساتی برگزار و از او خواسته‌اند تا برنامه‌اش را برای ادامه همکاری با سایپا ارائه بدهد.

دایی به سایپا نمی‌رود، چون سودای بازگشت به راه‌آهن را در سر دارد. تیمی که به مدت دو سال، هدایتش بر عهده او بود و نتایج مطلوبی هم کسب کرد. بقای راه‌آهن با فرهاد کاظمی بهترین خبری بود که دوستان علی دایی در هفته پایانی لیگ شنیدند. همان دوستانی که قرار است راه‌آهن را بخرند و مالکیت این باشگاه را به عهده بگیرند.  با حضور دوستان سرمایه دار دایی در راه‌آهن، او هم به این باشگاه باز می‌گردد تا سومین فصل حضورش در این تیم را سپری کند. گفته می‌شود تا یک هفته آینده، تکلیف انتقال مالکیت راه‌آهن به دوستان دایی قطعی می‌شود تا سرمربی سابق پرسپولیس پا به باشگاهی بگذارد که پیشتر خاطرات خوشی از آن داشت.

اگر این انتقال قطعی شود، دایی به‌عنوان سرمربی هدایت راه‌آهن را به عهده می‌گیرد و البته علیرضا رحیمی هم همچنان به‌عنوان مدیرعامل باشگاه به کارش ادامه می‌دهد. هدف دایی و دوستانش بستن تیمی قدرتمند است. تیمی که بتواند بازیکنان بزرگی جذب و سهمیه آسیا کسب کند. برای رسیدن به این هدف، مهم‌ترین نکته آغاز به کار در زمان مناسب است. به همین دلیل و بلافاصله بعد از انتقال مالکیت، دایی و کادر فنی‌اش کار خود را آغاز می‌کنند تا زمان را از دست ندهند.

حضور دایی در راه‌آهن را می‌توان یک اتفاق جالب قلمداد کرد. حضور او در لیگ باعث بالا رفتن جذابیت مسابقات می‌شود و البته درصد توجه را هم افزایش می‌دهد. اگردایی باشد، تفاوت بسیاری در لیگ مشاهده خواهیم کرد تا وقتی که او نباشد. پس می‌توانیم منتظر یک لیگ جذاب باشیم، با دایی و این بار روی نیمکت راه‌آهن. به شرطی که تا هفته آینده تکلیف انتقال این باشگاه به دوستان او قطعی شود.

فرهاد کاظمی با نداری‌های راه‌آهن ساخت، معجزه کرد و این تیم را در لیگ برتر نگه داشت. اگر انتقال راه‌آهن قطعی شود، دیگر او را روی نیمکت مربیگری این تیم مشاهده نخواهیم کرد و این نمونه بارز بی رحمی فوتبال است. فرهاد کاظمی البته تاکید کرده که مدیران راه‌آهن از او خواسته‌اند تا با تیمی مذاکره نکند اما با انتقال سهام باشگاه، دیگر نمی‌توان به ادامه حضور این مربی باتجربه خوشبین بود. کاظمی می‌رود تا دایی بیاید. شبیه یک تراژدی است، تراژدی برای مردی که راه‌آهن را در لیگ حفظ کرد. با دست خالی و بدون امکانات.