سعید آقایی | فراتر از فوتبال، فراتر از زندگی!

دوباره فوتبال استعاره زندگی شده. وجهی از زندگی که بی رحمی و خشونت جانمایه آن است. جنگ پدیده خانمانسوزی است که افیون بشر در طول قرون و اعصار بوده اما به رغم همه تلخی‌های بی‌پایان آن هنوز هم در ذات بشر وجود دارد. گویی حسی است که در ذات آدمی نهادینه شده و آدمی سر فراموشی آن را ندارد. تمامیت خواهی و برتری جویی در ذات آدمیت است و این ذات لاکردار همیشه همه جا چهره می‌نمایاند. فوتبال برشی از زندگی است؛ نزدیکترین پدیده به زندگی و تمامی صفات زندگی در آن جاریست؛ از زیبایی گرفته تا پلشتی؛ از عشق تا نفرت و از صلح تا جنگ. اینجا و در میدان رقابت حس برتری جویی یک عنصر سرنوشت ساز است و وقتی این حس با المان‌های بیرون زمین در هم می‌آمیزد و از پدیده‌های دیگر تاثیر می‌پذیرد، لاجرم جنگ جای رقابت می‌نشیند. یک جنگ واقعی در پهنه فوتبال که البته سلاح در آن توپ است و هدف فتح دروازه حریف. یک رقابت تمام عیار که با تاسی از عناصر بیرونی جنگ را به اذهان متبادر می‌کند.

تعاریف بالا وقتی نضج می‌یابد که دو نام در قاره آسیا را در کنار هم قرار می‌دهیم؛ ایران برابر عربستان. دو کشور مهم و استراتژیک و البته تاثیرگذار در معادلات قاره و حتی جهان. دو کشوری که در ظاهر روابط دیپلماتیکی با یکدیگر دارند اما در ورای این روابط دوستانه، می‌توان شعله خوشه‌های خشم را به وضوح دید. شعله هایی‌ که در گذر تاریخ بسته به اتفاقات بالا گرفته‌اند و یا به زیر خاکستر خزیده‌اند. این بار این رابطه درون مستطیل سبز تعریف می‌شود. در عرصه باشگاهی و میان دو تیمی که شناسنامه‌های فوتبال کشور خود محسوب می‌شوند. الهلال برابر پرسپولیس.

«این مهم‌ترین بازی فصل پرسپولیس است» این تعبیر برانکو ایوانکوویچ سرمربی پرسپولیس از بازی برگشت تیمش برابر الهلال در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان است. نبردی فراتر از یک فصل و به عبارتی نبردی فراتر از مرگ و زندگی. صحبت‌های برانکو ما را به یاد جمله تاریخی بیل شنکلی می‌اندازد؛ فوتبالی فراتر از مرگ و زندگی که مصداق عینی بازی الهلال و پرسپولیس است. تمامی اتفاقات چند وقت اخیر را که مرور می‌کنیم به این نتیجه می‌رسیم.

از ماجرای فرودگاه جده گرفته تا تنش‌های سیاسی اخیر و اختلافات کلیشه‌ای بر سر اوپک و فروش نفت و در نهایت تقابل‌های درون مستطیل سبز که شاید نقطه عطف آنها شادی مهدی طارمی بعد از گلزنی در بازی برگشت برابر النصر بود. حالا و در آخرین خوان فصل، حساس‌ترین بازی فصل را شاهد هستیم. جنگ میان دو باشگاه از مدتها پیش آغاز شده. از بازی رفت و منازعات درون زمین و البته داوری گرفته تا حاشیه‌سازی‌های قبل از بازی برگشت. عربستانی‌ها خیلی زودتر از موعد جنگ را اغاز کرده‌اند. از همان لحظه‌ای که داور بازی سوت پایان بازی رفت را زد. بازی دو تیم از هر منظر و با هر متر و معیار یک نبرد بزرگ است؛ نبردی فراتر از یک بازی فوتبال. تمامی کارشکنی سعودی‌ها از فرودگاه ایران و امتداد آن تا فرودگاه ریاض نشان می‌دهد که آنها قواعد بازی و رقابت را بر هم زده‌اند و بر کوره جنگ می‌دمند. در این جنگ تمام عیار باید برنده باشیم. حتی به قیمت جان. این خواسته ما از پرسپولیس است.