«ژرمن‌بال» | پدیده‌های جدید برای نخستین بار در بوندسلیگا

هفته‌ای که گذشت بوندسلیگا 2 هم به اتمام رسید و مشخص شد که دو تیم کوچک برای نخستین بار راهی بوندسلیگا شدند. اف‌سی اینگولشتاد 04 به قهرمانی زودهنگام رسیده بود و اس‌وی دارمشتاد 98 هم نایب‌قهرمان شد تا فصل آینده در سطح اول بوندسلیگا حضور داشته باشد. کارلسروهه، دیگر تیم قدیمی و ریشه‌دار فوتبال آلمان هم راهی پلی‌آف شد تا با هامبورگ برای تعیین دیگر تیم بوندسلیگا مبارزه کند.

اما در این بین نکته‌ی جالب حضور پرقدرت دو تیم در فصل 15-2014 بوندسلیگا 2 است که نه تنها هیچ‌گاه در بوندسلیگا حضور نداشتند، بلکه استادیوم‌های بسیار کوچکی هم دارند و متعلق به دو شهر بسیار کوچک هستند، اما با بازگشت به گذشته و دیدن عملکرد تیمِ هوفنهایم که متعلق به یک روستا است می‌توان اذعان کرد که شاید تیم‌های بزرگی در فوتبال آلمان متولد شده باشند.

اینگولشتاد 04

تیمی سرخ‌پوش متعلق به شهر اینگولشتاد در ایالت باواریا آلمان. تنها یک دهه از تأسیس‌شان می‌گذرد و در سال 2004 از لیگ استانی شروع به فعالیت کردند. شهرشان تنها 129 هزار نفر جمعیت دارد و استادیوم خانگی‌شان آئودی اسپورت‌بانک کوچیک‌ترین استادیوم فصل آتی بوندسلیگا خواهد بود چونکه 15 هزار نفر گنجایش دارد.

سال 2005 با قهرمانی در بایرن‌لیگا (لیگ استانی) به رجیونال‌لیگا (دسته چهارم آلمان) راه پیدا کردند. در سال 2010 با سومی در دسته سوم به بوندسلیگا 2 رسیدند و پس از چهار فصل حضور بین رده‌های دهم تا چهاردهم این فصل قهرمانی را جشن گرفتند.

شانسرها (لقب تیم اینگولشتاد) مربیان سرشناسی هم طی این سال‌ها داشته‌اند. تورستن فینک، هافبک سابق بایرن و مربی سابق بازل سوئیس و هامبورگ برای اولین بار سرمربیگری را از این تیم آغاز کرد. میشائیل وایزینگر، دیگر بازیکن سابق بایرن، مونیخ 1860 و نورنبرگ هم با مربیگری تیم دوم و سپس اولِ اینگولشتاد استارت زد. مارسل کورتز، سرمربی سابق کایزرسلاترن و هوفنهایم هم فصل گذشته در مقطعی مربی سرخ‌ها بود که نتوانست نتایج خوبی بگیرد.

رالف هاسن‌هوتل مربی‌ای بود که پس از کورتز روی نیمکت اینگولشتاد نشست. هاسن‌هوتل که پیش از آن در اونترهاخینگ و آلن مربیگری کرده بود، انقلابی عظیم و اساسی در شانسرها ایجاد کرد تا تبدیل به قدرت اول بوندسلیگا 2 شوند. تیمی یک‌دست و هماهنگ که در آن همه بازیکنان گلزن بودند. با وجود قهرمانی قاطعانه با 64 امتیاز و کسب بهترین خط حمله با 53 گل برترین گلزنشان 9 بار دروازه‌ی حریفان را باز کرد، آن‌هم هافبکی به نامِ اشتفان لِکس بود. لوکاس هینترسیر، مهاجم جوان اتریشی هم همین مقدار گل زد و البته دو ستاره‌ی انکار ناپذیرِ اینگولشتاد متیو لکی، هافبک استرالیایی‌شان (که یکی از برترین بازیکنان جام ملت‌های آسیا 2015 بود) و پاسکال گروس، برترین پاسور فصل با 16 پاس‌گل بودند، که بدونِ شک از آن‌ها در فصل آینده بیشتر خواهید شنید.

