متافوتبال - شاید اگر سوشا مقابل گسترش فولاد از لب نقطه کرنر گل نمیخورد الان اوضاع بهتر بود. شاید اگر نیلسون چشمهایش را باز میکرد و میدید کیومرث چراغی از زاویه بسته دارد شوت میزند الان وضعیت اینطوری قمر در عقرب نبود، شاید اگر اومانا و نیلسون دقیقه آخر بازی با نفت ارسلان مطهری را تبدیل به پدیده لیگ نمیکردند اکنون پرسپولیس وضعیت بهتری داشت
شاید اگر سوشا مقابل گسترش فولاد از لب نقطه کرنر گل نمیخورد الان اوضاع بهتر بود. شاید اگر نیلسون چشمهایش را باز میکرد و میدید کیومرث چراغی از زاویه بسته دارد شوت میزند الان وضعیت اینطوری قمر در عقرب نبود، شاید اگر اومانا و نیلسون دقیقه آخر بازی با نفت ارسلان مطهری را تبدیل به پدیده لیگ نمیکردند اکنون پرسپولیس وضعیت بهتری داشت. شاید اگر سوشا آن گلهای مفت مقابل استقلال خوزستان و ملوان را به راحتی تقدیم حریف نمیکرد الان دو بازی آینده میتوانست سرنوشت قهرمانی پرسپولیس را روشن کند. شاید اگر طارمی یکی از آن همه موقعیت مقابل صبای قم را گل میکرد حالا به رتبههای بهتری فکر میکردیم. شاید اگر بنگر و سوشا مقابل فولاد و تراکتورسازی گل به خودی نمیزدند، علی عسگری برای مهاجم سپاهان استپ نمیکرد، خانزاده 2 بار مقابل نفت مسجدسلیمان مرتکب اشتباه نمیشد، بابک حاتمی مقابل سایپا گل به خودی نمیزد و محمد نوری لیز نمیخورد الان همه چیز طور دیگری بود. شاید اگر آن همه گل دقایق پایانی بردها و مساویها را از پرسپولیس نمیگرفت و اشتباهات کشنده، هواداران پرسپولیس را دق نمیداد الان داشتیم حداقل به گرفتن سهمیه آسیایی و رتبهای آبرومندانه فکر میکردیم نه اینکه رتبه هفتم جدول آرزویمان باشد؛ آن هم از نوع تقریبا دستنیافتنیاش!
ناکامیها چطور از اذهان پاک میشود؟
پرسپولیس بالاخره بعد از هفتهها ناکامی و خون دل خوردن هوادارانش برد تا از پله دهم که دو هفته روی آن گیر افتاده بود به رتبه منحوس نهم برگردد. این رتبه نهم البته هفتهها گریبان پرسپولیس را گرفته بود و برای مدتی طولانی بالاتر رفتن از آن غیرممکن به نظر میرسید اما حالا شرایط طوری شده که اعضای تیم پرسپولیس قصد دارند از شر این رتبه نهمی و قرار گرفتن در نیمه پایینی جدول خلاص شوند. شاید در واقع امر قرار گرفتن در رتبه دهمی با نهمی، هشتمی یا حتی هفتمی تفاوت چندانی نداشته باشد اما پرسپولیس میتواند در همین دو هفته پایانی سکوی هفتمی را نشانه بگیرد و با سه برد متوالی فصل را آبرومندانه به پایان برساند. حالا و بعد از شکست پیکان بازیکنان پرسپولیس با نگاهی به جدول افسوس فرصتهای از دست رفته و اشتباهات بزرگشان در طول هفتههای پشت سر را می خورند اما در سوی دیگر به کسب حداکثر امتیازهای دو بازی آینده چشم دوختهاند. بازیکنان پرسپولیس میگویند بعد از شکست پیکان و از بین رفتن استرس سقوط به دسته پایینتر حالا میشود راحتتر و ریلکستر بازی کرد و برنده شد. هر چند بردن دربی در هفته پایانی کار آسانی نیست اما بازیکنان پرسپولیس میگویند اگر بنیادکار را شکست دهیم و در لیگ قهرمانان صعود کنیم و بعد از آن گسترش فولاد را در تبریز ببریم و در دربی هم پیروز از زمین بیرون بیاییم دیگر هیچکس پشت سرش را نگاه نمیکند و هواداران یادشان میرود که این تیم در طول فصل جاری چقدر اذیتشان کرد و تا چه میزان با بحرانهایش باعث آزار دوستدارانش شد.
