وصال روحانی | راه قهرمانی نفت از کجا می‌گذرد؟

حریف بعدی نفت در لیگ قهرمانان آسیا یکی از سه تیم الهلال عربستان، لخویا قطر و الاهلی امارات خواهد بود. کنفدراسیون فوتبال قاره در تصمیمی عجیب و «N.B.A» وار از دو سال پیش راه تیم‌های شرق و غرب ‌آسیا را تا فینال از یکدیگر جدا کرد. به این ترتیب غرب آسیایی‌ها آنقدر با یکدیگر می‌جنگند تا فقط یک تیم در جمع‌شان اول شود و آنگاه آن تیم در فینال مسابقات روبه‌روی تیم نخست منطقه شرق آسیا خواهد ایستاد. در این میان چهار تیم شرق قاره‌ای گامبا اوزاکا و کاشیوا ریسول ژاپن، چونبوک موتورز کره جنوبی و گوانگ‌ژو اورگراند چین نیز آنقدر با یکدیگر می‌ستیزند تا یکی‌شان به عنوان نماینده این منطقه در فینال روبه‌روی فاتح غرب قاره قرار گیرد.

تصمیم «AFC» در تفکیک راه‌های شرق و غرب قاره هر چند تصمیمی غیرمعقول و در مسیر لیگ حرفه‌ای بسکتبال آمریکا است (که در آنجا نیز تیم‌های دو منطقه شرق و غرب لیگ ابتدا با یکدیگر در مرحله اول و سپس در مرحله حذفی می‌ستیزند تا یکی‌شان در این مرحله صاحب رتبه اول و راهی فینال کل رقابت‌ها شود.) اما به ضرر تیم‌های ما تمام نشده و برعکس شانس رسیدن آنها به فینال و حتی فتح این مسابقات را افزایش بخشیده و دومی (قهرمانی) چیزی است که 23 سال از تحقق آخرین مرتبه آن می‌گذرد و این به واقع یک عمر است.

اگر روال گذشته دایر می‌بود و بعد از صعود 16 تیم از مرحله گروهی (شامل 8 گروه 4 تیمی) قرعه‌کشی بدون تفکیک شرقی‌ها از غربی‌ها انجام می‌پذیرفت و همه چیز یک کاسه می‌شد، برخورد نفت با یک شرق آسیایی توانمند یک احتمال دور از ذهن نبود. در حالت فعلی چنین چیزی وجود ندارد و نفتی‌ها تا فینال فقط با غرب آسیایی‌ها می‌جنگند و اگر پرسپولیس هم در جدول می‌ماند و توسط الهلال حذف نمی‌شد، همین وضعیت برایش صدق می‌کرد.

استقلال که دو سال پیش لشکر سلم و توز را برای خود جور کرد و حتی نیمکت ذخیره‌هایش سرشار از ملی‌پوشان بود، مغلوب فرمول سابق برگزاری رقابت‌ها و البته توان بیشتر حریف شرق آسیایی‌اش شد و به طور پیاپی به دو نماینده شرق آسیایی برخورد کرد و هر چند تیم تایلندی را مغلوب ساخت اما مغلوب اف.سی.سئول کره جنوبی شد و به فینال نرسید و در مرحله نیمه نهایی با جام نخست باشگاهی آسیا و داع کرد. این اتفاق امسال در کمین نفت و پرسپولیس نبود و تیم علیرضا منصوریان با استفاده بهتر از فرمول جدید برگزاری رقابت‌ها الاهلی عربستان را کنار زد و به یک‌چهارم نهایی رسید و سرخ‌های تهرانی قدر این فرصت را ندانستند و البته سنبه حریف‌شان – الهلال – نیز پرزورتر از آن یکی تیم عربستانی بود که روبه‌روی نفتی‌ها ایستاد. اینک نفت این دلخوشی را دارد که اگر در دو مرحله بعدی بقیه رقبای غرب آسیا را هم کنار بزند در فینال فقط روبه‌روی یک تیم شرق قاره می‌ایستد و از شر وجود سایر شرقی‌ها در امان است. در همین مرحله اخیر (یک‌هشتم نهایی) چهار شرق آسیایی قلدر توسط چهار شرقی دیگر حذف شدند و در میان حذف‌شده‌ها سووان بلووینگز، اف.سی.سئول (همان حذف‌کننده دو سال پیش استقلال) و سئونگنام هم مشاهده می‌شدند که همگی از کره جنوبی‌اند!

اینک یک تیم چینی، یک کره‌ای و 2 ژاپنی که پیش‌تر هم نام‌شان آمد در شرق قاره بر جای مانده‌اند و اگر نفت خودش حذف نشود در فینال فقط با یکی از آنها که از دست 3 تیم دیگر گریخته است، روبه‌رو خواهد شد و این کمک بزرگی است که AFC خواسته یا ناخواسته به تیم‌های ما و تعدادی دیگر از کشورها کرده است. آیا نفت که باید صبر کند و ببیند 28 خرداد در قرعه‌کشی مرحله یک‌چهارم نهایی با کدام غرب آسیایی مواجه می‌شود، قدر این فرصت را می‌داند و به سال‌ها قهرمان نشدن ایران در این پیکارها پایان خواهد داد؟