مینا مهری | کهکشان بدشانسی / درباره بدشانس‌ترین رئال مادرید تاریخ

مینا مهری / تحریریه متافوتبال | هفته گذشته لیگ قهرمانان اروپا،فصل 2014-2015 برای سفید خامه ای های مادرید  با قبول شکست در مقابل یوونتوس و حذف از گردونه این رقابت ها تمام شد. کهکشانی‌ها این فصل  در هر سه تورنومنتی که در آن حضور داشتند ناکام ماندند و حالا حریف دیرینه آن‌ها، بارسلونا فرصت کسب سه گانه را پیدا کرده است. اما چه عاملی اما باعث شد تا رئال مادرید، با وجود خرید‌های گران قیمت و پر سر و صدای خود، در این فصل موفق به کسب هیچ عنوانی نشود؟ شاید دلایل زیادی مانند ضعف کادر فنی، ضعف مدیریت و بد بودن بازیکنان مدنظر مخاطبان باشد، اما قصد داریم در این نوشته، از یک عامل دیگر رونمایی کنیم؛ بدشانسی!

روزنامه آ.اس، در هفته‌ای که گذشت در گزارشی اعلام کرد رئال مادرید فقط یک تیرک، تا تبدیل شدن به بدشانس ترین تیم قرن فاصله دارد. این روزنامه چاپ مادرید، در این گزارش نوشت که  کهکشانی‌ها تا کنون 30 بار تیر دروازه حریفان در رقابت‌ های لالیگایی را به لرزه در آورده اند. ذهن مخاطبان پیگیر رقابت‌های لالیگا با شنیدن این خبر فورا به سمت دیدار لوس بلانکوس با والنسیا و آن 4 تیرک باور نکردنی می‌رود، پس از آن هم سرکشی تیرک در مهار توپ رونالدو درالکلاسیکو. تیرک‌هایی که هر کدام می‌توانستند سرنوشت لیگ اسپانیا را به شکلی دیگر رقم بزنند. بدشانس ترین تیم لیگ قهرمانان تا کنون تیم بارسلونا در فصل 2008-09 بوده است که در آن فصل 31 بار  تیر دروازه حریفان را به لرزه درآورد. این بار اما این تیرک‌ بی رحم، در دیدار رفت دور نیمه نهایی رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا به جنگ با رئالی‌ها برخواست. جایی در دقیقه پایانی نیمه اول، جیمز رودریگز از درون محوطه 6 قدم توپ را با ضربه سر نتوانست وارد دروازه خالی یوونتوس بکند و تیر دروازه را به لرزه انداخت. در حقیقت گل دوم رئال در خانه یوونتوس، ورق را به نحوی برمی‌گرداند و شاید امروز ما برای فینال لیگ قهرمانان اروپا، چشم به راه ال کلاسیکو بودیم!

دیگر روزنامه معتبر چاپ مادرید، مارکا، به یک نوع دیگر از بدشانسی پرداخته است. بدشانسی‌ای که همراه با سو مدیریت نیز هست. گارسیا اوجوآ، یادداشت نویس این روزنامه، ادعا می‌کند رئال مادرید در فصلی که گذشت، 62 هفته بازیکنان خود را به دلیل مصدومیت در اختیار نداشته است. او به طور جز به جز به بررسی این موضوع پرداخته است و تمام بازیکنان مصدوم رئال، مدت مصدومیت و تعداد دفعات مصدومیتشان را مشخص کرده است. با این مقاله مارکا در حقیقت معلوم نیست تیغ انتقاد ها را باید به سمت چه کسی گرفت. کادر پزشکی؟ بدنسازهای باشگاه یا سرمربی تیم؟ و البته شاید تمامی آن ها  کسانی هستند که درباید مقابل این حجم از مصدومیت باید پاسخگو باشند.
 

لوکا مودریچ، رکورد دار دوران مصدومیت در رئال مادرید است. او که در دیدار تیم ملی کرواسی برابر ایتالیا، دچار مصدومیت شد، بعد از بازگشت به میادین پس از 3 ماه، خیلی زود دوباره اسیر یک مصدومیت دیگر شد و فصل را به طور کامل از دست داد. این ملی پوش کروات، مرد شماره یک میانه میدان رئال بود و روزهای بد برنابئو، با شروع مصدومیت مودریچ آغاز شد.