خوشبینانه اما شدنی
پرسپولیس حالا روی پله نهم جدول است و در خوشبینانهترین حالت هفتم خواهد شد؛ همان رتبهای که دو فصل قبل یحیی گلمحمدی به دست آورد و بعد از یک نیم فصل بحرانی تیم را در پله دوازدهم از ژوزه تحویل گرفت و هفتم تحویل داد. برای رسیدن به رتبه هفتمی البته پرسپولیس کار بسیار دشواری دارد. شکست گسترش فولاد در تبریز حتی روی کاغذ هم کار راحتی نیست. گسترشیها هنوز صددرصد به بقایشان در لیگ برتر امیدوار نیستند و مثل بازی با تراکتورسازی برای امتیاز گرفتن همه کار میکنند، از طرفی سرخها در هفته پایانی رقیب دیرینه را پیش روی خود خواهند دید و تجربه نشان داده بردن دربی حتی در شرایط عادی به هزار اما و اگر ارتباط دارد و صد جور اتفاق و حادثه باید رخ دهد که نتیجه دربی به سود یکی از دو تیم رقم بخورد. این اتفاق البته در حالی رقم خواهد خورد که استقلال هم به اندازه پرسپولیس برای پیروزی در این مسابقه انگیزه دارد. آنها بازی رفت را به شکل ناجوری باختهاند و به شدت دنبال انتقام میگردند. حالا تصور کنید آبیها در شرایطی به مصاف پرسپولیس بیایند که شانس کسب سهمیه هم داشته باشند و در این صورت انگیزه و اشتیاقشان برای برد دو چندان خواهد شد. البته باور کنید استقلالیها اگر برای کسب سهمیه آسیایی هم ناامید شده باشند برای پیروزی در دربی یک دنیا انگیزه دارند اما پرسپولیسیها هم میدانند دبل کردن رقیب دیرینه در آخرین بازی فصل چقدر میتواند در مقبولیت نسبی آنها بین هواداران تاثیرگذار باشد. در واقع چنانچه پرسپولیس دربی برگشت را هم ببرد – فارغ از اینکه سرانجام روی پله نهم، هشتم یا هفتم قرار خواهد گرفت – دیگر هیچ هواداری یادش نمیآید سوشا چقدر حرصشان داد یا اشتباهات فردی و حاشیهها تا چه میزان خاطرشان را آزرده کرد. از طرفی مثلا اگر زمین و زمان به سود پرسپولیس رقم بخورد و این تیم با دو برد به رتبه هفتم برسد و در آن سو استقلال با دو باخت 47 امتیازی بماند و در رتبه ششم فصل را تمام کند، فاصله یک پلهای در تیم – با وجود اختلاف 11-10 امتیازی – در جدول با این همه بلایی که سر پرسپولیس در طول فصل آمد (چهار بار تغییر مدیریت باشگاه، سه بار جابهجایی کادر فنی، حاشیهها و بیپولیها و...) میتواند در کلکلهای هواداری پرسپولیسیها را دست پر به میدان بفرستد. درست است که پرسپولیس حتی با رقم خوردن این نتایج خوب سرانجام پایینتر از استقلال خواهد بود و در بهترین حالت 9 امتیاز کمتر از آبیها خواهد داشت اما ایستادن یک پله پایینتر از این تیم و پیروزی در دربیهای رفت و برگشت میتواند سر هواداران این تیم مقابل دوستداران حریف دیرینه را در جدلهای کلامی بلند کند.
پرسپولیس چگونه هفتم میشود؟
شاید اختلاف 5 امتیازی پرسپولیسیها با سایپا بازیکنان این تیم را برای رسیدن به رتبه هفتمی ناامید کند اما قرار گرفتن در این پله شدنی است. هر چند سایپا باید هر دو بازیاش را ببازد و پرسپولیس باید در هر دو مسابقهاش پیروز شود اما این اتفاق زیاد هم دور از ذهن نیست. چنانچه پرسپولیس دو بازی دشوار آیندهاش را با پیروزی پشت سر بگذارد میتواند به عقب ماندن صبای قم و سایپا امیدوار باشد چرا که این دو تیم در دو هفته پایانی دیدارهای دشواری در پیش دارند. صبای قم که حالا تنها یک امتیاز بیشتر از پرسپولیس دارد ابتدا باید با تیم مدعی نفت تهران در خانه حریف به میدان برود و در هفته سیام میزبان فولادی است که شاید در روز پایانی شانس کسب سهمیه داشته باشد. بنابراین پرسپولیسیها میتوانند روی نتیجه نگرفتن تیم بالا دستیشان امیدوار بمانند. از سوی دیگر سرخها میدانند سایپا هم در دو دیدار پایانی کار بسیار سختی در پیش خواهد داشت. آنها در هفته بیست و هشتم باید در کرج از استقلال خوزستانی میزبانی کنند که بعد از باخت به سپاهان به شدت خطر سقوط را احساس میکند و با تمام توان مقابل نارنجیها بازی خواهد کرد. سایپا در هفته پایانی هم باید به اصفهان رفته و مقابل سپاهان، مدعی جدی قهرمانی مصاف دهد که این دیدار هم برای آنها بسیار دشوار خواهد بود.
