نسیم فرزین | چرا توماس مولر یک بازیکن مدرن تمام عیار است؟

نسیم فرزین / تحریریه متافوتبال | توماس مولر ممکن است فصل گذشته نسبت به دو فصل پیش از آن افتخارات کمتری به‌دست آورده باشد، اما در سطح فردی، این بازیکن کلیدیِ بایرن مونیخ یکی از بهترین فصل‌های زندگی حرفه‌ای‌اش را پشت‌سر گذاشت.

او عناوین هم تیمی‌هایش آرین روبن و فرانک ریبری را ندارد، اما هیچ بازیکن بایرن در چهار سال گذشته به اندازه‌ی او برای تیم ملی آلمان گلزنی نکرده است.

مولرِ 25 ساله اکنون در بهترین وضعیت فیزیکی است. او تا این لحظه، چه از لحاظ فردی و چه تیمی، زندگی حرفه‌ای درخشانی داشته و به‌دنبال آینده‌ای روشن‌تر است. و این‌ها به‌خاطر این است که مولر یک بازیکن مدرن تمام عیار است.

"تمام عیار" اصطلاحی است که اغلب در فوتبال برای توصیف بسیاری از بازیکن‌ها استفاده می‌شود، اما در مورد مولر، تمامِ عیاریش در ویژگی تهاجمی بودنش است، کسی که هرچه لازم است در یک سوم انتهایی انجام می‌دهد، چه با توپ و چه بدون توپ.

به‌عنوان بازیکنی تأثیرگذار روی گل‌های تیمش، چه زننده‌ی گل و سازنده‌ی گل، شاید مولر بهترین و سازگارترین بازیکنی است که بایرن طی دهه‌ها داشته است. او در حال حاضر 120 گل و 105 پاس گل در کارنامه‌ی بازی‌اش دارد که با توجه به سنِ کمش چشمگیر به‌نظر می‌آید. مجموع گل‌ها و پاس‌گل‌هایش در یک فصل هیچوقت کمتر از 31 نشد، در این مورد حتی از روبن و ریبری هم پیشی گرفته است.

در حالی که که روبن بیشتر گلزن و ریبری بیشتر سازنده‌ی گل است، آمار مولر نشان‌دهنده‌ی بازیکنی توانا و انعطاف‌پذیر در هر دو سطح می‌باشد. او میداند کی شوت بزند و چگونه کار را تمام کند و در عین حال در ایجاد کردن فرصت‌های گلزنی برای هم‌تیمی‌هایش بسیار سخاوتمند است. این چیزی است که در مورد یک بازیکن همه‌کاره می‌توان گفت.

در مورد سبک بازی، مولر خودش را "raumdeuter" معرفی می‌کند، که می‌توان گفت همان "جوینده‌ی فضا" است. آنچه او می‌خواهد بگوید این است که او بازیکنی‌ست که فضا را در زمین می‌بیند و از آن به سود خود استفاده می‌کند. تمرکز او کمتر روی حرکت توپ و بیشتر روی جایگیری خودش و تنظیم کردن فاصله‌اش با بازیکنان دیگر در زمین است.

پاس گلش به لوکاس پودولسکی مقابل انگلیس در جام‌جهانی 2010 را در نظر بگیرید، که در آن او یک پاس تک‌ضرب قبل از شروع دویدنش به پشت دفاع انگلیس داد که نسبت به موقعیت مسوت اوزیل و میروسلاو کلوزه تغییر مسیر داد. مولر یک قدم جلوتر از اشلی کول رفت، و بعد از دریافت توپ، یک کار ساده پیش رو داشت و آن زدن گل بود. اما اگر او تصمیم سریع برای پاس و دویدن نمی‌گرفت این اتفاق هرگز رخ نمی‌داد.

یا گلش به کلن در سال 2012، شوت تمام‌کننده‌اش خیره‌کننده بود، اما جالب‌ترین بخش قضیه کنار رفتنش از مسیر پاس بود تا توپ به رافینا برای ارسال پاس گل برسد. بسیاری از بازیکنان ممکن بود بلافاصله به سمت توپ یورش ببرند اما درک مولر این بود که هم تیمی‌اش بهتر می‌تواند فرصت گل بسازد که این نیازمند نکته بینی دقیق و هوش غریزی باورنکردنی‌اش است.

او هیچ‌گاه زمانی که بدون توپ است دویدن را متوقف نمی‌کند، نه تنها بهترین چرخش‌ها را برای خالی کردن فضا برای هم تیمی‌هایش انجام می‌دهد و خودش را در موقعیت گلزنی قرار می‌دهد، بلکه در عین حال در فاز دفاعی هم خستگی‌ناپذیر و فداکار است. تمایل او برای برگشت به عقب و به ستوه آوردن هافبک‌های حریف برای کسب سه‌گانه‌ی بایرن در سال 2013 حیاتی بود.

