شهرام وزيری‌ | اخلاق در چرخه مصلحت

امروزه روزی که اخلاق چنین به نرخ مصلحت در بلندای این فوتبال معامله می‌شود دیگر چه انتظار از دامنه و پایین‌نشینانش، چه انتظار از کهتران که گمشدگی اخلاق را از روی دست مهترانش ننویسند ! در هنگامه‌ای که حکایت این جناب کی‌روش در دیوان گل و بلبلی فوتبال‌مان هرروز بیشتر از دیروز خواندنی‌تر می‌شود و چنین که می‌رود اکابر ورزش به مصلحت زمانه در صف حامیان سرمربی به هم تنه زده وتغییر جبهه می‌دهند، تو در این مصلحت‌جویی دیگر چه توقع از آن بازیکنی داری که عربده کش میدان‌ها نباشد و نسق گیرش در بیرون میدان‌ها!؟ دیگر چه انتظار که در چنین ملغمه‌ای خودساخته در آن پرسپولیس خانزاده‌ها و صادقیان‌ها و مکانی‌ها بتوانند اخلاق گمشده را در لابه‌لای پایه میزها و در پس و پیش صندلی‌های مدیرانش جست‌وجو کنند یا در هم استقلالش مصلحت در حضور بابرکت کرار‌ها بر اصول بی‌برکتش نچربد!؟ تو بخوان وقتی آب‌شان و دانه‌شان از دست پربرکت چنین مدیرانی بریزد و امتیاز میزنشینی رییسان به امتیاز‌های میدانی چنین مرئوسان گره بخورد آیا نباید اخلاق در پس و پیش این معرکه سوداگرانه چنین که می‌رود رنگ ببازد !؟ امروزه در انتصاب کدامین مدیرفوتبال فاکتور اخلاق و اخلاق‌مداری لحاظ می‌شود که انتظار داریم در هنگامه انتخاب و به تبع آن زمان عقد قرارداد بازیکنان مورد ملاحظه قرار گیرد... . چرا نباید... باید هم جناب رییس کمیته اخلاق فدراسیونی که این فوتبال را مدیریت می‌کند به اعتباری میان مصلحت و اصول دچار آچمز اخلاقی شود و بیش از اینکه از درد این فوتبال بنالد از درد خود و دغدغه‌هایش بنالد !. بخوانید «... در برخورد با یک فرد خاطی نباید طوری تصمیم بگیریم که باشگاه متضرر شود... نمونه‌اش همین پرونده جاسم کرار بود که ما نمی‌توانستیم به باشگاه استقلال برای یک بازیکن ضربه بزنیم... الان هم ماجرای بازیکنان پرسپولیس برای من دغدغه شده و به صورت ویژه روی این موضوع فکر می‌کنم... رفتار خانزاده و مکانی به هیچ عنوان قابل گذشت نیست و جای کوچک‌ترین دفاعی هم ندارد اما چرا در این شرایط حساس که پرسپولیس به هر دلیلی خطر سقوط را هم احساس می‌کند باید تاوان سنگینی به خاطر بی‌انضباطی دو بازیکن خود بدهد؟... باتوجه به اینکه پرسپولیس با همین شرایط بدش چندی دیگر باید به مصاف استقلال برود، اگر ما آنها را محروم کنیم هوداران‌شان خواهند گفت فلانی استقلالی است ومی‌خواست که پرسپولیس در داربی ببازد... البته همان طور که گفتم رفتار بازیکنان پرسپولیس اصلا جای تخفیف ندارد... اما من که نباید بازیکن را نابود کنم و سرش را ببرم یا حکمی بدهم که فوتبالش تباه شود... با محرومیت بازیکن باشگاه به‌شدت ضرر می‌کند و اگر محروم نشود مشکل دیگری به وجود می‌آید... نه می‌توانیم مجازات سبک داشته باشیم ونه می‌توانیم به همین راحتی آنها را محروم کنیم... حتما باید شرایط حساس باشگاه راهم لحاظ کنیم... همان طور که منافع باشگاه استقلال رادر رسیدگی به پرونده کرار لحاظ کردیم و... ...». سخنان جناب رییس کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال کم جای تامل ندارد... اما تامل بیشترش وقتی است که ایشان با ذکر دو «اما» در سخنان خود بد جوری خاطر خطیر اخلاق و اخلاق‌مداری را که خود پاسدارش هستند آزرده می‌کند ! «اما»  اول ایشان در سخنان‌شان آنجایی است که می‌فرمایند... رفتار خانزاده و مکانی به هیچ عنوان قابل گذشت نیست و جای کوچک‌ترین دفاعی هم ندارد. اما چرا در این شرایط که پرسپولیس در خطر سقوط است باید تاوانش را بدهد !؟ و اما... «اما» دوم‌شان این است که... اگر ما آنها را محروم کنیم هواداران‌شان می‌گویند فلانی استقلالی است و می‌خواهد پرسپولیس در داربی تضعیف شود و ببازد. اما من که نباید بازیکن را نابود کنم و سرش را ببرم یا حکمی دهم که فوتبالش تباه شود... ... !؟ خب از آنجایی که چکش عدالت فعلا در دست ایشان است و از سویی هم جنابش با پاسداری اخلاق در فوتبال چنانچه خود گفته کم دغدغه تصمیم‌گیری و کم‌دغدغه صدور حکم مربوطه را ندارد... بایدهم در ابراز نظراتش چکش عدالت یکی به نعل اصول‌ زده شود ویکی به میخ مصلحت... چرا که نه!؟