«FourFourTwo» | توپچی‌ها بدون توپ!

آرسنال سال‌هاست که قهرمانان لیگ برتر نشده است و سال‌هاست که این باشگاه نتوانسته انتظارات هواداران خود را برآورده کند بسیاری از طرفداران توپچی‌ها مقصر این وضعیت را آرسن ونگر سرمربی فرانسوی این تیم می‌دانند تا آنجا که در ابتدای فصل پیش روزهایی که آرسنال اصلاً خوب نتیجه نمی‌گرفت بسیاری از این هواداران خواهان اخراج سرمربی فرانسوی شدند.

بیشتر طرفداران و حتی کارشناسان فوتبال معتقد هستند که مشکل اصلی آرسنال در نقل و انتقالات است و این حقیقت که این تیم مدت‌هاست که در نقل و انتقالات با قدرت شرکت نمی‌کند و نهایتاً سالی ۱ یا ۲ بازیکن خوب را می‌خرد. همین الان هم اگر آرسنال بخواهد برای فصل آینده مدعی قهرمانی باشد حداقل نیاز به خرید ۴ یا ۵ بازیکن در کلاس جهانی دارد. اما در تمامی سال‌ها مدیران آرسنال از خریدهای بزرگ امتناع کرده‌اند سیاستی که بعید است امسال هم آن را تغییر دهند.

شاید در نگاه اول به نظر برسد که مشکل آرسنال پول است اما توپچی‌ها مشکل مالی ندارند، آن‌ها حتی تنها باشگاه بزرگ انگلیسی هستند که سود دهی دارند و بدهی‌هایشان هر سال در حال کاهش است و نمی‌توان بدهی‌های آن‌ها را با باشگاه‌هایی چون چلسی با ۱ میلیارد پوند بدهی مقایسه کرد. اما چرا آرسنال پول خرج نمی‌کند؟

سیاست مالی جدید از زمانی نهادینه شد که اِستَن کرونکه سهام آرسنال را خرید. کرونکه یک میلیاردر آمریکایی با ۶.۳ میلیارد دلار ثروت است. وی یک مجموعه‌دار آثار هنری است که برخلاف دیگر ثروتمندانی که در فوتبال سرمایه‌گذاری کرده‌اند به هیچ وجه با مدیریت در ورزش غریبه نیست. شهرت کرونکه به مجموعه باشگاهای ورزشی است که در آمریکا دارد. وی صاحب باشگاه بسکتبال دنور ناگت و باشگاه کلرادو رپید در MLS است. همچنین وی باشگاه‌هایی در لیگ هاکی آمریکا و سوپر لیگ فوتبال آمریکا(فوتبال آمریکایی) هم دارد.

کرونکه از زمانی که سرمایه‌گذاری در ورزش را آغاز کرده است سود بسیاری از این راه کسب کرده است و یکی از بزرگترین باشگاه‌ داران جهان است. تقریباً همه‌ی باشگاه‌هایی که وی صاحب آن‌هاست سوددهی مالی دارند اما بیشتر آن‌ها از کسب جام در لیگ‌های مختلف و ورزش‌های گوناگون بازمانده‌اند.

در حقیقت برای کرونکه فوتبال یک تجارت و یک منبع درآمد است. این تاجر آمریکایی کار خود را با ایجاد گروه کرونکه آغاز کرد که در کار ساخت و ساز ساختمان‌های تجاری بوده و حالا یکی از سهام‌داران بزرگ شرکت وال – مارت است. وی باشگاه‌های ورزشی خود را مثل بنگا‌ه‌های اقتصادی مدیریت می‌کند و برای قهرمان شدن حاضر به هر هزینه‌ای کردن نیست و هدف اصلی وی هم قهرمان شدن این باشگاه‌ها نیست.

کرونکه با داشتن ۶۲٪ سهام آرسنال بزرگترین سهام‌دار آرسنال است. از وی به عنوان بزرگترین حامی ونگر یاد می‌شود و اوست که اجازه خرج‌های کلان را نمی‌دهد. نحوه‌ اداره آرسنال هم مجزا از شیوه‌ اداره شدن دیگر باشگاه‌هایی که این سرمایه‌دار آمریکایی اداره می‌کند نیست.

توپچی‌ها در دوران مدیریت کرونکه دیگر توپی برای شلیک کردن نداشته‌اند و نخواهند داشت بلکه تبدیل به یک بنگاه اقتصادی شده‌اند که هدف اصلی آن حداکثر کردن سود است. آرسنال دیگر آن باشگاه قدیمی و محبوب نیست که ونگر در آن پا گذاشت و تبدیل به یک قدرت در فوتبال جزیره کرد و دیگر نمی‌توان انتظار داشت باشگاه در یک سال چند ستاره را با هم جذب کند. و شاید دیگر نتوان ستاره‌هایی در حد و اندازه تیری آنری را در این باشگاه دید.

اینکه سیاست‌های کرونکه در آرسنال چه قدر جواب خواهد داد و به چه میزان به موفقیت خواهد انجامید نیازمند زمان است اما از همین الان طرفداران این تیم از وضعیت فعلی ناراضی هستند و خواهان تغییرات بنیادین در سیاست‌های باشگاه هستند. حال باید که هواداران می‌توانند نظر کرونکه در نحوه‌ی مدیریت آرسنال را عوض کنند یا نه؟