سبک مولر به ندرت نمایشی اما همیشه بسیار کاربردی است. او بازیکنی‌ست که می‌تواند هرکاری را در زمین انجام دهد و به نظر نمی‌رسد که بخواهد خود را به ویژگی خاصی محدود کند و همین باعث شده که غیر قابل پیش‌بینی باشد. همانطور که در گفت‌و‌گو با سایت فیفا یواخیم لـو سرمربی مانشافت سال گذشته گفت: "شما واقعاً نمی‌توانید مسیر دویدن توماس را پیش‌بینی کنید، اما او یک هدف دارد و آن اینست که "چگونه می‌توانم گل بزنم؟" و همین باعث شده که او بسیار خطرناک باشد."

برخی می‌توانند از آمار گیج‌کننده صحبت کنند، اما واقعاً هیچ معیاری برای از بین بردن درخشش مولر نیست. با این حال دست‌آوردهای مولر خود گویای همه چیز است: او چهار مرتبه قهرمان بوندسلیگا شد، سه بار به قهرمانی جام حذفی رسید و دو مرتبه هم در سوپرکاپ جام را بالای سر برد. لیگ قهرمانان، سوپرجام اروپا، جام باشگاه‌های جهان و جام‌جهانی. به‌سادگی، او برنده‌ی بازی‌هاست و اگر هم موفق به پیروزی و قهرمانی نشود وظایفش را به نحو احسن انجام می‌دهد.

به عنوان مثال، گل او که باعث شد بایرن از چلسی در فینال لیگ قهرمانان پیشی بگیرد را به یاد آورید. آن گلِ دیر هنگام باید باعث برنده شدن بایرن در سه‌گانه می‌شد، اما مولر در لحظات پایانی دیدار تعویض شد و بایرن چند ثانیه بعد گل تساوی را دریافت کرد! در وقت اضافه در میدان نبود که روند بازی را به سود تیمش تغییر دهد و همینطور نتوانست یکی از زننده‌های ضربه پنالتی پایانیِ بازی باشد. با این حال گل او، که امثال روبن و ریبری نمی‌توانستند به‌ثمر برسانند، نشانه‌ی بزرگی از آرامش مولر در لحظات پرفشار است. همینطور سه گل او به بارسلونا در نیمه نهایی لیگ قهرمانان فصل 14-2013.

موفقیت‌های مولر تنها به دیدار باشگاهی محدود نمی‌شود. تیم ملی آلمانِ جام‌جهانی 2010 را با گل‌های متعدد از یک جوان زیر 21 سال به پایان رساند و این اتفاق از زمانِ پله اتفاق نیافتاده بود. 5 گل و 3 پاس گلش کفش‌طلا را از آنِ او کرد و جایزه‌ی بهترین بازیکن جوان را نیز با شایستگی کسب کرد. مانشافت در عین ناباوری سوم شد و یکی از دلایل مهمِ شکستشان در نیمه‌نهایی غیبت مولر به‌دلیل محرومیت بود.

چهار سال بعد در برزیل، هنگامی که آلمان بعد از 24 سال جام‌جهانی را از آن خود کرد، مولر کفش و توپ نقره‌ای را به ویترین افتخاراتش اضافه کرد. او اکنون 10 گل در مسابقات جام‌جهانی دارد، تنها 6 گل کمتر از رکورد میروسلاو کلوزه و تهدیدی جدی برای شکست رکورد مهاجم بزرگ آلمان‌ها به حساب می‌آید.

لیونل مسی و کریستیانو رونالدو روی هم در 6 جام‌جهانی شرکت کردند، با این حال هیچ‌کدامشان حتی یک بار هم در دور حذفی گلی به ثمر نرساندند. در عوض، نیمی از این 10 گل مولر در معتبرترین تورنمنت فوتبال بعد از مراحل گروهی به ثمر رسیدند. درست به همان اندازه که او قادر به گلزنی با هر نقطه‌ی بدنش است، در هر حالت و موقعیتی میتواند مهارت‌هایش را نشان دهد.

در کل، توانایی مولر در گلزنی و دادن پاس گل، گرایشش برای تاثیر گذاشتن در حساس‌ترین زمان‌ها، طیف گسترده‌ی استعدادهایش و شمار جایزه‌های قابل ملاحظه‌اش او را تبدیل به بازیکنی منحصربه‌فرد در جهان فوتبال کرد. او در حال حاضر افتخارات بسیاری بدست آورده است، و همچنین هنوز راهی طولانی تا آویزان کردن کفش‌هایش در پیش دارد. در میان خیل عظیمی از حرفه‌ای‌ها، او به طور قطع نمونه‌ی بازیکنی مدرن و تمام عیار است.