وصال روحانی | حضور اندک و ناکافی جوانان در لیگ برتر

مهدی تاج می‌گوید یکی از فواید اصلی لیگ برتر چهاردهم کشور که 25 اردیبهشت تمام شد، فزونی یافتن شمار جوانان در ترکیب 16 تیم حاضر در صحنه بوده و به اعتقاد او در لیگ پانزدهم که از 8 مرداد راه‌اندازی می‌شود، این رقم می‌تواند افزایش هم بیابد.
به گفته رییس سازمان لیگ در فاصله کمتر از یک ماه تا شروع فصل جدید این رقابت‌ها تیم‌های حاضر در لیگ به تدریج پذیرفته‌اند که به نیروهای جوان خودی بیش از پیش اعتماد کنند، او می‌گوید در لیگ قبلی 56 بازیکن از تیم‌های جوانان باشگاه‌ها به ترکیب تیم اصلی آنها اضافه شدند که مثل معمول فولاد خوزستان در این روند پیشتاز بود. به اعتقاد وی اثر مستقیم این روند در تیم ملی بزرگسالان هم رویت شده و از ابتدای پاییز سال پیش به این سو کارلوس کی‌روش بیش از گذشته جوان‌ترها را به اردوی ملی دعوت و از آنها استفاده می‌کند و این روند در دیدارهای اخیر برابر ازبکستان (دوستانه) و ترکمنستان (رسمی) به اوج خود رسیده است. تاج می‌گوید استقلال هم بیلان خوبی در این زمینه بر جای نهاد و فصل پیش از 4 بازیکن تیم‌های پایه خود به تناوب در لیگ برتر استفاده کرد و پرسپولیس، راه‌آهن، سایپا و نفت هم به ترتیب 3، 5 و 6 و 5 بازیکن جوان را وارد چرخه مسابقات تیم بزرگسالان خود در لیگ برتر کردند.

این آمار ناکافی است
با اینکه شکی نیست اقدام فوق آثار مثبتی در پی دارد اما اولا به نظر می‌رسد برای لیگی با 16 باشگاه که هر کدام 25 تا 30 بازیکن را برای این مسابقات معرفی می‌کنند، رقم اندکی باشد و دوما حجم استفاده از آنها اغلب چشمگیر نبود. علی رمضانی قبل از آنکه در استقلال فیکس شود، به شدت مصدوم و حاشیه‌نشین شد و جوانان دیگری که در سایر تیم‌ها ماندگاری بیشتری را نشان دادند در اقلیت بودند و بزرگسالان چه به لحاظ تعداد و چه از نظر دقایق حضور در میدان کاملا از جوان‌ترها پیشی گرفتند و باشگاه‌های آنان نیز ظاهرا حق داشتند که چنین بیندیشند و عمل کنند زیرا استفاده بیش از حد از جوانان ناپخته می‌تواند سقوط تیم‌ها از لیگ برتر و ارجاع آنها به دسته‌های پایین‌تر را تسریع کند.

جوانان کارساز
البته از میان جوانان لیگ مهره‌های کارسازی چون مهدی مومنی، رامین رضاییان، میثم مجیدی، ارسلان مطهری، سیامک کوروشی، مهدی طارمی، فرشاد احمدزاده، مهدی ترابی، سامان نریمان جهان، مهدی شریفی، علی کریمی، اکبر صادقی و روزبه چشمی سر بر آورده‌اند و برخی از نفرات کلیدی تیم ملی امید اینک بازیکنان تقریبا فیکس تیم‌های لیگ برتر هستند اما برای کشوری به گستردگی ما و با توجه به جمعیتش این ارقام ناکافی است و برای میدانی مانند لیگ برتر نیز این تعداد جوان کارگشا نیست. اگر معدود تیم‌های متهوری مثل نفت و ذوب‌آهن را نادیده بگیریم که به جوانان زیاد بها داده‌اند، اکثریت با تیم‌هایی است که یا اصلا به جوانان خود بازی نمی‌دهند و یا بسیار با احتیاط دست به این کار می‌زنند و مثلا وقتی صفر – 2 یا صفر – 3 از رقیب‌ پیش هستند و بردشان قطعی شده است 20 دقیقه‌ای به این جوان‌ترها هم بازی می‌دهند. اگر هم در پرسپولیس طی فصل گذشته بیش از ارقام معمول فوق به چند جوان بها و میدان داده شد، به این سبب بود که این تیم از جذب نامداران و مسن‌ترها در زمان نقل و انتقال‌ها سر باز زده بود و به نظایر کفشگری، نوراللهی، طارمی و عالیشاه زیاد میدان داد ولی اگر دستش از ستاره‌ها پر بود، آیا باز چنین می‌کرد؟

میدان پیرمردان!
لیگ برتر مثل هر لیگ دیگری به نیروهای جوان نیاز دارد تا به لحاظ کیفی هم اوج گیرد و این روند حتی آثار مثبتش به تیم ملی هم رسیده است اما نه تنها احتیاط و تبعات آن همچنان بر لیگ حکم می‌راند «لیگ یک» نیز سال‌هاست که تبدیل به میدان جولان نفرات میانسال و «فروغ از دست داده» و حتی پیر تبدیل شده زیرا آنجا هم این باور وجود دارد که فقط با نفرات مسن و سرد و گرم چشیده می‌توان راه بازگشت به لیگ برتر را هموار کرد. این نگرشی است که نیاز به تغییر و ترمیم اساسی دارد.