میانگین سنی 25 نشان می‌دهد که هاسن‌هوتل تیمی جوان ساخته و فصل 16-2015 بوندسلیگا شاهد ظهور پدیده‌هایی از این تیم کوچک باوارایی‌ست. شاید آن‌ها هوفنهایمی دیگر باشند و سال‌ها در سطح اول فوتبال آلمان بدرخشند.

دارمشتاد 98

آبی‌پوشان شهر دارمشتاد هم همانند اینگولشتاد متعلق به شهری کوچک هستند که تنها 149 هزار نفر جمعیت دارد. شهری در ایالت هسه که تیم اول آن بر خلاف قهرمان کم‌سابقه‌ی بوندسلیگا 2 حدود 117 سال قدمت دارد، اما آن‌ها هم هیچ سابقه‌ای در بوندسلیگا ندارند. بهترین مقام‌های تاریخ این باشگاه دو قهرمانی در بوندسلیگا 2 در فصل‌های 78-1977 و 81-1980 بوده است. استادیومی بسیار کوچک به نامِ بولن‌فالتور دارند و این استادیوم 16500 نفری هم بیشتر ظرفیتش ایستاده است و تنها حدود 4000 صندلی دارد که باید دید برای دیدارهای فصل آتی بوندسلیگا شرایط آن‌ها در خانه به چه شکل خواهد بود.

فصل پیش در دسته سوم به مقام سوم رسیدند و تنها یک فصل حضور در بوندسلیگا 2 کافی بود تا با نایب‌قهرمانی راهی بوندسلیگا شوند و شگفتی بزرگی خلق کنند.

لی‌لی‌ها (لقب تیم دارمشتاد) بر خلاف اینگولشتاد بازیکنان لژیونر و مطرح در حد بوندسلیگا 2 هم نداشتند و تنها 4 بازیکن اهل اسلواکی، فرانسه، نیجریه و ترکیه در جمع‌شان حضور دارند، اما با تلاش بسیار و با پشت‌سر گذاشتن تیم‌های مطرحی همچون کارلسروهه و کایزرسلاترن راهی بوندسلیگا شدند.

دِرک شوستر مربی سابق اشتوتگارت‌کیکرز از سال 2012 روی نیمکت تیم آبی‌پوش دارمشتاد نشست و توانست به مرور تیمی یک‌دست و خوب بسازد که طی دو سال از دسته 3 به بالاترین سطح فوتبال آلمان راه پیدا کند.

نکته جالب این است که آن‌هم هم همانند اینگولشتاد بازیکنی نداشتند که تعداد گل‌هایش دو رقمی باشد و با کسب بهترین خط دفاع لیگ به موفقیت رسیدند. دومنیک اشترو-انگل با 9 گل برترین گلزنشان بود و موفقیت در دیدارهای خانگی که در استادیوم کوچک‌شان برگزار شد، باعث شد تا این موفقیت بزرگ را کسب کنند.

علاوه بر اشترو-انگل بازیکنان خوبی به نام‌های روماین برژری، مارسل هلر، توبیاس کمپه و هانو برنس دارند و سنگربان جوانشان کریستین ماتنیا استعداد خوبی برای درخشش در بوندسلیگا دارد.

فصل آینده بوندسلیگا کنجکاو خواهیم بود که ببینیم دو تیم کوچک بوندسلیگا با استادیوم‌هایی کم‌ظرفیت و شاید مخوف چه عملکردی خواهند داشت؟ آیا هوفنهایم دیگری در بوندسلیگا متولد می‌شود یا اینکه عمر حضورشان همانند پادربورن از یک فصل تجاوز نمی‌کند؟