اکبر منتشلو | نکونـــــــام هشتمین قربانـــــــی!

با حضور همزمان جواد نکونام و علی کریمی در تیم ملی، کاپیتانی به نکونام رسید، بازیکنی که حالا هم محبوب کی‌روش است و حتی بعد از خداحافظی از تیم ملی، هنوز هم حرف از بودن او در تیم ملی وجود دارد. اشتباه نکنید این بار صحبت از تکذیب خداحافظی از تیم ملی یا برخورد کی‌روش با کسانی که کمی برای تیم ملی ناز می‌کردند یا حتی برگشت دوباره به بازی‌ها نیست بلکه جواد نکونام حالا یکی از جدی‌ترین گزینه‌ها برای دستیاری کی‌روش است. این‌بار جواد نکونام بازوبند به بازو نخواهد بست بلکه کارت مربیگری نداشته را به گردن می‌آویزد و روی نیمکت تیم ملی می‌نشیند.
نکونام کاپیتان تیمی شد که علی کریمی هم در آن بازی می‌کرد اما آنچه به جادوگر آرامش می‌داد، مسوولیتی بود که در تیم ملی داشت، هر چند جواد بازوبند را به بازو داشت اما دست راست کی‌روش در بازی‌ها، کریمی بود. در بازی‌های مقدماتی جام جهانی این کریمی بود که بارها و بارها با دستور کی‌روش از زمین بیرون آمد و دستورات لازم برای هدایت تیم در درون زمین را دریافت کرد. این اتفاق بارها و بارها رخ داد، در حقیقت سهم نکونام از تیم ملی، بازوبند کاپیتانی بود اما ریاست تیم همچنان برعهده کریمی بود. کی‌روش با این کار، با یک تیر دو نشان زد؛ هم نظر نکونام باسابقه را جلب کرد و هم دل کریمی را به دست آورد اما آنچه از رفتار کی‌روش مشخص می‌شد اینکه او بیشتر از هر کسی به کریمی اعتماد داشت و دوست داشت او تیمش را هدایت کند. کی‌روش یک بار دیگر علاقه‌اش به کریمی را نشان داد و خیلی زودتر از نکونام او را روی نیمکت تیم ملی نشاند. سرمربی تیم ملی حاضر نبود به هیچ قیمتی کریمی را از دست بدهد، چرا که به خوبی می‌دانست حمایت کریمی از او خیلی از شرایط سخت را برایش آسان خواهد کرد. کی‌روش در مقطعی کریمی را به عنوان مربی پذیرفت که تحت فشار بود و کریمی می‌توانست با محبوبیت‌اش برای کی‌روش گره‌گشا باشد.
در همان زمان لیدر شدن کریمی درون زمین و بی محلی به نکونام که بازوبند را به بازو داشت، توسط برخی به آرام کردن کریمی تعبیر شد و البته زمانی هم که روی نیمکت تیم ملی نشست برخی‌ها مجدداً، فرار کی‌روش از انتقادها را به‌عنوان عامل حضور کریمی در تیم ملی دانستند اما حتی اگر همین‌ها را هم بپذیریم و علاقه کی‌روش به کریمی را منکر شویم باز هم همه این شرایط باعث نشد تا کریمی جزو مغضوبین کی‌روش قرار نگیرد. علی کریمی در آستانه سفر به برزیل از همراهی تیم ملی جا ماند. گمانه‌زنی‌ها زیاد بود و احساس می‌شد بحرانی برای تیم ملی به وجود بیاید ولی شرایط فوتبال در آن زمان و البته سکوت کریمی باعث شد مشکلی پیش نیاید اما حتی در همین چند روز گذشته باز هم حرف و حدیث‌هایی درباره جدایی او به وجود آمد که کریمی همه آنها را تکذیب کرد تا به نوعی اختلافش با رفتار کی‌روش را قوت بخشد.
جادوگر فوتبال اولین و آخرین نفری نبود که از کی‌روش جدا می‌شد. عباس ترابیان، خسرو والی زاده، مجید صالح، امید نمازی و حتی دستیاران خارجی کی‌روش مثل سیموئز و مک درموت پیش از این نتوانسته بودند با کی‌روش کنار بیایند و عطای نیمکت تیم ملی را به لقایش بخشیده بودند.
جواد نکونام حالا به راهی می‌رود که طی سال‌های اخیر خیلی‌ها در این راه رفتند و ثمری جز جدایی از تیم ملی نداشتند. شاید شرایط نکونام با نفراتی مثل ترابیان، والی زاده و... متفاوت باشد اما او دقیقا در راهی قرار گرفته که پیش‌تر علی کریمی در آن گام برداشته و چیزی جز جدایی بدون سرو صدا عاید او نشده است.
پیش از این در طول سه سال 7 نفر از جمع کی‌روش در تیم ملی جدا شدند و هر کدام دلایلی را ذکر کردند که کاملا مشخص است دلیل جدایی آنها چه بوده. آیا نکونام هشتمین قربانی خواهد بود؟