رابطه شکست بنیادکار و خوشبختی در لیگ
البته همانطور که پیشتر گفته شد تمام این اتفاقات احتمالی در حالی رقم خواهد خورد که پرسپولیس از هر دو دیدار دشوار پایانیاش سربلند بیرون بیاید وگرنه پدیده دوباره سرخها را پایین میکشد و ایستادن در نیمه پایینی جدول و قرار گرفتن روی یک پله دو رقمی پایانی تلخ بر این فصل کذایی رقتبار خواهد بود و پکیج اندوه هواداران پرسپولیس تکمیل خواهد شد.
در این میان شاید یک اتفاق بزرگ بتواند چرخهای پرسپولیس را برای انجام این ماموریت بزرگ (خوشبختی در لیگ و پایان آبرومندانه در این رقابتها) روغن کاری کرده و آسانتر کند. شاید این یک حس باشد اما اطمینان داریم اگر پرسپولیس با یک برد خوب مقابل بنیادکار صعود آسیاییاش را تحقق بخشد و به عنوان تیم نخست گروه به مرحله یکهشتم نهایی برسد، انگیزه و اشتیاق پرسپولیسیها برای یک پایانبندی آبرومندانه و شیرین در انتهای فصل شدنی و ممکن باشد. پس شاید بهتر باشد بازیکنان و عوامل پرسپولیس فعلا تمام هم و غمشان برد مقابل بنیادکار و صعود آسیاییشان باشد و فعلا به گسترش و دربی فکر نکنند.
تفاضل صفر، رویای محال پرسپولیس
با وجود پیروزی بر پیکان و فرار از خطر سقوط، تفاضل گل پرسپولیس در این فصل همچنان منفی چهار است. در طول فصل جاری در بیشتر مواقع تفاضل این تیم منفی بوده و پرسپولیسیها حالا با بدترین وضعیت ممکن از این نظر در حال به پایان بردن لیگ چهاردهم هستند. با توجه به باقی ماندن تنها دو بازی برابر گسترش فولاد و استقلال، بسیار بعید است که قرمزها با تفاضل مثبت یا حتی صفر به کارشان در این فصل از لیگ پایان بدهند، مگر اینکه در این دو مسابقه نتایجی عجیب و غریب رقم بخورد!
متافوتبال - مسابقات لیگ برتر ایران جام خلیج فارس به نیم فصل اول خود رسیده، حال تیمهای مدعی قهرمانی و همچنین در خطر سقوط فرصتی را برای یارگیری و تجدید قوا جهت حضوری قویتر در ادامه مسابقات در اختیار دارند، نیم نگاهی کردهایم به نیمفصل و تیمهای لیگ برتری کشورمان.
متافوتبال - تنها چند دیدار به پایان نیم فصل لیگ برتر ایران باقی مانده، نیمفصلی که برخلاف سالهای قبل بسیاری بیصبرانه منتظر رسیدن آن هستند!
متافوتبال - حماسه سرخها به خوان آخر و فتح آزادی رسیده، آخر این حماسه هر چه میخواهد باشد ما به قدری کیف کرده و ذوقزدهایم که آخرش برایمان مهم نیست؛ کامبک رویایی برابر الدحیل، شکست السد پرستاره و حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا و این همه تجربه گران بها آن هم در شرایطی خاص و سخت که لذتش را چند برابر کردهاست.
متافوتبال - بهمنماه سال 1377،تورنمنت دانهیل ویتنام بود، که علی کریمی ستاره جوان آن روزهای فوتبال ایران در یک لحظه کنترل خود را از دست داد و با هل دادن داور ژاپنی یک سال محرومیت را به جان خرید، تا رشد و شکوفایی خود را چند سال عقب اندازد. محرومیتهایی که نه تنها باعث دوری بازیکنان از فوتبال و دنیای افتخار میشود بلکه آروزهای یک ملت را نیز با خود نابود میکند.