گران قیمت ترین بازیکن تاریخ فوتبال هم در فصلی که گذشت، شرایط فیزیکی خوبی نداشت. گرت بیل ولزی، در 3 مقطع از فصل دچار مصدومیت شد که 2 بار از این‌ها تکرار همان مصدومیت اولیه بود. او که در ماه اکتبر از ناحیه عضله پیریفورمیس، دچار مشکل شده بود،  تنها 3 دقیقه پس از بازگشت خود به میادین، دوباره دچار مصدومیت شد. خبرنگارانی که روز بعد در والدیباس – زمین تمرین رئال مادرید – حاضر بودند،  سر و صداهایی باور نکردنی از دفتر مدیریت باشگاه می‌شنیدند. فلورنتینو پرز، تمام مسئولان سلامت بیل را به دفتر خود فراخوانده بود و با آن‌ها به بدترین شکل ممکن صحبت می‌کرد. جواهر 100 میلیون یورویی پرز، به طور کامل بهبود نیافته بود، ولی کادر پزشکی و فنی با هماهنگی یک دیگر ترجیح داده بودند تا از او استفاده کنند. این مصدومیت‌ها بیل را فرم ایده‌آل خود دور کرد و باعث شد تا او نتواند توانایی‌های خود را به رخ حریفان بکشد.

یکی دیگر از بازیکنانی که این فصل زیاد دچار مصدومیت شد، سرخیو راموس بود. هرچند به دلیل وجود رافائل واران، نبود یکی از مدافعان مرکزی اصلی رئال در زمین چندان احساس نمی‌شود، اما سرخیو راموس در فصلی که رو به پایان است، در 6 مقطع دچار مصدومیت شد. مصدومیت‌های او هم اغلب تکراری بودند و یک درد کهنه مدام او را اذیت می کرد.

سامی خدیرا و فابیو کوئنترائو، این فصل کلا به چشم نیامدند. ملی پوشان آلمانی و پرتغالی رئال مادرید، در همان ابتدای فصل دچار مصدومیت شدند. در نیم فصل و پس از بهبود جزئی، دوباره در بازی های ملی دچار مصدومیت شدند و فصل را از دست دادند. هر چند آن ها الان توانایی بازی کردن دارند، اما یک فصل دوری از میادین، آن ها را از وضعیت ایده آل‌شان دور کرده است.

آسیر ایارامندی، مردی که تاکنون هیچ کس نفهمیده چرا پرز برای به خدمت گرفتن او 40 میلیون یورو به بیلبائو تقدیم کرده است هم این فصل با مشکل مصدومیت رو به رو بود. او که در شرایط آرمانی خود هم از کییت چندانی برخوردار نیست، این فصل بهانه مصدومیت را هم در جیب داشت تا با خیال راحت به بد بازی کردن خود ادامه بدهد!

جیمز رودریگز، خرید 80 میلیونی و تاثیر گذار رئال مادرید هم دو ماه از این فصل پر حاشیه را از دست داد. این ستاره کلمبیایی که در همین فصل اول حضور خود، به دومین مرد تاثیرگذار رئال مادرید بعد از رونالدو تبدیل شده است، در 2 ماهی که به همراه مودریچ در میادین حضور نداشت، شاهد کسب بدترین نتایج توسط هم‌تیمی های خود بود.

مارسلو، کارواخال، کریم بنزما، په‌په و ایسکو، همه بازیکنانی بودند که حداقل یک ماه از میادین دور بودند.

به این اسم‌ها که نگاهی می‌اندازیم، می‌بینیم دوازده نفر از بازیکنان اصلی رئال مادرید هر کدام حداقل یک ماه از میادین فاصله داشتند. در حقیقت فقط کریس رونالدو و تونی کروس بودند که از بین مردان اصلی کهشکانی‌ها جان سالم به در بردند. تونی کروس در تمام رقابت‌ها مجبور بود سنگین ترین پست در بازی کارلو آنچلوتی – پست شماره 6 – را عهده دار باشد و در اواخر فصل بازیکنی کاملا خسته به نظر می‌رسید.

با تمام این تفاسیر، کمتر مادریدی‌ای وجود دارد که کارلو آنچلوتی را به خاطر عدم موقیت در کسب حداقل یک جام ببخشد. در مادرید این بهانه‌ها قابل قبول نیست و شما یا باید جام بیاورید، یا از طرفداران خداحافظی کنید.

بیشتر از 30 سال است که هیچ مربی کهکشانی ای نتوانسته فصلی بعد از فصل بدون جام در مادرید را روی نیمکت این تیم بنشیند. این‌گونه به نظر می‌رسد این سنت همچنان پا برجا باشد و کارلتو در انتهای فصل راهی تیمی دیگر شود تا بخت خود را در آن جا بیازماید و رئال به همراه مدیر ماجراجویش، دروازه‌های کهکشان خود را به روی یک ستاره دیگر باز کنند. ستاره‌ای که احتمالا از آلمان و از پشت دیوارهای وست فالن راهی پایتخت اسپانیا خواهد شد.