وصال روحانی | یک فوتبال شایسته و پرمشکل

کمتر از 40 روز تا شروع فصل جدید لیگ برتر فوتبال کشور کسی نمی‌داند که اولا تکلیف مدیریت فولاد خوزستان به کجا می‌انجامد و کدام مدیر و سرپرست در آنجا ماندنی است و ثانیا فرجام فولاد نوین اهواز که به خاطر داشتن مالکان مشترک با فولاد قادر به شرکت همزمان با فولادی‌ها در لیگ برتر نیست، به کجا می‌انجامد.
عجیب‌تر اینکه در کش و قوس‌های مدیریتی دو باشگاه، هفته پیش مدیر عامل فولاد نوین به عنوان سرپرست موقتی فولاد خوزستان منصوب شد. این در شرایطی روی داد که در مورد ابقا یا رفتن دهکردی از جمع قرمز و زردهای اهواز انواع اخبار و شایعات شنیده می‌شود و در حالی که تصور می‌شد فولاد با حال خوبش باید سامان‌دهنده حال بد فولاد نوین و فرشته نجاتش باشد، به نظر می‌رسد که حتی اگر قضیه برعکس شود، جای تعجبی نخواهد داشت!
اینکه چرا فولاد از درجه و مرتبه یکی از سازمان یافته‌ترین و تشکیلاتی‌ترین باشگاه‌های کشور به ویرانه‌ای تبدیل شد که فصل پیش دیدیم و نهاد بی‌نظمی و خطاها تلقی شد و مشکلات کارت‌های معافیت جعلی از سر و رویش بالا رفت، مساله‌ای است که بهتر است توضیح پیرامون آن را به مسوولان امر بسپریم. آنچه قطعی می‌نماید، این است که کثری‌های فوق سبب شد فولاد فصل اخیر فوتبال ایران را با دست‌هایی خالی سپری کند و در لیگ برتر پنجم شود، در جام حذفی یکی از حذف‌شده‌های نامدار باشد و در جام باشگاه‌های آسیا از گروهش بالا نرود و این البته همان تیمی بود که یک فصل پیش‌تر در لیگ برتر قهرمان شده و در لیگ قهرمانان ‌آسیا نیز فقط با قانون گل خورده در خانه خودی حذف شده بود. اینکه دراگان اسکوچیچ که جای حسین فرکی کوچ کرده به اصفهان را گرفت، تنها مقصر این ناکامی‌ها برشمرده شود، اشتباه و کم‌لطفی به اوست زیرا مشکل فولاد بیشتر یک مشکل مدیریتی بود.
امروز هم ‌آنچه فراتر از مسائل فنی اسباب نگرانی در ارتباط با فولاد و فولادی‌ها می‌شود این است که در عین دیده شدن لیگ برتر پانزدهم در افق، شرایط فولاد همان قدر فاقد قدرت و ثبات است که اوایل فصل پیش بعد از رو شدن تقلب‌های پرتعداد در این باشگاه در زمینه گرفتن برگه‌های پایان خدمت بود. فولاد وقت به اندازه کافی برای رتق و فتق این قضیه و مدیریت بحرانی که زاییده اقدامات و ساده‌نگری‌های خود این باشگاه است، داشته و اینکه چرا چنین نکرده و نوعی ستیزهای داخلی در تشکیلات فولاد و اطراف آن برقرار است، عارضه‌ای می‌نماید که نیاز به توضیح و فراتر از آن رسیدگی حقیقی و عدم مماشات در حق خاطیان دارد.
جالب‌تر اینکه تصمیم‌گیرنده‌ها پیرامون سرنوشت فولاد نوین نیز عجله‌ای برای تعیین تکلیف تیمی نداشته‌اند که از دو ماه پیش لیگ برتری شد و از همان موقع مشخص شد که یا باید مدیریتش عوض و از مدیریت فولاد تفکیک و سوا شود یا به کلی واگذار شود و تیمی دیگر را صاحب حق شرکت در لیگ برتر کند. امروز گفته می‌شود که به جز باشگاه‌های استقلال اهواز و شهرداری اهواز هیچ باشگاه دیگری به طور جدی خواهان خریداری فولاد نوین نشده است ولی تعیین تکلیف آنها و مساله واگذاری احتمالی باشگاه به آنان نیز همین طور روی هوا و به طور نامعلوم باقی مانده و مشخص نیست که اگر فولاد نوین می‌توانست مجوز اداری شرکت در لیگ برتر را بگیرد آیا با این وقت کم از عهده این کار برمی‌آمد و اگر سرانجام تیمی دیگر با مجوز فولاد نوین پای در لیگ برتر می‌گذارد، آیا می‌تواند در این مدت کوتاه اوضاع را چنان ساماندهی کند که سریعا به لیگ دسته اول ارجاع نشود. البته بی‌نظمی‌هایی از این دست در لیگ‌های ایران رایج و متداول است و جای تعجب ندارد اما چند سال پیش که تیم دوم سپاهان لیگ برتری شد و با مشکلی مشابه امتیازش به فولادی واگذار شد که لیگ یکی شده بود و می‌خواست راه بازگشت به لیگ برتر را یک شبه طی کند، ماجرا سریع‌تر از امروز ساماندهی و جمع و اجرا شد. ظاهرا سازمان لیگ تاکید دارد که انتقال امتیاز تیم فولاد نوین باید درون همان استان (خوزستان) جابه‌جا شود ولی حتی در همین محدوده فوتبال خیز این انتقال امتیاز نه چندان پیچیده گره‌ای خورده که باز کردنش سخت می‌نماید و وقتی هم که باز شود، به سبب شرایط سخت ماه‌های اخیر احتمالا اثری تعضیف‌کننده بر تیمی خواهد گذاشت که با چنان امتیازی در لیگ پانزدهم شرکت خواهد کرد. ‌آیا همه اینها برای فوتبال همچنان خروشان و شایسته خوزستان جای تاسف ندارد؟