امیر اسدی | دلیل خداحافظی قاسم، همان دلیل لام

انگار همه ستاره‌های فوتبال جهان منتظر پایان جام جهانی بودند تا یکی پس از دیگری اعلام کنند دیگر کسی آنها را در رقابت‌های ملی نمی‌بیند. نامشان هم یکی دوتا نیست، از تعداد انگشت‌های دو دست هم عبور می‌کند. برخی از آنها ستاره‌های بزرگی بودند، برخی هم برای خداحافظی سن و سالی نداشتند تا با اعلام خبر بازنشستگی‌شان بسیاری را متعجب و شگفت‌زده کنند.   تعدادی از این بازیکنان بازنشسته به دلیل اشباع‌شدن، بالا رفتن سن، بی‌انگیزگی و البته با برنامه قبلی از بازی‌های ملی کنار رفتند و تعدادی دیگر نیز علاوه بر اشباع‌شدن به دلیل اینکه تمرکز روی بازی‌های باشگاهی را اولویت خود قرار داده و جا را برای جوان‌ها باز کنند تصمیم به خداحافظی از تیم‌های ملی کشورشان گرفتند. به هر حال ستاره‌هایی از تیم‌های ملی کشورهای خود کناره‌گیری کردند که نظیرشان تا مدت‌ها پیدا نمی‌شود و ممکن است فقدان آنها برای تیم‌های مختلف مشکل‌ساز شود.

بازیکنانی چون فیلیپ لام، پر مرته ساکر، فرانک ریبری، دیدیه دروگبا، سمیر نصری، میروسلاو کلوزه و چندین و چند ستاره دیگر.  خداحافظی لام کاپیتان تیم ملی آلمان اما بسیاری را شگفت‌زده کرد. او سن و سال بالایی نداشت و در اوج دوران فوتبالی خود به سر می‌برد. فیلیپ لام که پیش از این با بایرن مونیخ قهرمانی در اروپا و بوندس‌لیگا را تجربه کرده بود در رقابت‌های جام جهانی 2014 بزرگترین موفقیت زندگی خود را به دست آورد و بر جام قهرمانی این مسابقات بوسه زد. لام نیز مانند ریبری می‌خواست از این پس فقط روی بازی‌های باشگاهی تمرکز کند. البته خودش گفت که می‌خواهد جا را برای جوان‌تر‌ها باز کند و این دلیل دیگری برای خداحافظی‌اش بوده است.

در فوتبال ایران اما از این دست خداحافظی‌ها به ندرت می‌بینیم. بازیکنان تیم ملی تا زمانی که دعوت می‌شوند هستند و سعی می‌کنند تا آخرین لحظه، حتی اگر بالای 33، 34 سال سن داشته باشند بمانند و تعداد بازی‌های ملی شان را افزایش بدهند. البته هستند بازیکنانی که تصمیم می‌گیرند جا را برای جوانترها باز کنند و به همین دلیل از فوتبال ملی می‌روند. نمونه‌اش همین قاسم حدادی‌فر. کاپیتان 31 ساله ذوب‌آهن که بعد از دعوت توسط کارلوس کی‌روش تصمیم گرفت جای خود را به بازیکنان جوان بدهد و با بازی‌های ملی وداع کند.  حدادی‌فر یک فصل فوق‌العاده را در ترکیب ذوب‌آهن سپری کرد. او رکن اصلی تیمی بود که عنوان چهارمی لیگ برتر را به دست آورد و قهرمان جام حذفی شد. اگر حدادی‌فر نبود شاید درصد بالایی از موفقیت‌های ذوب‌آهن به دست نمی‌آمد. او در خط میانی، با آن تکنیک ناب و پاس‌های مثال زدنی‌اش به بازی ذوب‌آهن ریتم می‌داد تا شاگردان یحیی آن رکورد منحصر به فرد و تعداد پاس بالا را به خود اختصاص بدهند.  حدادی‌فر که بعد از جام جهانی به تیم ملی دعوت نشده بود، به دلیل همین آمادگی در لیست کی‌روش قرار گرفت اما ضمن عذرخواهی از سرمربی تیم ملی، جای خود را به بازیکنان جوان داد. حدادی‌فر البته آماده بود اما دلیل خداحافظی او از تیم ملی همان دلیلی بود که فیلیپ لام بعد از پایان جام جهانی 2014 رسانه‌ای کرد. کاپیتان تیم ملی آلمان که تازه 31 ساله شده بود، پس از انجام 113 بازی ملی، تاکید کرد که نسل جدید فوتبال آلمان آماده ورود به تیم ملی است. آنها بازیکنانی هستند که آینده را روشن می‌کنند. پس او تصمیم به خداحافظی گرفت و کفش‌هایش را برای بازی‌های ملی آویخت.

قاسم حدادی‌فر در روزهایی که می‌توانست یکی از بازیکنان اصلی تیم ملی باشد تصمیم به وداع گرفت. وداعی که شاید بتواند جوان‌هایی را به فوتبال ملی برساند. جوان‌هایی که آماده شکوفایی هستند اما نوبت به آنها نمی‌رسد. شاید اگر همه مثل حدادی‌فر فکر می‌کردند الان نسل جدیدی برای حضور در جام جهانی روسیه تشکیل شده بود. نسلی جوان و آینده دار.