آرمن ساروخانیان | کاهش تعداد تیم‌ها؛ راه نجات لیگ‌برتر

چند سال قبل در حاشیه یک مصاحبه، رییس وقت سازمان لیگ با ایده کاهش تعداد تیم‌های لیگ‌برتر کاملا مخالف بود و عقیده داشت فوتبال ایران از نظر بازیکن پتانسیل برگزاری لیگی با تعداد تیم‌های بیشتر از این را هم دارد و در این صورت بازیکنان بیشتری می‌توانند وارد چرخه لیگ بشوند.
ریاست سازمان لیگ در این سال‌ها تغییر کرده، ولی سیاست این سازمان درباره تعداد تیم‌های لیگ‌برتر هنوز تغییری نداشته و ظاهرا هیچ برنامه‌ای برای بازنگری در این مورد وجود ندارد. لیگ پانزدهم هم قرار است مثل لیگ چهاردهم با 16 تیم برگزار شود، بدون توجه به مشکلاتی که تیم‌ها در فصل گذشته داشتند. بحران بزرگ فوتبال ایران در حال حاضر تراز منفی تیم‌هاست و فاصله درآمد باشگاه‌ها با هزینه‌های‌شان سال به سال بیشتر می‌شود. درآمد لیگ‌برتر ایران که از منابع دولتی و تا حدودی حق پخش و تبلیغات تامین می‌شود، تقریبا رقم ثابتی است که کفاف 16 تیم را نمی‌دهد، ولی با کم شدن تعداد تیم‌ها می‌شود دخل و خرج را به هم نزدیک کرد.
شمارش معکوس برای لیگ پانزدهم با شروع فصل یارگیری تیم‌ها شروع شده و این در حالی است که وضعیت مالکیت و مدیریت چند باشگاه هنوز نامعلوم است. صبا، ملوان، راه‌آهن و استقلال اهواز هنوز بلاتکلیف‌اند و چند تیم هنوز سرمربی ندارند. باشگاه‌هایی که قرار است حرفه‌ای باشند و سازمان لیگ هم هر ساله استانداردهای آنها را بررسی و تایید می‌کند، ولی در تامین اولویت‌ها هنوز عاجزند. در این شرایط نمی‌توان انتظار معجزه داشت و از حالا می‌توان کیفیت لیگ بعدی را حدس زد. تیم‌هایی که با این همه دردسر آماده مسابقات شوند، بعید است بتوانند هواداران زیادی را به ورزشگاه بکشانند و با شروع مسابقات باید منتظر کنایه‌های گزارشگران تلویزیونی درباره سکوهای خالی باشیم.
سازمان لیگ که خودش را مسوول حفظ و بالا بردن استاندارد لیگ‌برتر می‌داند، در این شرایط باید به فکر بازنگری در تعداد تیم‌های این لیگ باشد، همانطور که با کم کردن تعداد تیم‌های لیگ یک و تک گروهی کردن این مسابقات، مصمم است کیفیت این مسابقات را بالا ببرد. البته کاهش تعداد تیم‌های لیگ‌برتر نسبت به لیگ‌یک واکنش‌ها و هزینه‌های بیشتری خواهد داشت، ولی اگر این تصمیم کارشناسی شده باشد، به‌سرعت نتیجه می‌دهد و می‌تواند لیگ را از وضعیت بیمار فعلی خلاص کند.
موفقیت باشگاه‌هایی که زیرساخت‌های مناسبی دارند، دلیل کافی است تا لیگ‌برتر فقط با حضور باشگاه‌های استاندارد برگزار شود، حتی اگر این تصمیم به قیمت کاهش تعداد تیم‌ها باشد. این روشی است که بیشتر لیگ‌های اروپایی و آسیایی در شروع راه‌شان انتخاب کرده‌اند و نتیجه هم کاملا موفقیت‌آمیز بوده. در این صورت فقط باشگاه‌هایی می‌توانند قدم به لیگ بگذارند که زیرساخت، امکانات مالی و برنامه‌ریزی داشته باشند. ولی با ادامه این روند و چشم‌ بستن به مشکلات تیم‌هایی که استاندارد لیگ را ندارند، کیفیت مسابقات فدای کمیت خواهد شد.