حمیدرضا عرب | استقلال رایکوف جدید می‌خواهد

میان مربیانی که این روزها به ‌عنوان جانشین امیر قلعه‌نویی مطرح می‌شوند هیچ یک از صلاحیت کافی برای احراز این پست برخوردار نیستند.

جریان‌های رسانه‌ای در روزهای اخیر کوشیده‌اند برخی گزینه‌های مورد نظر خود را به نیمکت استقلال بچسبانند. از یک سو پرویز مظلومی تلاش‌های آشکاری برای بازگشت دوباره به نیمکت استقلال داشته و از سمت دیگر فرهاد مجیدی. این دو در روزهای اخیر با مصاحبه‌های جهت‌دار در تکاپوی تسخیر جایگاهی هستند که پیش‌تر در اختیار امیر قلعه‌نویی بود. مردی که در تاریخ لیگ برتر، عناوین بسیاری را برای استقلال به چنگ آورد و پرجاذبه‌ترین مربی لیگ نیز محسوب می‌شد.

همین سرمربی موفق که 3 قهرمانی را با استقلال و 2 قهرمانی را با سپاهان به دست آورد اما در رقابت‌های برون‌مرزی هرگز موفق نبود. امیر به رغم آنکه در فصل دوازدهم توانست استقلال را تا مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا بالا ببرد اما از دستیابی به قهرمانی ناتوان بود. همان روزها که قلعه‌نویی نتوانست قهرمانی آسیا را به چنگ آورد طرحی از سوی نزدیکان به این باشگاه پیشنهاد شد که اگر استقلال می‌خواهد قدمی رو به جلو بردارد و احیانا در آسیا به توفیق بیشتری دست یابد و حتی قهرمانی‌های دوباره را تکرار کند با سرمایه‌گذاری مطلوب‌تر و استخدام مربیان طراز اول به این سمت قدم بردارد. سپردن نیمکت استقلال پس از امیر قلعه‌نویی به گزینه‌هایی مانند مظلومی و مجیدی اوج فاجعه است. پرویز در دو فصلی که هدایت استقلال را برعهده داشت به رغم تمام فتوحاتی که در دربی‌ها به دست آورد و حتی قهرمان جام حذفی شد اما در رقابت‌های آسیایی ناکام بود.

شاید اگر مظلومی در آن دو فصل می‌توانست در لیگ قهرمانان آسیا نتایج بهتری بگیرد اکنون با موافقان بیشتری روبه‌رو بود اما دقیقا او نیز از همان نقطه با مخالفت روبه‌رو است که دیگر همکاران داخلی‌اش با آن مواجه‌اند. هیچ کدام از مربیان داخلی که هدایت استقلال را در سال‌های گذشته برعهده داشته‌اند در رقابت‌های برون‌مرزی موفق نبودند.

پس از ناصر حجازی و منصور پورحیدری که دست پرورده رایکوف هستند دیگر مربیان هیچ گاه در آسیا جایگاه رفیعی به دست نیاوردند. امیر قلعه‌نویی هم در قامت موفق‌ترین مربی داخلی فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا عمیقا ناکام بود و حال که او به‌عنوان موفق‌ترین مربی داخلی دیگر گزینه مناسبی برای استقلال به حساب نمی‌آید به طور قطع باید سراغ مربیانی رفت که صاحب دانش فنی بیشتری بوده تا استقلال را به آنچه در رقابت‌های آسیایی انتظار می‌رود برسانند. وقتی می‌شنویم که قرار است استقلال فصل آینده را به مظلومی و مجیدی بسپارند سخت نگران آینده آبی‌ها می‌شویم. حامیان رسانه‌ای این دو مربی بی‌آنکه توجهی به آینده باشگاه استقلال داشته باشند و نیاز اصلی را درک کنند تنها برای آنکه قلعه‌نویی له شود نام مظلومی و مجیدی را مطرح می‌کنند. سناریویی که بی‌شک اگر از سوی مدیران و مالکان آینده باشگاه استقلال شناسایی نشود صدمات بسیاری به استقلال وارد می‌کند.

آنها که دلشان برای استقلال می‌سوزد عمیقا اعتقاد دارند که انتخاب سرمربی خارجی درجه یک اکنون نیاز اصلی این باشگاه است. استقلال با امیر قلعه‌نویی در سال‌های گذشته به آنچه می‌خواسته دست یافته است. قهرمانی‌هایی در لیگ و قهرمانی‌هایی در جام حذفی و در دربی‌ها نیز گاهی برنده بوده و گاهی بازنده. اکنون زمانی است که استقلال باید تحولی بزرگ را روی نیمکت خود تجربه کند. نه با اسامی و نام‌هایی که می‌شنویم. حتی علی منصور نیز نمی‌تواند آن آرمان مربی دلخواه استقلالی‌ها باشد. منصوریان به رغم موفقیت‌هایی که در لیگ چهاردهم داشت و هنوز هم فرصت دستیابی به سکوهای بالاتر را هم دارد اما او نیز از تجربه کافی بهره‌مند نیست.

شاید در نهایت روزی منصوریان بتواند استقلال را در لیگ به سکوی نخست برساند که علی‌الظاهر توانایی‌اش را هم دارد اما همین مربی آینده‌دار آیا می‌تواند استقلال را به آنچه در آسیا مدنظرش است برساند؟ بدون شک دایره اطلاعات علی منصور هم در رقابت‌های برون‌مرزی وسیع نیست و او نیز به مانند بسیاری از مربیان ایرانی که در بازی‌های برون‌مرزی همواره با چالش مواجه بوده‌اند نمی‌تواند کار شاقی را انجام دهد. به همین جهت انتظار است که استقلال از یک مربی بزرگ خارجی سود ببرد تا شاید در آینده‌ای نه چندان دوره به فینال لیگ قهرمانان آسیا برسد. جایگاهی که در چهارده دوره‌ای که از لیگ برتر پشت سر گذاشته‌ایم به رویا بدل شده است و این باشگاه هرگز نتوانست با مربیان داخلی‌اش در رقابت‌های آسیایی به موفقیت دست یابد.

تکمله:

برخی از پیشکسوتان باشگاه استقلال مصاحبه علیه حامیان طرح استخدام مربیان خارجی را کلید زده‌اند در حالی که نگاهی به تاریخ این باشگاه نشان می‌دهد مردی به نام رایکوف یوگوسلاو منشأ خدمات فراوان بوده است. مردی که توانست سازنده نسل‌های موفقی از مربیان آینده استقلال هم باشد. در تایید این ادعا می‌توانید افتخارات رایکوف را ورق بزنید نگاهی هم بیندازید به نتیجه کاری مربیانی همچون پورحیدری و حجازی که در رقابت‌های برون‌مرزی نیز همواره مربیان موفقی بوده‌اند. مالکان و مدیران آینده باشگاه استقلال اگر به دنبال تحولند می‌توانند الگوهای شکل گرفته از دوران گذشته را دوباره مرور کنند. آری استقلال به مردانی همچون رایکوف نیاز دارد.